De oorspronkelijke bedoeling van de kwalificatie was drieledig: de coureur kennis laten maken met het circuit, de afstelling van de auto voor de race in orde maken en (als we toch bezig zijn) eens kijken wie de snelste van het stelletje is.

En wie het hardst in de rondte ging, kreeg als beloning de beste startplaats. Door de jaren heen was alleen op stadscircuits als Monte Carlo een goede startplaats echt een vereiste, maar dat kwam natuur­lijk omdat inhalen daar moeilijk, zoniet onmogelijk was. Wist je overigens, dat vroeger (maar dan spreken we over pre-1933) de start­plaat­sen voor een Grand Prix werden ver­loot?

Sinds de instelling van het Wereldkampioenschap werd gaandeweg de poleposition van bijzaak tot erezaak verheven. Vanaf de jaren zeventig bouwden teams complete, vaak behoor­lijk illegale (lees: ultralichte) kwalifi­catie-auto’s. En tijdens het turbo­tijdperk werden speciale kwalificatiemoto­ren ingebouwd, waarmee coureurs exact één race­ronde voluit konden gaan alvo­rens de motoren volgens plan uit elkaar spatten. Ze heetten toen niet voor niets ‘grena­des’! Tijdens die jaren hoopte ik altijd dat de FIA die schitterende, waanzin­nig fana­tieke inzet zou willen belonen met bijvoor­beeld 3-2-1 punten voor de drie snelsten. Helaas is dat nooit gebeurd.

Tegenwoordig is inhalen een heikele kwestie, niet alleen in Monaco maar op elk circuit. Dat maakte tot en met vorig jaar de kwalificatie belangrijker dan ooit: niks eer – wie niet vooraan kwalificeerde, kon het in de race vergeten.

Hoewel de starthoeveelheid brandstof anno 2011 gelukkig geen rol meer speelt, lijkt de kwalificatie nu te verwor­den tot een banden­re­ken­spelle­tje. Cou­reurs geven openlijk toe dat het belang­rijker is om zoveel mogelijk setjes zachte banden voor de race te sparen. Je zou kunnen zeggen dat daarmee de kwalificatie weer is geworden wat het oorspronkelijk was. Maar dit is toch niet waar toeschou­wers en televisiekijkers graag op af komen?

Een idee: stel per auto één of twee sets zachte banden ter beschikking, die alléén voor de kwalificatie mogen worden ge­bruikt. Dan neemt ieder­een Q3 weer serieus én komen de snelste coureurs op de beste plaatsen te staan. En als we dan toch aan het veranderen zijn, geef die kerels dan ook een paar extra punten voor de moeite.

NB: RTL7 had een prijsvraagje over wat het slechtste Formule 1-team ooit was. Jammer, dat al die Lola-, Spyker- en HRT-stemmers kennelijk het boek ‘Flat out – flat broke’ van Andrea Moda-coureur Perry McCarthy nooit hebben gelezen! Overigens vind ik de ‘uitverkiezing’ van Lola erg onterecht. Datzelfde Lola was beginjaren zestig namelijk een prima Formule 1-team en bouwde daarna gedurende een kwart eeuw uiterst succesvolle sportscars en India­napolis-winnaars.