Overleven, vat hij het in één woord samen, dat is wat de 24 Uur van Daytona zo mooi maakt voor Rinus van Kalmthout. De Indycar-coureur is verliefd geworden op het endurance-voorafje van het Amerikaanse autosportseizoen. ‘Een dag later hoorde ik die auto’s nog in mijn hoofd voorbij komen’.
Het wordt zijn derde keer Daytona dit jaar. Of eigenlijk, zo rekent Van Kalmthout voor, nummer tweeënhalf. Want de eerste keer dat hij op het deelnameformulier stond, in 2021 met Dragonspeed USA, lag de auto waarin de 22-jarige Hoofddorper in had moeten stappen al uit de race voor hij aan de beurt was.
Hoe anders was dat vorig jaar, toen hij met Racing Team Nederland niet alleen de volle 24 uur vol maakte, maar ook nog eens welgeteld ‘acht uur en zes minuten’ voor zijn rekening nam. En aan het eind van de rit streken Van Kalmthout en co-coureurs Giedo van der Garde, Frits van Eerd en Dylan Murry de tweede plek in de LMP2-klasse op.
Dit jaar treedt ‘VeeKay’, zoals zijn artiestennaam in Amerika luidt, op voor TDS. Geen onbekende voor hem, want dat is de equipe die voorheen de Racing Team Nederland-auto runde. De Nederlander hoefde niet lang na te denken toen een rentree naar Daytona een optie werd. “In 2022 was het namelijk echt één van de highlights van mijn jaar.”
(tekst loopt door onder de foto)
Slapen in raceondergoed
Wat de uitputtingsslag van twee keer het klokje rond op de ’tri-oval’ van Daytona zo mooi maakt, zegt hij, is dat het ‘overleven’ is. “Het overleven door de nacht heen, vooral”, benadrukt Van Kalmthout. “In 2022 heb ik 34 minuten geslapen en 8 uur en 6 minuten gereden.” In een tijdspanne van 24 uur, dus. “Dat was voor mij een record.”
Lees ook: Van Kalmthout over zijn ‘roller coaster’ 2022: ‘De Indy 500 is factor tien qua gekte’
Eigenlijk, vervolgt Van Kalmthout, was het niet de bedoeling dat hij zoveel zou rijden, maar hij vond het alleen maar mooi. “We waren met vier man, hadden een hele andere planning. Door yellows (neutralisaties, red.) ging Frits er echter eerder uit. Ik viel maar één keer in slaap en sliep toen dus 34 minuten tot ik werd wakker gemaakt.”
Dat op zich was een aparte sensatie, verhaalt hij. “Je slaapt dan in zo’n echt Amerikaans motorhome. Alleen je ligt dan – of ik in elk geval – in je nomex, je raceondergoed. Dan word je wakker gemaakt en is het hoppa: bed uit, racepak aan, schoenen pakken en weg.” Hoewel. “Ik zat eerst nog even op bed: ‘waaaauw’”, imiteert hij een geeuw, “want ik wist echt even niet waar ik was, was helemaal van de wereld.”
De roep voor een driver change en om in te stappen laat echter weinig tijd om jezelf bij elkaar te rapen, zo heeft hij wel geleerd. Dat laatste deed Van Kalmthout dus maar onderweg van het motorhome naar de pits. “Ik werd met een golfkarretje opgehaald, en vijftien minuten later reed ik de pits uit – dat was wel heel apart hoor.”
Zoemende auto’s
De slechts 34 minuten slaap in 24 uur remden Van Kalmthout echter bepaald niet af. “Ik was toen tijdens mijn racedebuut op Daytona de allersnelste LMP2-coureur, als je het gemiddelde van de vijftig snelste rondjes per coureur bij elkaar pakt, zoals ze daar doen. Voor de eerste keer in zo’n auto, was dat wel mooi.”
De adrenaline en zijn racing spirit zullen ongetwijfeld geholpen hebben. “Slapen was sowieso lastig, want als mijn teamgenoten reden, lag ik in bed nog naar de live timing te kijken.”
(tekst loopt door onder de foto)
“Je zit in gedachten dan toch: o, ik hoop dat alles goed gaat met het inhalen van de GT’s. Dat soort dingen. Ik ben gewoon zo fanatiek dat ik dan niet echt rust kan pakken.” In Van Kalmthouts gedachten ging de race na de 24 uur gevoelsmatig ook nog even door. “Je hoort 24 uur niets anders dan auto’s. Dus toen ik de dag erop in mijn hotel was, hoorde ik die auto’s in mijn hoofd nog voorbij komen. Best raar.”
Het gezoem, geronk en gebrul van auto’s op Daytona heeft VeeKay afgelopen weekend ook weer gehoord tijdens The Roar Before The 24, het kwalificatieweekend. Met de #11 van TDS Racing kwalificeerden hij en zijn teamgenoten zich als derde in de LMP2, achter de andere TDS-bolide met onder meer Giedo van der Garde.
Lees ook: Van Kalmthout speelt hoofdrol in Indycar-documentaire op Amazon Prime Video
Bathurst op de bucket list
Dat belooft wat, weet Van Kalmthout. “Het team heeft het geweldig gedaan. Van deze startplek kunnen we de race winnen”, blikt hij vooruit op zijn inmiddels geliefde 24 Uur van Daytona. De Amerikaanse autosportklassieker is voor hem ‘een bucket list-dingetje’ dat hij qua deelname inmiddels kan afstrepen, al zucht hij natuurlijk nog naar de zege.
Op Van Kalmthouts bucket list staan – ondanks dat zijn focus bij de Indycars ligt – nog meer mooie races… “Zo lijkt Bathurst me héél gaaf”, doelt hij op de Australische kraker op het beroemde Mount Panorama-circuit. “Überhaupt een race doen met zo’n Australische Supercar, lijkt me heel vet. Zoals Adelaide of Surfers Paradise. Al wil ik ook zeker ooit Le Mans doen. Dat zijn van die races die iedereen wil rijden.”
Maar nu eerst Daytona, dit weekend. Hopelijk 24 uur lang. De race is zaterdag vanaf 19:30 uur Nederlandse tijd te zien bij Ziggo Sport Racing. Ziggo Sport Select zendt ook enkele blokken uit.
Luister nu ook de Daytona Special van Paddockpraat. Renger van der Zande, Jeroen Bleekemolen en Brendon Hartley vertellen je daarin alles wat je moet weten over de editie van dit jaar – en natuurlijk de nodige smakelijke anekdotes!
(Klik hier voor Spotify, iTunes of Google podcast)
