Zo’n wintertest is normaal gesproken een tactisch spelletje ‘sandbagging’. Grote teams houden zich gedeisd om niets aan de buitenwereld prijs te hoeven geven. De kleintjes halen slimme trucs uit om potentiële sponsors in de luren te leggen.

Ditmaal echter niets van dit al­les, want niemand had daar tijd voor. Formu­le 1 is als een student die aan de vooravond van een heel belangrijk tentamen staat maar vooralsnog geen bal van de leerstof begrijpt. Reken maar dat Re­nault en Red Bull momen­teel in een staat van semi-paniek verke­ren. Alle Mercedes- en Ferrari-gemo­tori­seerde teams draai­en immers uitstekend en – nog beter – hun auto’s blijven heel. Of ze echt heel snel zijn? Dat weten we pas als Red Bull op toeren is gekomen.

Ik wed dat de we­reldkampi­oenen zich momenteel meer zorgen maken over het gebrek aan be­trouwbaar­heid dan over het voorlo­pige gemis aan snelheid. En die ande­re Renault-ge­bruiker die afwezig was – Lotus? Daar zullen ze zich ook niet be­paald lek­ker voelen. Auto niet af, niet getest, motor deugt niet, en het halve topkader weggelopen. Eigen schuld, dan moeten ze hun mensen maar op tijd uitbetalen.

Wat kunnen we uit vier dagen Jerez afleiden? Als er auto’s hard gaan, weten we natuurlijk nog steeds niet of ze de zaak beduve­len. Maar het is wél een bepaald teken van leven. Zo’n auto functioneert kennelijk naar behoren. Dat geldt bijvoorbeeld voor Williams. Bottas en Massa waren immers op alle dagen heel snel – en niet heel even­tjes met een bijna-lege tank, met het nodige onderge­wicht en op super­zacht rubber. Ik hoop echt dat dit zo blijft. Wie gunt Frank Willi­ams niet al het goede op zijn oude dag? Massa komt me voor als een ex-top­voet­bal­ler, die tijdens zijn laatste jaren boven ver­wach­ting presteert in een tweede-gar­nituur-team. Een mooi duo trouwens: de ‘oude’ Massa samen met een top­per-in-wor­ding.

Tekenen van leven zijn er ook bij Force India, dat hoopt dat de topteams falen zodat zij (met minder geld maar tenminste wél rijdend) flink veel punten kunnen pakken. Hun testjonkie Junca­della is een re­gelrechte verrassing, ook al mocht hij op de laatste dag ‘geprep­areerd’ op stap gaan. Mag je Kevin Mag­nussen nog een verras­sing noemen? Hij heeft al veel bereikt, maar dat had zijn vader Jan ook gedaan. Wie weet dat nog? Die reed aan het eind van de jaren ne­gen­tig in de Formule 3 ieder­een naar huis, maar kwam in de Formule 1 totaal niet uit de verf.

Kevin is dat stadium al voorbij, voor­dat hij zijn eerste race heeft gereden. Button gaat daar nog een heel zware dob­ber aan krij­gen. Die zal – denk ik – aan het eind van dit seizoen ele­gant uitstappen ten faveure van Fernando Alon­so, bij wie de ‘eeu­wige’ Fer­rari-lief­de al aardig aan het ver­bleken is. Over Fer­rari ge­sproken: hun auto kwam totnogtoe welis­waar wat con­serva­tief over, maar schijnt ondershuids een geheim KERS-gere­lateerd wapen te koeste­ren. Daar­over later zeker meer! 

Misschien wel de grootste verras­sing was het kort-maar-krachti­ge optreden van Formule 1-dreumes Marus­sia, dat – laten we dat niet verge­ten – ook met een nieuwe motor uitkomt. Marussia kwam maar één dag in Jerez rijden, maar blies met Jules Bian­chi achter de knop­pen direct al een rede­lijk partij­tje mee­. 

Eigenlijk moet er eerst nog iets worden verzonnen om van die Formule 1-onwaardige neuzengalerij af te komen – al vind ik al die afwijkende ontwerpen wel iets hebben. Er gaan geruch­ten dat de nieuwe neus kop-staart-botsingen alleen maar ge­vaar­lij­ker zal maken. Dus als de FIA dit probleem elegant wil op­los­sen, moeten ze er een veiligheidsprobleem van maken. Dan mag het tijdens het seizoen worden aangepast. Onge­lofe­lijk toch, de arrogan­tie van die regel­ver­zin­ners van de FIA? Na het echec van twee jaar geleden hebben ze nog steeds niet het woord ‘beschei­den­heid’ leren spel­len!