Eelco vanuit Mexico: Gemaskerd bal

De organisatie van de Grand Prix van Mexico doet er alles aan om één groot fiesta van het evenement te maken. Met onder meer luchadors (Mexicaanse worstelaars), mariachi-muziek en een overvloed aan taco’s en nacho’s. Maar er gaat meer schuil achter de maskers.

Max Verstappen en Daniel Ricciardo trokken bij aankomst in de paddock op donderdag direct de camera’s naar zich toe. Vanwege de Dag van de Doden, die op 1 en 2 november uitgebreid wordt gevierd in Mexico, hadden ze een doodshoofd op hun gezicht laten schminken. Hoewel Red Bull altijd goed is in marketingacties, lag het initiatief voor deze stunt echt bij de coureurs zelf. Op de vraag of Christian Horner ook meedeed, antwoordde Daniel Ricciardo droogjes: “Nee, ik vraag me zelfs af of hij het goed vindt dat wij er zo bij lopen.”

De publiciteit die het oplevert zal het team zeker niet erg vinden. Het zou me niet verbazen als Red Bull ook graag een demonstratie zou geven op de befaamde Laan van de Doden bij de befaamde historische stad Teotihuacan. De centrale avenue bij de zonnepiramide en de maanpiramide leent zich daar op het oog uitstekend voor. Maar gelukkig wordt het werelderfgoed goed beschermd en laat de lokale overheid zich nog niet verleiden door het grote geld (al wemelt het op de toeristische trekpleister wel van de opdringerige straatverkopers). Ook bands als de Rolling Stones en Iron Maiden kregen geen toestemming om een show te geven bij de ruïnes.

Op uitnodiging van de organisatie van de Grand Prix van Mexico kregen we een rondleiding door het complex. Onze gids, die zich ‘Gorila’ noemt, is een Tolteek en wil graag alles over zijn cultuur delen.

Hoewel het af en toe een beetje als een act overkomt, vooral wanneer hij aan het eind van de dag de hele familie optrommelt voor een dans in traditionele kleding (waar de sticker van het verhuurbedrijf nog op zit), is zijn boodschap oprecht. Hoeveel technologie er tegenwoordig ook is, leer je het meeste van je ouderen en is het belangrijk om kennis te blijven overdragen.

Blijkbaar zijn er bij de doorvertellingen in de loop der eeuwen toch wat delen verloren gegaan. Want zo imposant als de bouwwerken in Teotihuacan zijn, zo erbarmelijk is de hedendaagse infrastructuur in Mexico-Stad en omgeving. Wat een afspiegeling van het universum op aarde zou moeten worden, is nu een chaotische smeltkroes waar je geduld danig op de proef gesteld. De kakofonie van stadsleven, inclusief druk verkeer en nachten vol vuurwerk (hopelijk niet om schietpartijen te maskeren) staat in schril contrast met de rust en spiritualiteit die de Tolteken nastreven. Juist daarom was het fijn om even aan de hectiek van de Formule 1-paddock te kunnen ontsnappen en te mogen genieten van hun gastvrijheid.