In de rubriek ‘Aftellen met Allard’ kijkt FORMULE 1 Magazine de komende weken vooruit naar de Dutch GP 2023. Allard Kalff deelt elke maandag, woensdag en vrijdag tot het raceweekend in Zandvoort een specifieke herinnering. Deel 3: hoe de top-4 van 1978 jaren later voor bijzondere momenten zorgde.

“Eén, zestien, zesendertig.” Allard Kalff noemt de getallen die horen bij de pole position tijd van de Grand Prix van Nederland uit 1978. “Ik moet er altijd aan denken dankzij mijn Deense vriend Jesper. Die tijd, vraag me niet waarom, zei hij altijd in het Nederlands. Ook het enige Nederlands dat hij toen kende. Maar zo is de Grand Prix van 1978 vaak ter sprake gekomen.”

Het betekent de opmaat naar een andere herinnering aan die editie en dan met name aan de top-4 van 1978; de pole tijd blijkt slechts een deel van het grotere geheel. De tijd hoort namelijk bij Mario Andretti. “Die pakte pole, maar won ook de race”, herinnert Kalff zich. En daar zit ‘m de crux.

“Andretti won in de Lotus. Hij is een legende, maar de nummer 2 is eigenlijk mijn held: Ronnie Peterson. Die overleed dat jaar helaas. Derde werd Niki Lauda, ook een held. En vierde werd John Watson, waar ik eigenlijk niet veel mee had. Ik nam het voor kennisgeving aan. Hoe geestig is dat als je bedenkt wat zich vervolgens veertien jaar later afspeelde.”

Even vooruitspoelen naar 1992 derhalve. “In Kyalami mocht ik namens Eurosport mijn allereerste Grand Prix verslaan. En dat deed ik samen met nota bene John Watson. Die kende ik niet of nauwelijks, maar vanaf het allereerst moment dat we samenwerkten in Kyalami was er meteen een klik. We kwamen daar ook nog Niki Lauda tegen. En die kenden elkaar natuurlijk goed, ze waren ooit teamgenoten.”

Kalff zat vervolgens na een werkdag bij het duo in de auto. “En ik moest lachen. Want ik bedacht me ineens hoe grappig en bijzonder dit moment was. Daar zaten we dan, met z’n drieën. In 1978 stond ik ze nog aan te moedigen, bij de Grand Prix die me door mijn Deense vriend en die 1.16,36 altijd bij is gebleven. En veertien jaar later werkten we samen in de Formule 1.”

Top-4 van 1978

De cirkel was rond dus, met het oog op 1978? Deels, zo bleek. “Want als je de top-4 van dat jaar bekijkt, kom je ook bij 1993 uit. Toen interviewde ik namelijk Michael Andretti, de zoon van Mario.” En daarmee kwam Kalff ook de derde naam uit dat rijtje van vier tegen.

Wat rest? De naam van Peterson. Die overleed tijdens de Grand Prix van Italië in datzelfde jaar, 1978. Kalff zag hem dus voor het laatst tijdens die GP van Zandvoort dat jaar. Toch kwam ook wat betreft de naam van Peterson de cirkel rond, zou je kunnen zeggen.

“Want hij had een dochter, Nina. Zij is dan weer het petekind van John Watson. Tijdens de Grand Prix van Engeland sliep ze bij John thuis en ik was daar ook. Daar zat ik dan, in de tuin, met hen, bij de barbecue. Heel bizar hoe alles dan samenkomt: een top-4 uit een race die zodoende een heel bijzonder verhaal en bijzondere herinnering is geworden.”

Lees hier de andere delen van Aftellen met Allard

Lees hier alle informatie, nieuws, achtergronden en meer over de Dutch GP 2023

De speciale Dutch Grand Prix editie van FORMULE 1 Magazine vind je nu in de winkel of in je brievenbus! Bestellen kan ook online en dan heb je jouw exemplaar, met gratis bezorging in heel Nederland, nog voor de Grand Prix binnen! In deze editie vind je alles wat je nodig hebt voor de race op Zandvoort, van mooie interviews tot achtergronden en nuttige informatie. Zoals:

  • Exclusief! Max Verstappen over de toekomst, records, zijn raceteam en winnen
  • Rob Kamphues brengt een ode aan zijn jeugdheld Jan Lammers
  • Mister Zandvoort, Piet Keur: ‘Na de GP droeg iedereen op school een F1-teamjas’
  • Overzichtelijke plattegrond en servicemap met het complete tijdschema
  • Fotoreportage: Peter van Egmond over zijn jaren op Zandvoort
  • Column Nelson Valkenburg
  • En verder alles wat je moet weten over de Dutch Grand Prix 2023!