Mercedes heeft door het vertrek van wereldkampioen Nico Rosberg het meest gewilde stoeltje van het moment in de aanbieding. De lijst met kandidaten is lang, maar de keuze niet makkelijk. Formule 1 evalueert de kanshebbers. Vandaag: Sergio Pérez.

Waarom moet Mercedes voor Pérez gaan?
Sergio Pérez was in 2016 achter de coureurs van de drie topteams van Mercedes, Red Bull en Ferrari overtuigend de sterkste. Anders gezegd: Pérez was de best presterende coureur van alle Mercedes-klantenteams. Dat hij daarbij zijn zeer hoog aangeschreven teamgenoot versloeg, spreekt ook bepaald niet in zijn nadeel. Pérez ging Nico Hülkenberg voor met 101 punten tegenover 72 punten voor de Duitser.

Dat Sergio Pérez de voorbije twee seizoenen in een uitstekende vorm verkeerde, daar twijfelt eigenlijk niemand aan. Mercedes zou met hem een snelle kracht in huis halen. Een kracht ook die in drie seizoenen bij Force India bovendien de rust heeft gevonden om een auto heelhuids over de streep te krijgen, waar hij in de jaren daarvoor zijn Midden-Amerikaanse temperament nog eens wilde laten spreken.

Die Midden-Amerikaanse komaf zou nu juist in het voordeel van Pérez kunnen werken. Mexico is een belangrijke markt in de plannen van de Duitse autofabrikant om in 2020 het aantal autoverkopen wereldwijd explosief te doen groeien. Met een Mercedes-fabriek in Mexico en een talentvolle Mexicaanse coureur in een Mercedes Formule 1-bolide lijkt dat doel al weer wat eenvoudiger te realiseren.

Sergio Pérez in actie in de McLaren MP4-28 in 2013.

Waarom moet Mercedes niet voor Pérez gaan?
Gezien zijn succesvolle jaren bij Force India is het misschien vreemd dat de topteams niet in de rij staan voor Pérez. Je vergeet echter eenvoudig dat hij al een kans heeft gehad bij een topteam. In 2013 reed hij immers naast Jenson Button voor McLaren, al moet daar wel bij worden gezegd dat het verval van het roemrijke team toen al begon in te zetten.

Dat jaar viel hij onder andere op door de manier waarop hij teamgenoot Jenson Button wilde verslaan. Aanvallend, agressief. Hij slaagde er uiteindelijk ook niet in. Met 49 punten eindigde hij op de elfde plaats in het kampioenschap. Button werd negende met 73 punten. Conclusie: Pérez werd gewogen en te licht bevonden.

Het is dus de vraag of Pérez dat stempel inmiddels genoeg af heeft weten te weken. Hij vreest zelf van niet: “Toen had ik de ervaring niet die ik nu wel heb” verdedigt Pérez zich drie jaar na dato. “Nu heb ik het beste jaar uit mijn carrière achter de rug én de ervaring, en alsnog zijn er mensen die aan mij twijfelen.”

Wat zijn Pérez’ kansen?
Kort nadat Nico Rosberg zijn vertrek aankondigde, prijkte de naam van Pérez maar op weinig lijstjes van mogelijke vervangers, laat staan bovenaan de lijst. Dat terwijl er eigenlijk heel weinig tegen hem spreekt. Pérez is immers niet meer de man die McLaren niet goed genoeg achtte om aan te houden na 2013. Pérez is completer coureur geworden.

Aan zijn contractuele verplichtingen met Force India valt ook wel een mouw te passen, voor een bedrag dat in verhouding staat tot de niet kinderachtige bijdrage van Pérez’ sponsoren. Als motorklant van Mercedes kan het Indiaas-Engelse team echter vast linksom of rechtsom gematst worden.

Daarbij heeft Mercedes ook nog Pascal Wehrlein achter de hand om te stallen om het eventueel vrijgekomen stoeltje bij Force India te vullen, al lijkt daar ook nog wat wrevel te zitten. Er vanuit gaande dat die plooien gladgestreken worden, lijkt met deze constructie vrijwel iedereen er op vooruit te gaan: zowel Mercedes als Pérez als Wehrlein.