Not the #GroundhogDay we wanted!
The aftermath of @RGrosjean’s ‘meeting’ with the Canadian wildlife in #FP2. 🇨🇦😱😢 @F1GPCanada pic.twitter.com/XaW4J3zQ6y — Haas F1 Team (@HaasF1Team) June 8, 2018
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Het is bijna half drie, de safetycar draait opwarmrondjes en de zon bezorgt het Circuit Gilles Villeneuve een gouden gloed. De Mercedes met nummer 77 van Valtteri Bottas wordt aan het begin van de pitstraat de garage van de FIA uitgerold, heeft net de verplichte keuring (scrutineering) gehad. Ziggo-commentator Olav Mol geeft zijn cameraman aanwijzingen welke onderdelen van de Sauber, die zo aan de beurt is, hij moet filmen voor de gebruikelijke technische update in het populaire Formule 1-programma. Fotocamera’s ratelen ondertussen onophoudelijk. Niet van fans die toevallig voorbij wandelen, maar van professionele fotografen. En dat zijn er vanmiddag nogal wat. Ze maken ‘technische foto’s’, zoals dat in jargon heet. De fotografen staan beter bekend als de spionnen van de Formule 1: in opdracht van een team proberen ze voor hun broodheer de nieuwste aanpassingen van de collega’s zo scherp mogelijk in beeld te brengen. De donderdagse keuring is daarvoor een uitgelezen moment. Alle teams hebben spionnen in dienst. Iedereen weet het van elkaar, voor welk team een fotograaf werkt, en beseft dat het bij het spel hoort. In de technologische wedloop die Formule 1 is, blijven de ingenieurs en ontwerpers graag op de hoogte van de nieuwste technische snufjes van de concurrentie. Elk detail telt. Het spionagewerk is een fascinerend schouwspel. De monteurs die op de pitmuur wachten tot hun auto aan de beurt is plagen de fotografen. Want ze weten wat hun objectief is. “Dit werk wordt voor ons steeds belangrijker”, vertelt een Britse fotograaf. “Er zijn een paar grote partijen die actuele- en racefoto’s bijna voor niets verkopen. Daar valt voor individuele partijen zoals ik bijna geen geld meer mee te verdienen. Technische fotografie levert tenminste nog een beetje op.” En dus schiet hij beeld van alle auto’s die voorbij komen of in de file voor de FIA-garage staan. Dat laatste is nog het beste, stelt hij. Maar om de spionnen te mijden hebben enkele teams daar een slimmigheidje voor bedacht. Zeker de topteams. Die kijken eerst of er geen andere auto’s staan te wachten, zodat ze meteen de FIA-garage in kunnen en geen last hebben van fotograferende pottenkijkers. Maar soms worden die plannen verstoord. Komt er onderweg naar scrutineering nét een auto van een ander team verderop in de pitstraat uit de garage – first come, first serve – en moeten ze alsnog wachten. “Dat is voor ons het allermooiste”, zegt de fotograaf met een gulle lach. Dan zijn de ingenieurs ook weer even zoet. Het dagboek van donderdag lees je onder de foto. Dagboek uit Montréal (1): Daniil Kvyat heeft zich nog nooit zo goed gevoeld als nu Op de luchthaven van Charles de Gaulle loop ik een bekende tegen het lijf. Mijn Russische collega Oleg Karpov (woonachtig in Berlijn) zit op dezelfde vlucht naar Montréal. In het vliegtuig praten we minimaal anderhalf uur bij over van alles en nog wat, maar vooral Formule 1. Ik vraag hem of hij de laatste tijd nog iets heeft gehoord van Daniil Kvyat, de voormalig Red Bull-coureur over wie Karpov een boek heeft geschreven. Nee, klinkt het op ruim twaalf kilometer hoogte boven de oceaan. Hij heeft helemaal niets van Kvyat vernomen. “Het lijkt alsof hij van de aardbodem is verdwenen”, grapt Karpov. “Ik heb hem dit jaar bij geen enkele Grand Prix gezien.” De loopbaan van Kvyat kreeg eind 2017 een vrij tragische wending toen Red Bulls topman Helmut Marko vertelde dat er geen plek meer voor hem was. Zijn (korte) loopbaan in de Formule 1 werd daardoor in de knop gebroken: de Rus besefte te laat dat Formule 1 veel meer is dan alleen sturen. Weliswaar verdient Kvyat nu een dik belegde boterham als testcoureur bij Ferrari – en daar zijn ze volgens Karpov erg tevreden over zijn simulatorwerk – de kans dat hij ooit weer op de grid zal staan lijkt vrij klein. De Formule 1 kent geen genade. Bij aankomst op de luchthaven van Montréal en op naar een machine om een weekpas te kopen voor het openbaar vervoer, zien we Kvyat plotseling staan. Alsof je het over de duivel hebt. Karpov loopt hem aanvankelijk straal voorbij, want zijn landgenoot staat zeer onopvallend en in burgerkleding gepositioneerd. De ontmoeting is hartelijk, Kvyat spreekt vrijuit en bekent dat hij over de grootste teleurstelling heen is. “Ik heb me nog nooit zo goed gevoeld als nu”, verzekert hij. In de bus naar het centrum vragen we ons hardop af waarom Kvyat in Montréal is. Dat zijn we hem vergeten te vragen. Karpov begint allerlei theorieën op te hangen. Zou het kunnen dat Ferrari hem achter de hand houdt vanwege ‘de problemen’ van Kimi Räikkönen? Een Canadese serveerster heeft een zaak tegen de Fin aanhangig gemaakt en eist tonnen, omdat hij vorig jaar in een bar haar borst zou hebben betast. De wens is misschien de vader van Karpovs gedachte. Het lijkt mij sterk.