De terugkeer van Ferrari op Le Mans, met een prototype dat meedoet voor de overalloverwinning, bezorgt de ware autosportliefhebber kippenvel. Vijftig jaar na de laatste pole position heeft het Italiaanse team direct de toon gezet door de gehele eerste startrij te veroveren. Hier in Le Mans werd de reputatie van Ferrari gevestigd.
Ferrari en Formule 1 zijn welhaast synoniem. Toch legde Ferrari de basis voor zijn wereldwijde roem in Le Mans. De 24 uursrace had jarenlang een veel grotere internationale uitstraling dan de Formule 1. Wie in de jaren zestig iets wilde bereiken in Le Mans had af te rekenen met Ferrari. Begin jaren zeventig, toen de Formule 1, dankzij de commerciële sponsoring, televisie-uitzendingen en de gehaaidheid van Bernie Ecclestone, alle aandacht naar zich toe trok, liet Ferrari Le Mans vallen en richtte zich geheel op de Formule 1. De terugkeer van Ferrari op het circuit van La Sarthe is daarom bijzonder. De mythologie van Le Mans en Ferrari zijn nauw met elkaar verweven.
In 1947 bouwde Ferrari voor het eerst een auto met zijn naam erop: de Ferrari 125S. Op basis van dit ontwerp werd in 1948 de 166MM gebouwd. De letters MM stonden voor Mille Miglia, de duizend kilometerrace dwars door Italië, in 1948 voor het eerst gewonnen door een Ferrari. Met deze zege op zak begon pas de ware triomftocht voor Ferrari: in 1949 won de 166MM niet alleen de Mille Miglia, maar ook de Targa Florio op Sicilië en de 24 uursrace op Le Mans.
De klassieker in Le Mans werd in 1949 voor het eerst na de oorlog weer verreden. Omdat de auto-industrie nog aan het herstellen was van de catastrofe, stond de organiserende ACO toe dat fabrikanten auto’s stuurden die nog niet in productie waren genomen, de zogenaamde ‘prototypes’. Deze als tijdelijk bedoelde reglementswijziging had grote gevolgen voor de autosport. Want de prototype-klasse sloeg aan, bleek zeer aantrekkelijk voor de autobouwers én de race. Het werd een blijvende verandering, vandaar dat men in Le Mans nog altijd racet met prototypes.
Tekst gaat verder onder de afbeelding
Dinosauriërs
Toch, wat er in 1949 aan de start verscheen, was een tamelijk bij elkaar geschraapt zootje . Veel vooroorlogs materiaal werd te voorschijn gehaald. Dinosauriërs met een hoop vermogen, maar gammel. De enige moderne, lichtgewicht racewagen was de Ferrari 166MM. Overigens niet gerund door de fabriek, maar aangekocht door een privateer, Lord Selsdon. De Engelse racer vroeg tweevoudig winnaar Luigi Chinetti om een equipe met hem te vormen. Vervolgens zat de snellere Chinetti drieëntwintig uur lang achter het stuur. Alleen in de vroege ochtend deed de Lord een stint en samen wonnen ze de race. Ferrari’s internationale roem was geboren.
Enzo Ferrari kende de impact van Le Mans: “Wanneer ik een Grand Prix win, bellen er wat bekenden op om me te feliciteren, maar wanneer ik zegevier in Le Mans ontvang ik telegrammen van over de hele wereld.” Lange tijd stond Le Mans centraal in het raceprogramma van de Scuderia. Pas in juni, wanneer de 24 uursrace achter de rug was, werd serieus begonnen met het Formule 1-seizoen.
Het gehele artikel kun je verder lezen in ons nieuwe magazine dat nu verkrijgbaar is!
De extra dikke Vaderdag editie van FORMULE 1 Magazine ligt nu in de winkel, maar kan ook online worden besteld. In deze uitgave alles over de door Max Verstappen gewonnen GP’s van Monaco en Spanje en volop boeiende verhalen, reportages ter plaatse, en exclusieve interviews. Met onder meer:
- Exclusief: Win de laatste kaarten voor de Max Verstappen Tribune in Spa
- Reportage: Max Verstappen, onaantastbaar in Monaco en Spanje
- Achtergrond: Seychelle de Vries is meer dan de zus van Nyck
- Interview Franz Tost: Ik heb lak aan diplomatie
- Extra: Megaposter Max Verstappen
- Het allermooiste beeld van Peter van Egmond
Gratis verzending in Nederland!
