Het was niet zijn beste raceweekend van het jaar, maar na afloop van de dubbele race om het wereldkampioenschap voor toerwagens in Valencia mocht Tom Coronel zich wel tot kampioen bij de privérijders laten kronen. Voor Coronel leek de titel eigenlijk al een zekere zaak. Nummer twee in de independents Trophy, de Brit Ryan Sharp, liet verstek gaan. Concurrent Stefano D’Aste bleek niet instaat iets van zijn enorme achterstand in het klassement goed te maken, waardoor Coronel aan de derde plaats in zijn klasse genoeg had om zich al na de eerste van twee races kampioen te mogen noemen.

De eerste race telde 15 ronden en kende een hectisch begin. Tom Coronel had daarbij het nodige geluk, bleef buiten de schade, maar viel daardoor wel terug tot een achtste plaats. Na de neutralisatie (als gevolg van een crash van Robert Huff) was het voor hem zaak om de uitgangspositie in zijn eigen klasse te behouden. Op dat moment was alleen Luca Rangoni sneller, maar die vormde geen bedreiging voor de titel van de Nederlandse SEAT-coureur. Vanaf de negende ronde viel de Nederlander steeds wat verder terug en verspeelde in de slotfase nog een deel van de voorkant van zijn auto. Desondanks eindigde hij als veertiende algemeen en derde in zijn klasse. Dat was voldoende om de titel veilig te stellen.

Coronel: ,,In de kwalificatie en tijdens de warm-up was de auto heel constant en snel, maar in deze race bleef de snelheid duidelijk achter. Ik had veel last van onderstuur en kon het tempo niet echt bijhouden. Ik probeerde continu uit het gedrang te blijven, maar in de slotfase lukte dat niet echt. Gelukkig bleef de schade bij mij beperkt en kon ik met die veertiende plek de titel pakken.”

De beginfase van de tweede race verliep wederom hectisch. Duncan Huisman voerde het veld aan, terwijl Tom Coronel de 16e en later zelfs even een 17e positie bezette. Coronel: ,,De druk was er af en ik wilde deze race gewoon lekker meedoen. Mijn start was goed, maar in de eerste ronde merkte ik al dat het onderstuur nog steeds in de wagen zat. Net als in de eerste race kon ik het tempo niet bijhouden. Zeker bij het accelereren vanuit de bocht moest ik mijn posities echt verdedigen. Meer dan die dertiende plaats zat er dus niet in. Maar goed, het belangrijkste is binnen: de wereldtitel!"

,,Ik wist al eens eerder een Privateers kampioenschap te winnen, maar dat was een Europese titel. Nu is het een wereldkampioenschap. Lekker is ook dat wij de zaak hebben kunnen afronden voor de laatste dubbele race in Macau. Uit ervaring weet ik dat het daar veel lastiger is om punten te pakken. Het is er net een casino, door de verraderlijke stoepranden en andere obstakels in dat stratencircuit. Aan de andere kant kan ik nu zonder al te veel druk daar rijden en proberen er het maximale uit te halen. Dat wordt nu het doel. Zeg maar: ‘De kroon op het werk’, voor iedereen die deze titel mogelijk gemaakt heeft.”