Daar zijn nogal wat redenen voor te bedenken. Om te beginnen al het simpele feit dat Button een zeer bekwame coureur is met een enorme schat aan ervaring. De 36-jarige Brit is met zijn 305 starts de op twee na meest ervaren Formule 1-coureur aller tijden. Van zijn snelheid heeft Button meer dan genoeg blijk gegeven. Dat hij wereldkampioen werd in 2009 had hij deels te danken aan het feit dat de Brawn GP in de eerste seizoenshelft technisch flink voor lag op de concurrentie. Maar Button had er zelf een minstens even grote hand in. Hij won zes van de eerste zeven races. Daarna reed hij degelijk en constant genoeg om de aanstormende Sebastian Vettel op afstand te houden, in een Brawn die inmiddels lang niet meer de snelste wagen was. Er volgden meer goede jaren, bij McLaren. Daar werd Button in 2011 vice-wereldkampioen. Hij won als McLaren-coureur nog zeven Grands Prix. Zijn overwinning in Canada in 2011, toen hij zich van de laatste plek terug knokte, spreekt nog altijd tot de verbeelding. De Brit staat bekend om zijn soepele rijstijl, waarmee hij goed uit de voeten kan onder lastige weersomstandigheden. Nog een goede reden voor Mercedes om Button te kiezen: hij kan prima overweg met Lewis Hamilton. Toto Wolff en de zijnen willen ten koste van alles vermijden dat er weer een rivaliteit ontstaat als die tussen Rosberg en Hamilton. Dat zal vermoedelijk niet gebeuren als ze Button contracteren. Van 2010 tot en met 2012 reden hij en Hamilton immers probleemloos samen bij McLaren. En Brawn GP, wat gebeurde daarmee ook alweer nadat Button het team coureurs- en constructeurskampioen had gemaakt? Juist, het werd opgekocht door Mercedes. Button heeft dus in feite al eerder voor Mercedes gereden. Hij kwam in 2003 bij de renstal uit Brackley, toen die nog BAR heette. Daarna reed hij er zeven seizoenen. Sommige teamleden zullen voor Button nog bekende gezichten zijn.
Jenson Button en Ross Brawn vieren hun titeltriomf in 2009.
Button is min of meer met pensioen. Hij kan terug komen bij McLaren in 2018, maar niemand gelooft dat hij dat zal doen. Volgend jaar staat hij hoe dan ook niet op de grid. Button zei eerder dat hij haast niet kon wachten tot zijn rustigere, Formule 1-loze leven zou beginnen. Na zeventien seizoen achter elkaar in de koningsklasse te hebben geracet, maakte hij dit jaar dan ook een ietwat uitgebluste indruk. Vorig jaar scoorde hij in het rampzalige eerste McLaren-Honda-seizoen nog vijf punten meer dan teamgenoot Fernando Alonso. In 2016 was de Spanjaard ruimschoots beter. Alonso behaalde meer dan het dubbele aantal punten, en was in de kwalificatie ook veel sneller. Of Mercedes de razendsnelle Button van 2009-2012 krijgt, is dus niet zeker. Wat zijn Buttons kansen?
Dat hangt in de eerste plaats af van de coureur zelf. Zijn besluit om de Formule 1 gedag te zeggen is weloverwogen. Maar blijft het zo onwankelbaar als Mercedes belt? Zijn oude team, met de kans om in een absolute topauto nog één keer voor de overwinningen (en wie weet: de titel) te gaan… Weinig coureurs zouden nee zeggen tegen zo’n aanbod. En zijn oude schwung, ach, die komt vast wel weer terug als Button geen last meer heeft van die rottige McLaren. Het zou bovendien maar voor één jaartje zijn. Langer zal Button niet willen, en Mercedes ook niet. Button is voor de Duitsers een mooie tussenoptie, voor in 2018 een hele reeks topcoureurs als Vettel en Alonso op de markt komt. Oh ja, er is natuurlijk nog wel een obstakel. Button staat officieel gewoon nog tot 2018 onder contract bij McLaren. Daar zal Mercedes hem dus moeten loswrikken. Maar de kans dat McLaren moeilijk zal doen, is klein. De Britten hebben in Stoffel Vandoorne al een waardige opvolger voor Button. Ze zullen het hem heus wel gunnen, zo’n mooi laatste F1-avontuur.
