Hij is teambaas en aandeelhouder van Mercedes en één van de machtigste mannen in de Formule 1, maar ook voor Toto Wolff begon zijn indrukwekkende autosportcarrière ooit met de droom zelf te racen. Al boekte de Oostenrijker pas successen toen hij zijn helm aan de wilgen hing.
Hij kan zich het moment nog precies herinneren, vertelde Wolff eens in een interview op de Mercedes-website: hij reed achter Alexander Würz aan op de Österreichring, wat nu de Red Bull Ring is, en zag zijn generatiegenoot iets met zijn Formule Ford doen wat hij daarvoor voor onmogelijk had gehouden. “Je had daar toen de Bosch Kurve, een snelle bocht bergafwaarts. Met een Formule Ford gleed je daar eigenlijk op vier wielen doorheen, maar zoals hij dat deed, met zoveel wagenbeheersing, dat kon ik gewoon niet.”
Het was een ontnuchterend moment voor de jonge Wolff, die tot dan alles opzij had gezet om coureur te worden. Zo werkte hij als race-instructeur op het circuit, sliep er om de hoek in een bed & breakfast waar een nachtje inclusief ontbijt ‘een euro of twee’ kostte. Niet bepaald luxe dus, en dan moest Wolff ook nog eens elke ochtend voor dag en dauw uit de veren, al deed hij dat met plezier. “Want dan moest ik de auto’s van de rijschool een shakedown geven voor de dag. ’s Avonds kon ik er vaak ook nog in rijden. Zo maakte ik heel veel kilometers, waarvan ik dacht dat het me zeker zou helpen met het racen.” Niet, dus. “Toen ik Alex zo zag rijden, wist ik: ‘ik ga de top in deze sport niet halen’.”
Rode draad
Van een gesjeesde coureur ontpopt de jonge Wolff zich echter tot succesvol zakenman. De geldzorgen die zijn racecarrière net als het ontbreken van dat laatste beetje brille de das omdoen, horen voor Wolff naarmate de jaren 90 vorderen al snel tot het verleden. Hij loopt binnen met investeringen in de tech-industrie. Met de bankrekening gespekt, gaat Wolff ook weer hobbyracen – en doet een gooi naar het ronderecord op de Nürburgring-Nordschleife die eindigt met het record én een keiharde crash (Google ‘ESPN Wolff Nurburgring’, het verhaal is het lezen waard).
Ook zakelijk loopt de passie voor autosport nog als een rode draad door Wolffs portfolio, want hij maakt naam als één van de aandeelhouders van het aan Mercedes gelieerde HWA, dat onder meer Mercedes’ DTM-teams runt, en omdat hij belangen van coureurs behartigt. In 2009 haalt hij de Formule 1 alsnog, als aandeelhouder van Williams. Van het één komt het ander en na een korte periode als directeur van dat team, gaat hij in 2013 aan de slag bij Mercedes’ Formule 1-stal. Dat groeit de jaren erna, met Wolff en Niki Lauda aan het roer en Lewis Hamilton achter het stuur, uit tot succesmachine. Sinds 2014 heeft het elke constructeurstitel gewonnen.
Power player
Wolffs macht in de Formule 1 neemt net zozeer toe. Vandaag de dag heeft hij 33% van de aandelen van Mercedes’ Formule 1-team in handen, drukt via Mercedes’ motordeals een stempel op haar klantenteams, managet meerdere coureur én heeft een persoonlijk belang in Aston Martin, dat ook een team op de grid heeft staan. Dat Wolff in 2020 zelfs wordt getipt als nieuwe Formule 1-CEO, vindt Ferrari naar verluidt iets te veel van het goede. De rol gaat naar ex-Ferrari-man Stefano Domenicali, met Wolff die het Duitse Sky vertelt er niet rouwig om te zijn. “Mijn plek is bij Mercedes.”
Bij Mercedes kan Wolff doorgaan met wat hem als coureur niet vaak genoeg lukte, maar hij wel het liefst doet: winnen. In Oostenrijk, op de Red Bull Ring, het circuit van één van de grootste Formule 1-rivalen en die andere Oostenrijkse power player Dietrich Mateschitz deed het team dat al vijf keer. Geen slechte ommekeer voor een coureur die ooit achter Alexander Würz aangleed door wat nu de Gösser Kurve heet, en dacht dat hij de top nooit zou halen.
Dit verhaal is eerder in 2021 in FORMULE 1 Magazine gepubliceerd.
