Renger van der Zande kent, zoals alle coureurs, de gevaren van de autosport. Hoe veilig is racen nog in het algemeen en op Spa in bijzonder? Hij crashte er afgelopen voorjaar zelf hard en eerder deze maand liet racetalent Dilano van ’t Hoff (18) op het Belgische circuit het leven.
Door Renger van der Zande
Laat me vooropstellen dat in dit hele verhaal niets, maar dan ook niets, belangrijker is dan het leven zelf en het verdriet van de familie en andere naasten van Dilano. Zijn leven eindigde op een moment dat hij zijn grootste passie uitoefende, vechtend voor een mooie toekomst in de autosport.
Verschrikkelijk. En dus gaan de gedachten uit naar zijn familie en iedereen die in rouw is.
En wij, ‘de autosport’? Hoe nu verder? Schouders ophalen en weer doorgaan? Nee. Er is al veel gezegd over het circuit, de omstandigheden en over veiligheid. Ik moest zelf denken aan een tijdje terug, aan uitspraken van Jacky Ickx op een bijeekomst in Long Beach waar ik als coureur bij was.
Hij vertelde over zijn tijd als coureur en de gevaren destijds. Soms stierven er wel vijf of zes man per jaar. “We waren survivors, overlevers”, zei hij, terugkijkend. Anders gezegd: vroeger had je vooral geluk nodig om er goed vanaf te komen bij een crash.
‘Misschien is een halo aan de zijkant van de auto iets’
De autosport is de afgelopen decennia steeds veiliger geworden. Een coureur stapt vaker ongedeerd uit dan dat hij naar een ziekenhuis wordt afgevoerd, of erger. Zoals je vroeger dus vooral geluk had als een crash goed afliep, heb je nu vooral juist heel erg veel pech als iets fout afloopt.
Het maakt het ongeluk en het overlijden van Dilano niet minder erg. Integendeel: er is een jonge coureur overleden, een zoon, familielid, vriend, coureur, teamgenoot.
In Spa gebeurde het in 2019 al met Anthoine Hubert. Op een ander punt van het circuit weliswaar, net wat eerder dan in het geval van Dilano. Maar in beide gevallen werd de auto geraakt op een punt waar die het zwakste is.
Misschien is een halo aan de zijkant van de auto iets? Wellicht is zoiets te bedenken om klappen op die plek beter op te vangen, om beschermd te zijn? Ik ben geen engineer, ik weet het dus ook niet.
Wel weet ik hoe het is om op Spa te crashen. Dat gebeurde me laatst nog toen ik er hard afging in Eau Rouge, heel anders overigens dan het ongeluk van Dilano. Maar ik kon ongedeerd uitstappen, juist door de verbeterde veiligheid op dat specifieke punt. Iets verderop op de baan, een paar maanden later, liep het met Dilano tragisch genoeg anders af.
Eerlijk is eerlijk: ik voel me op de fiets in Amsterdam kwetsbaarder dan in mijn racewagen, zo veel veiliger is de autosport inmiddels. Maar het fatale ongeluk van Dilano laat zien dat het altijd mis kan gaan, het is nooit helemaal veilig en de gevaren blijven. En dus moeten we blijven proberen om de autosport nog veiliger te maken.
Een oordeel over de eerste seizoenshelft, nagenieten van de Grand Prix van België en meer: de nieuwe editie van FORMULE 1 Magazine vind je komende week in de winkel of in je brievenbus. Maar bestellen kan nu al online! Ook in deze editie boeiende verhalen, interessante reportages, achtergronden en interviews, duiding en onderscheidende fotografie! In dit nummer onder andere:
- Max Verstappen, buitengewoon in België: zorgeloos de zomer in
- Reportage: de tranen zijn na de fatale crashes op Spa nog niet opgedroogd
- Tussenrapport Tom Coronel: Is Leclerc de man van de toekomst bij Ferrari?
- Nico Hülkenberg spreekt: In Eefde is het voor mij allemaal begonnen
- Columns Noël Ummels & Amber Brantsen
- Het allermooiste beeld van Peter van Egmond en gastfotograaf Francis Vermeulen
- Techniek: over 1,1 miljoen datapunten per seconde in een F1-auto
- En verder alles over de Grands Prix van Hongarije en België
Gratis verzending binnen Nederland!
