In de rubriek ‘Coureurs van toen’ duikt FORMULE 1 Magazine elke donderdag in de archieven van de sport, op zoek naar bijzondere verhalen uit het verleden. Vandaag in deel 6: Rubens Barrichello, meer dan alleen ‘hulpje’ van Schumacher. Ook een elfvoudig racewinnaar namelijk, zoals in de allereerste Grand Prix van China ooit.
Met de Chinese GP op de rol, gaan de gedachten terug naar de eerste officiële Formule 1-race in dat land in 2004. Rubens Barrichello zal tot in de lengte der dagen als winnaar worden herinnerd. Maar dat bezorgde hem bepaald geen wereldfaam. Nee, bekend staat hij tegen wil en dank vooral als een schoolvoorbeeld van ‘tweede rijder’.
Dat komt door de tijd waarin hij bij Ferrari oneerbiedig gezegd fungeerde als hulpje van Michael Schumacher. Of, dat klinkt al een stuk beter en aardiger, als adjudant of zelfs ‘wingman’ van de onbetwiste kopman van de Italiaanse brigade destijds.
We hebben het dan over de periode 2000-2005. Het was het lustrum waar Barrichello het meest om herinnerd zal worden, een coureur van Ferrari ligt nu eenmaal onder het vergrootglas en diens prestaties eveneens. Of: het gebrek daaraan. Want de de inmiddels 51-jarige Braziliaan kon natuurlijk nooit en te nimmer tippen aan zijn Duitse teamgenoot, een uiteindelijk zevenvoudig wereldkampioen.
(Tekst gaat verder onder de foto)
Barrichello beoordelen op enkel die tijd bij Ferrari is niet terecht; toen niet en nu niet. De man heeft een mooi palmares, er was meer dan het spelen van de tweede viool. Ga maar na: elf overwinningen in de Formule 1, daar zouden velen een spreekwoordelijke moord voor doen. En ja, daar speelde Ferrari dan ook juist weer een rol in: negen van die elf zeges waren in het scharlakenrood. En zo is er tussen team en rijder voor altijd die link. Zowel met succes als met het in de weg zitten daarvan als hij weer eens moest wijken voor Schumacher.
De Braziliaan reed echter ook voor andere teams. Hij maakte deel uit van de stal van Jordan, waar hij in 1993 debuteerde in de Formule 1. Later reed hij voor Stewart Racing. En na de tijd bij Ferrari ging hij naar Honda, om later namens Brawn GP de titel aan toenmalig teamgenoot Jenson Button te moeten laten. Wel won hij twee races voor de renstal. Na nog wat jaartjes bij Williams, vervolgde hij zijn loopbaan in andere takken van de autosport. Barrichello reed zelfs nog even in de enduranceklassen samen met onder anderen Jan Lammers en Frits van Eerd.
Tot de groten der aarde zal de aimabele Braziliaan nooit behoren als het gaat over Formule 1. Maar zijn cijfers zijn er niet minder indrukwekkend om. Na Fernando Alonso, Kimi Räikkönen en Lewis Hamilton heeft hij met meer dan driehonderd wedstrijden nog altijd de op drie na meeste F1-races op zijn naam staan. En naast die 11 zeges waren er 68 podiumplaatsen en 14 poles. Voorwaar niet slecht voor een ‘hulpje’, zal Barrichello zeggen.
