Daags na elke Grand Prix deelt Jeroen Bleekemolen in een column op Formule1.nl zijn bevindingen over het voorbije raceweekend. Wie of wat viel hem op, wat ging er goed of fout en wat moet er anders? Ditmaal gaat het over de sfeer in Zandvoort, de toekomst en waarom teams meer naar buiten hadden moeten kijken in plaats van naar een schermpje.
We kregen dit weekend waar velen, al dan niet stiekem, op hoopten: een regenachtig Grand Prix-weekend in Zandvoort. Goed voor de spanning, zo dachten we allemaal, als het wat nattig zou zijn. Jammer voor de sfeer, zo dachten sommigen. Maar dat laatste klopte niet. Want vanaf het begin op vrijdag zag je (weer) een gewedige sfeer op en rond het circuit. Een volksfeest, anders kan ik het niet omschrijven.
Als het droog is, dan is de Grand Prix in Zandvoort sowieso al een feest. Dan zagen we de afgelopen twee jaar al. Zonnetje erbij, heerlijk. Genieten. Het past in de setting van het strand en de duinen. Prachtig plaatje, noem maar op. Maar dit weekend, de regen, de wisselende omstandigheden, bewezen: het feest is er niet minder om. En de race juist leuker. Want het was ook qua amusementswaarde prima voor elkaar op de baan.
De sfeer wordt geroemd door iedereen in de Formule 1 en zelfs daarbuiten. Dat bijvoorbeeld de koninklijke familie aanwezig is, dat zegt wat. Dat straalt wat uit, vind ik. Ook richting de FIA, die natuurlijk in het buitenland steeds meer belangstelling ziet ontstaan voor een plek op de GP-kalender.
Het is waar de organisatie in Zandvoort tegenop moet boksen: buitenlandse circuits die met veel geld en steun van de overheid een Grand Prix uit de grond kunnen en willen stampen om zo een plek op de kalender te claimen.
Maar dan zie ik Zandvoort, hoe het hier georganiseerd is en hoe het hier gaat. Sfeervol, duurzaam. En op een écht racecircuit. En dat in een mega-evenement, neergezet zonder overheidssteun, geen geld van het Rijk. Dat is echt héél erg knap gedaan door de organisatie. Elk jaar een succes, bij droog weer en nu dus ook bij regen. Maar wel een kostbaar iets, niemand die er onderaan de streep wat aan overhoudt.
Ik snap dat iemand zegt: ‘Als je dit ziet, moet deze Grand Prix altijd op de kalender blijven’. Zeker ook gezien de sfeer. Maar óók vanwege het racen en het spektakel dat er kan zijn in Zandvoort. Mede dankzij de teams overigens, die de regen niet altijd even goed wisten in te schatten. Ik heb me daarover verbaasd: ze kijken naar buienradars, bizar eigenlijk.
Ze baseren hun besluiten daarop en ja, deels snap ik dat. Maar hier, in Zandvoort, aan de zee, moet je naar buiten kijken. Naar de wolken. En dan had je kunnen zien hoe het zou verlopen. Soms vertelde de lucht je dit weekend iets anders dan op de radar te zien was. En dan pakte het dus precies zo uit als de lucht al aantoonde.
Typisch Zandvoort.
Net als de sfeer. En de wederom sublieme winst van Max – óók typisch Zandvoort.
