De vijf meest memorabele Grands Prix van Maleisië
Sutton Images
Vincent Sondermeijer
28 september 2016
Formule 1 duikt elke woensdag voor een Grand Prix in de geschiedenisboeken. Vandaag de vijf meest memorabele edities van de GP van Maleisië.
5. 2003
Dertien jaar geleden meldden twee toekomstige wereldkampioenen zich op Sepang definitief aan de top van de Formule 1. Op zaterdag veroverde Fernando Alonso zijn eerste pole position, destijds met zijn 21 jaar en 7 maanden als jongste coureur aller tijden. De volgende dag kon Alonso na de start nog dertien ronden genieten van de eerste plek. Toen nam Kimi Räikkönen de leiding over, om daarna onbedreigd naar zijn eerste zege te rijden. En Alonso? Die werd derde, en mocht voor het eerst naar het podium. 4. 2015
De afgelopen editie van de Grand Prix van Maleisië was het decor voor nog zo’n mijlpaal. Max Verstappen finishte als zevende, en werd zo met afstand de jongste puntenpakker ooit. Een dag eerder had de Nederlander al indruk gemaakt door middenin een hoosbui naar de zesde startplek te rijden. Bij Ferrari was er ook reden tot juichen. Doordat hij de bandenslijtage in de tropische hitte beter kon controleren, versloeg Sebastian Vettel de Mercedessen en greep hij al in zijn tweede race voor de roemruchte Italiaanse stal de overwinning. 3. 2009
In het kampioenschapsjaar van Brawn GP begon de race pas om zeven uur ’s avonds, twee uur later dan gebruikelijk. Eigenlijk had de organisatie een nachtrace gewild zoals die in Singapore, maar de lichtinstallatie bleek te duur. Dan maar wat later racen dus. Lang duurde dat niet, want na 31 ronden zorgde een enorme moessonbui voor de rode vlag. Herstarten was daarna geen optie meer: het was te donker. Omdat de race minder dan 75 procent van de oorspronkelijke afstand had geduurd, kregen winnaar Jenson Button en de rest van de top acht halve punten. 2. 1999
Michael Schumacher was hersteld van de beenbreuk die hij op Silverstone opliep, en maakte op Sepang zijn rentree. Schumacher pakte meteen de pole. Tijdens de race liet hij zich inhalen door teamgenoot Eddie Irvine, die bij Schumachers afwezigheid de titelstrijd met Mika Häkkinen had opgepakt. Irvine won de race en leek als WK-leider de seizoensafsluiter in Japan in te gaan, tot de Ferrari’s wegens illegale barge boards werden gediskwalificeerd. De Scuderia ging in beroep en na een paar spannende dagen draaide de FIA de diskwalificatie terug. Het hielp Irvine niet – hij verloor op Suzuka de titel alsnog aan Häkkinen. 1. 2001
Dat het behoorlijk kan spoken in het hete Maleisië, bleek voor het eerst in 2001. In de derde ronde zorgde een wolkbreuk van epische proporties voor chaos. De ene na de andere auto schoot stuurloos van het asfalt. De als eerste en tweede vertrokken Michael Schumacher en Rubens Barrichello vielen door de plensbui ver terug. Anders dan de rest van het veld wisselden ze vervolgens naar intermediates in plaats van full wets. Een gok die desastreus had kunnen uitpakken, als het niet snel droog was geworden. Dat gebeurde, en Ferrari pakte alsnog de één-twee, met Schumacher voor Barrichello.
Dertien jaar geleden meldden twee toekomstige wereldkampioenen zich op Sepang definitief aan de top van de Formule 1. Op zaterdag veroverde Fernando Alonso zijn eerste pole position, destijds met zijn 21 jaar en 7 maanden als jongste coureur aller tijden. De volgende dag kon Alonso na de start nog dertien ronden genieten van de eerste plek. Toen nam Kimi Räikkönen de leiding over, om daarna onbedreigd naar zijn eerste zege te rijden. En Alonso? Die werd derde, en mocht voor het eerst naar het podium. 4. 2015
De afgelopen editie van de Grand Prix van Maleisië was het decor voor nog zo’n mijlpaal. Max Verstappen finishte als zevende, en werd zo met afstand de jongste puntenpakker ooit. Een dag eerder had de Nederlander al indruk gemaakt door middenin een hoosbui naar de zesde startplek te rijden. Bij Ferrari was er ook reden tot juichen. Doordat hij de bandenslijtage in de tropische hitte beter kon controleren, versloeg Sebastian Vettel de Mercedessen en greep hij al in zijn tweede race voor de roemruchte Italiaanse stal de overwinning. 3. 2009
In het kampioenschapsjaar van Brawn GP begon de race pas om zeven uur ’s avonds, twee uur later dan gebruikelijk. Eigenlijk had de organisatie een nachtrace gewild zoals die in Singapore, maar de lichtinstallatie bleek te duur. Dan maar wat later racen dus. Lang duurde dat niet, want na 31 ronden zorgde een enorme moessonbui voor de rode vlag. Herstarten was daarna geen optie meer: het was te donker. Omdat de race minder dan 75 procent van de oorspronkelijke afstand had geduurd, kregen winnaar Jenson Button en de rest van de top acht halve punten. 2. 1999
Michael Schumacher was hersteld van de beenbreuk die hij op Silverstone opliep, en maakte op Sepang zijn rentree. Schumacher pakte meteen de pole. Tijdens de race liet hij zich inhalen door teamgenoot Eddie Irvine, die bij Schumachers afwezigheid de titelstrijd met Mika Häkkinen had opgepakt. Irvine won de race en leek als WK-leider de seizoensafsluiter in Japan in te gaan, tot de Ferrari’s wegens illegale barge boards werden gediskwalificeerd. De Scuderia ging in beroep en na een paar spannende dagen draaide de FIA de diskwalificatie terug. Het hielp Irvine niet – hij verloor op Suzuka de titel alsnog aan Häkkinen. 1. 2001
Dat het behoorlijk kan spoken in het hete Maleisië, bleek voor het eerst in 2001. In de derde ronde zorgde een wolkbreuk van epische proporties voor chaos. De ene na de andere auto schoot stuurloos van het asfalt. De als eerste en tweede vertrokken Michael Schumacher en Rubens Barrichello vielen door de plensbui ver terug. Anders dan de rest van het veld wisselden ze vervolgens naar intermediates in plaats van full wets. Een gok die desastreus had kunnen uitpakken, als het niet snel droog was geworden. Dat gebeurde, en Ferrari pakte alsnog de één-twee, met Schumacher voor Barrichello.
Gerelateerd nieuws