Flashback ’11: Toen ene Daniel Ricciardo debuteerde (en lachend laatste werd)

Een lange, ietwat slungelige Australiër mocht tijdens het seizoen van 2011 op de vrijdagochtendtrainingen al achter het stuur kruipen van de Toro Rosso. Zijn eerste volledige raceweekend beleefde ene Daniel Ricciardo tijdens de Britse GP op Silverstone. Eén eigenschap viel al op dat weekend: “Hij lacht altijd, zelfs als hij uitvalt”, aldus zijn ontdekker Helmut Marko. In het kader van 25 jaar FORMULE 1 de reportage die verslaggever Linda van der Heide dat weekend schreef. 

Nadat Helmut Marko Sebastian Vettel succes heeft gewenst, begeeft hij zich naar de achterste regionen van de grid. Niet voor Sébastien Buemi of Jaime Alguersuari – die knikt hij enkel in het voorbijgaan bemoedigend toe. Nee, Marko is op weg naar Daniel Ricciardo. De Australiër is het laatste project van de mannetjesmaker van Red Bull. Hoewel wereldkampioen Vettel met zijn 24 jaar nog een heel Formule 1-leven voor zich heeft, is de talentscout al op zoek naar diens opvolger. Marko denkt die gevonden te hebben in Ricciardo.

“Hij heeft alle kwaliteiten die een Formule 1-coureur nodig heeft: talent, snelheid, mentale kracht, technisch inzicht, kennis van zaken, interesse en een sterke fysieke gesteldheid”, verklaarde hij eerder dit jaar in een interview met Formule 1. “Bovendien heeft hij nog een extra kwaliteit: hij lacht altijd, zelfs als hij uitvalt. Hij is nooit in een slechte bui en dat geeft het team een goed gevoel. Een beetje zoals Vettel. Die twee hebben wel meer gemeen. Zo zijn ze allebei erg ambitieus, maar ze tonen dat niet aan de buitenwereld door er verkrampt bij te lopen. Dat alleen is al een gave op zich.”

Als Marko de laatste rij van de startgrid bereikt, ziet hij een lege HRT. Ricciardo is zo kort voor de race nergens te bekennen. Na overleg met zijn engineer is Ricciardo teruggerend naar de pits: toch nog maar een keer zijn blaas legen. Gewoon voor de zekerheid.

‘Moest mezelf wel even knijpen’
Daniel Ricciardo, 22 jaar en afkomstig uit de Australische stad Perth, is het nieuwste talent uit de Red Bull-stal. Om te beoordelen wat hij in huis heeft, mag hij zich bij HRT bewijzen. In eerste instantie werd hij ingezet als drukmiddel bij Toro Rosso. Sébastien Buemi en Jaime Alguersuari kregen te verstaan dat ze konden fluiten naar hun stoeltje als hun prestaties niet zouden verbeteren. Aangezien de coureurs gehoor gaven aan die oproep, moest Red Bull een andere oplossing vinden voor zijn oogappel.

Tot nu toe nam Ricciardo deel aan alle vrijdagochtendsessies als Toro Rosso’s reservercoureur, met als resultaat 949 kilometer in een Formule 1-wagen. In februari testte hij bovendien tweemaal voor Toro Rosso en mocht hij, evenals het jaar ervoor, tijdens de rookie-dagen in Abu Dhabi in de Red Bull stappen. Bij HRT komt hij dus niet geheel onbeslagen ten ijs. Ricciardo, die dit seizoen uitkomt in de Formule Renault 3.5, is zielsblij met de kans die hij geboden krijgt. “Om aan de start van een Formule 1-race te staan, is een droom die uitkomt. Ik moest mezelf een paar keer in mijn arm knijpen om te beseffen dat het daadwerkelijk staat te gebeuren”, verklaarde hij voor het weekend.

In de sporen van Vettel
Even wakker worden, en dat mag ook wel, want plotseling staat Ricciardo voor de belangrijkste dag in zijn nog prille carrière. Door de promotie van de Formule Renault naar de Formule 1 stapt hij in de voetsporen van Red Bulls andere oogappel: Sebastian Vettel. De Duitser was in 2007 ook als testcoureur actief, toen hij halverwege het seizoen Scott Speed bij Toro Rosso verving. Maar in tegenstelling tot Vettel, die zijn Formule Renault-seizoen niet afmaakte, is Ricciardo wel van plan om actief te blijven in de World Series by Renault.

Alleen zijn deelname aan de finalerace in Barcelona komt in gevaar, aangezien die samenvalt met de Grand Prix van Japan .“Ik ben blij dat ik Formule Renault kan blijven rijden. Er zijn mensen die me gevraagd hebben of het niet te veel is, maar als coureur denk ik dat je nooit genoeg kunt racen. Ik vind het geweldig om in twee kampioenschappen te racen; ik ben er blij mee.”

Nog veel leren
Na de kwalificatie zit Ricciardo met zijn engineer aan een tafeltje in het motorhome van Hispania Racing. Voor hem ligt een vel papier met een afbeelding van het circuit, waar de debutant driftig aantekeningen op maakt. Af toe werpt hij met een schuin oog een blik op de GP2-race. Maar winnaar Bianchi kan op weinig belangstelling rekenen, want Ricciardo richt zijn aandacht op de lay-out van het circuit en de instuur- en aanrempunten. Juist op het moment dat zijn bord pasta geserveerd wordt, vraagt de persdame hem mee te komen om de media te woord te staan. En terwijl een hospitality-medewerker zijn bord weer meeneemt de keuken in, vertelt de coureur opgetogen over zijn eerste kwalificatie.

Die verliep niet geheel volgens plan, maar dat mag de pret niet drukken. “Door het weer kon ik geen tweede run doen, wat een beetje frustrerend was. Het was fijner geweest als ik iets dichter bij de rest van het veld had gezeten, maar ik kan ook niet te veel verwachten. Ik moet nog veel leren. Voor podiums zal ik dit seizoen niet kunnen strijden, maar als ik het uiterste uit mezelf haal, me kan meten met Tonio Liuzzi en wat auto’s voor kan blijven en dus niet als laatste eindig, dan ben ik tevreden.”

Volgens de Australiër heeft hij veel baat gehad bij zijn vrijdagtests voor Toro Rosso. “Het heeft me zeker goed gedaan. Vorig jaar was het vooral de ervaring om overal bij te zijn en deel te nemen aan de briefings heel leerzaam. Maar om dit seizoen daadwerkelijk in actie te komen, was pas echt leerzaam. Het heeft ook wat druk bij me weggenomen.”

Ricciardo heeft zijn perspraatje al achter de rug en al met zijn engineers om de tafel gezeten voor een debrief, als hij anderhalf uur na de race met raceoverall nog aan het motorhome binnenkomt. Met een witte handdoek onder zijn arm is hij op weg naar een verfrissende douche. Op ons verzoek of hij nog een aantal vragen wil beantwoorden, zegt hij met Australische tongval: ‘No worries, mate’.

Zenuwen heeft hij niet of nauwelijks gekend. “Ik ben op tijd naar bed gegaan, heb goed ontbeten en me verder een beetje afgesloten voor iedereen. Ik heb veel positieve reacties vanuit Australië gekregen, ook van vrienden die me opeens op televisie zagen. Leuk natuurlijk. Dat ik achteraan startte, maakte het iets eenvoudiger voor me en dus bleven de kriebels beperkt.”

Hoewel hij stiekem op meer gehoopt had, start hij als laatste en eindigt hij als laatste: op de negentiende plek. “Het is een goed gevoel om gefinisht te zijn. Dat was het doel van het weekend. Met de wisselende weersomstandigheden werd het me niet makkelijk gemaakt. Het zicht was soms erg slecht. Daarnaast moest ik nog wennen aan de banden en rekening houden met strategie en pitstops, iets wat ik nog niet eerder gedaan heb.”

Des te knapper dat hij uit de problemen bleef en de auto op de baan hield. “Ik had een goede start en had een positie goed kunnen maken, maar ik wilde niet al te onnozel overkomen door gelijk schade te rijden. Vandaar dat ik voorzichtig aan heb gedaan. Sowieso was ik erg voorzichtig; ik moet leren hoe ik beter om kan gaan met de blauwe vlaggen, want nu heb ik daar veel tijd mee verloren. Maar al met al ben ik blij met het resultaat.”

Een rechtgeaarde Australiër, die het altijd van de zonzij ziet. “Ik heb veel geleerd, waardevolle data verzameld voor Duitsland en ik kan niet wachten om daar aan de slag te gaan. Ik hoop dan iets meer bij Tonio te kunnen aanhaken en nog meer te leren. Daar ben ik hier voor.” Marko heeft gelijk, want Ricciardo zegt het met een glimlach zo groot dat je haast zou denken dat hij de race in de Ferrari van Alonso gefinisht is in plaats van de HRT van Karthikeyan.