“Altijd als ik op Suzuka ben, ga ik naar de plek waar Jules zijn ongeluk had”, zegt Gasly, doelend op bocht zeven. Het is daar waar zijn landgenoot in de totaal verregende race van 2014 crashte. Een ongeluk waarna hij nooit meer bij kennis kwam en dat hem uiteindelijk noodlottig werd. Elke keer dat hij op Suzuka komt, legt Gasly een bloemetje bij bocht zeven. Dat deed hij begin 2017 toen hij er voor het eerst racete, in de Japanse Super Formula. En later dat jaar nog eens, inmiddels als Formule 1-coureur voor Toro Rosso. Afgelopen donderdag legde Gasly weer een bloemetje. “Teruggaan naar Suzuka is altijd emotioneel.” “Suzuka is inmiddels één van mijn favoriete circuits, maar ik denk er ook altijd met pijn in mijn hart aan vanwege wat er met mijn vriend Jules is gebeurd.” Bianchi was 25, Gasly nu 22. Leclerc is nog twee jaar jonger, en Bianchi was voor hem zowel een goede vriend als mentor. De twee waren als broers. “We waren net familie”, vertelt Leclerc.
“Jules’ dood maakt dit een moeilijk weekend voor me”, erkent Leclerc. “Het is onmogelijk er niet aan te denken.”Leclerc reed nooit eerder op Suzuka. Uitgerekend op 5 oktober, op de dag af vier jaar na Bianchi’s ongeluk, maakte Leclerc er zijn eerste kilometers. Zoals hij eerder in zijn voetsporen volgde in het Ferrari-talentenprogramma, waarin Bianchi ooit zijn voorloper was. Leclerc krijgt volgend jaar de kans waar Bianchi voorbestemd voor was, maar nooit kreeg: rijden voor het grote Ferrari. Toen dat bekend werd, zei Leclerc al dankbaar te zijn voor alles wat Bianchi hem heeft geleerd, sprak hij woorden die de komende dagen voor iedereen op Suzuka te horen, zien en voelen zijn: “We zullen je nooit vergeten.”
Jules Bianchi. ©Sutton Images.
