Met een overwinning in zijn eerste race op Amerikaanse bodem in 2007 liet Lewis Hamilton al zien dat hij zich op zijn gemak voelt in het land van de stars and stripes. En toen de Formule 1 in 2012 na vijf jaar afwezigheid terugkeerde in de Verenigde Staten, was de Mercedes-coureur opnieuw prima in zijn element. Op het Circuit of the Americas reed Hamilton tweede achter de oppermachtige Red Bull van Sebastian Vettel, die net vier overwinningen op rij had geboekt. Hamilton kroop langzaam naar de Duitser toe, passeerde hem een paar ronden voor de finish en liet de deur vervolgens potdicht op weg naar zijn tweede zege in de Amerikaanse GP. 4. 1980
De race in het Californische Long Beach, in 1980 op de kalender als de ‘GP USA West’, zou nog lang in de Nederlandse autosportgeschiedenis verankerd blijven. Daar zorgde Jan Lammers voor, in zijn knalgele ATS. De auto behoorde normaliter niet tot de snelsten, maar op het stratencircuit aan de Grote Oceaan was dat opeens anders. Tot zijn eigen verbazing kwalificeerde Lammers zich als vierde, vóór de Williamsen en Ferrari’s. De Nederlander mocht opeens dromen van het podium. Dat duurde niet lang: al in de eerste bocht brak zijn aandrijfas. Lammers’ vierde startplek bleef 36 jaar staan als Nederlands record.
Pas na 36 jaar zou Max Verstappen Jan Lammers’ kwalificatierecord verbreken.
Onophoudelijke stortregens maakten het vorig jaar lange tijd onzeker of de Grand Prix van de Verenigde Staten überhaupt zou doorgaan. Een vrije training werd geschrapt en de kwalificatie uitgesteld naar zondagmorgen, maar uiteindelijk ging de wedstrijd toch van start. Het werd een memorabele. Alleen al omdat de beslissing in de titelstrijd viel: Lewis Hamilton erfde door een fout van rivaal Nico Rosberg de leiding en won zijn derde kampioenschap. Maar ook door Max Verstappens topprestatie. Agressief en vol bravoure stuurde de Nederlander zijn Toro Rosso over het opdrogende circuit richting de vierde plek. 2. 1990
De Max Verstappen van het seizoen 1990 kwam uit Frankrijk en heette Jean Alesi. Het seizoen ervoor had hij al indruk gemaakt, maar Alesi vestigde zijn naam pas echt bij de openingsrace van 1990 op het hoekige stratenparcours in Phoenix. Hij kwalificeerde zijn Tyrrell op de vierde plek (achter Pierluigi Martini, die met zijn Minardi als tweede startte!), en greep bij de start brutaal de leiding. Niemand minder dan Ayrton Senna keek vervolgens rondenlang tegen Alesi’s achtervleugel aan. Senna haalde Alesi in, waarna het Franse talent brutaal een bocht later de koppositie heroverde. Uiteindelijk kwam Senna er toch voorbij. Alesi besloot de onvergetelijke race als tweede.
Jean Alesi (l) pakte in Phoenix zijn eerste podiumplaats.
“Dit is geen race, dit is een farce”, fulmineerde Minardi-teambaas Paul Stoddart tijdens de Grand Prix van de Verenigde Staten in 2005. De reden voor de boosheid van de kleine Australiër was het bizarre verloop van het raceweekend. Op vrijdag bleken de Michelin-banden niet bestand tegen de kombaan van Indianapolis. Een paar coureurs kregen een klapband, en de Franse fabrikant kon niet instaan voor de veiligheid. Noodplannen om toch te kunnen racen, gingen allemaal niet door. Daarom stuurden op zondagmiddag aan het einde van de opwarmronde alle Michelin-coureurs de pits in. Alleen de zes Bridgestone-auto’s gingen van start. Ten overstaan van duizenden woedende en bier gooiende Amerikanen won Michael Schumacher de race.
