Eigenlijk had Carlos Sainz het bijna niet slechter kunnen treffen, met Max Verstappen als teamgenoot tijdens zijn debuutseizoen in 2015. Al vanaf het moment dat de jonge Nederlander in de zomer van 2014 werd gepresenteerd als Toro Rosso-coureur, werd hij bedolven onder de media-aandacht. Tijdens zijn spraakmakende debuutseizoen werd dat alleen maar meer. Dat Sainz intussen ook een uitstekend seizoen reed, sneeuwde onder bij de hype rondom Verstappen. De jonge Spanjaard – hij was ook nog maar 20 bij zijn eerste race – versloeg Verstappen in het kwalificatieduel. Tijdens de races was hij vaak ook snel, maar daar speelde gebrekkige betrouwbaarheid hem parten. De rivaliteit tussen de twee groentjes liep intussen op. Zijn tweede seizoen begon Sainz ook met Verstappen als teamgenoot. Tot de Nederlander in mei plots gepromoveerd werd naar Red Bull. Tot teleurstelling van Sainz, die het stoeltje bij de hoofdmacht van de energiedrankjesfabrikant ook graag wilde hebben. Een week later reed Sainz in zijn thuisrace op fenomenale wijze naar de zesde plek, het beste resultaat uit zijn loopbaan. Maar door de zege van Verstappen was er opnieuw weinig aandacht voor Sainz’ prestatie. Van Daniil Kvyat, door Verstappen teruggestoten naar Toro Rosso, liet Sainz in de rest van 2016 weinig heel. Sainz scoorde nog acht keer punten, Kvyat drie. Ook in de kwalificatie was de Spanjaard meestal sneller. De schaduw van Verstappen en de misgelopen promotie daargelaten: Sainz heeft de afgelopen twee jaar duidelijk gemaakt dat hij een van de grootste Formule 1-talenten van het moment is. Hij zal erop gebrand zijn bij Mercedes de strijd met Verstappen te hervatten.
Afgelopen jaar kwamen Verstappen en Sainz elkaar onder andere in Bahrein tegen op de baan.
Met een keuze voor Sainz neemt Mercedes een gok. Een bewezen kracht in een topauto is Sainz nog niet. Terwijl Mercedes wel zoekt naar een coureur die constant presteert en het merk zo aan de vierde opeenvolgende constructeurstitel kan helpen. Sainz kan van het kaliber Verstappen blijken, en geen moeite hebben met de overstap naar een topteam. Maar hij kan ook bezwijken onder de bijbehorende druk. En zou Sainz wel zó snel zijn dat hij zich met Lewis Hamilton en toppers als Sebastian Vettel en Daniel Ricciardo kan meten? Wie weet. Maar in 2015 was Verstappen als het er in de races om ging vaak toch de baas. Misschien ontpopt Sainz zich dus tot een rijder in de categorie ‘goed, maar niet uitzonderlijk’. Wat zijn Sainz’ kansen?
Niet zo heel groot. Het meest voor de hand liggende obstakel heet Pascal Wehrlein. Die is immers al van Mercedes, en heeft net een zeer verdienstelijk eerste jaar als F1-coureur achter de rug. Waarom zou Mercedes de moeite nemen elders een talent uit te kopen, als het er zelf één in huis heeft? Daarnaast is het de vraag of Red Bull aan een overgang wil meewerken. Sainz heeft een doorlopend contract bij Toro Rosso. Het Oostenrijkse concern heeft bovendien veel geld geïnvesteerd in de Spanjaard, die al jaren in het juniorenprogramma zit. Liefst zal Red Bull Sainz dus binnenboord houden. Tegelijk zit Red Bull wel met een luxeprobleem: het doorstroomsysteem van talententeam Toro Rosso naar Red Bull zit verstopt. Verstappen en Ricciardo beschikken allebei over meerjarige deals. Het ziet er dus naar uit dat eigenaar Dieter Mateschitz en talentenscout Helmut Marko Sainz voorlopig niet aan een plek bij een topteam kunnen helpen. Zouden ze dan met de hand over het hart strijken door Sainz toch te laten vertrekken? Waarschijnlijk niet. Niemand kan nog voorspellen wat er met de relatie tussen Verstappen en Ricciardo gebeurt als zij komend seizoen om de titel strijden. En als de Australiër in 2018 de overstap maakt naar Ferrari, waar sommige roddeltantes al rekening mee houden, is Sainz zijn gedroomde vervanger.
