Flashback ’99: Toen Hill wel/geen afscheid nam (en Verstappens hoop op Jordan-stoeltje vervloog)

In het kader van ons 25-jarige bestaan, vissen we elke woensdag een artikel uit de archiefkast. Met vandaag: Gaat hij nu wel of gaat hij nu niet? Als het seizoen 1999 voor Damon Hill desastreuze vormen begint aan te nemen, kondigt hij aan aan het eind van het jaar te vertrekken. Een persbericht van die strekking is nauwelijks de deur uit, of hij suggereert dat hij er weleens meteen mee zou kunnen ophouden. Vervolgens maakt zijn team bekend dat Hill in Silverstone zijn laatste race zal rijden. Maar Hill houdt zich daarover op de vlakte. De wisselvallige slotronden van een Formule 1-coureur.

Onder Engelse journalisten doet een grap de ronde dat Damon Hill wordt gesponsord door Nigel Mansell. De wereldkampioen van 1992 was nog meer dan zijn opvolger van 1996 kampioen afscheid nemen. Momenteel wordt de 46-jarige Mansell in verband gebracht met Ferrari als vervanger van de geblesseerde Michael Schumacher (na diens dubbele beenbreuk in Silverstone, red). Maar dat zal wel een grap van diezelfde Engelse journalisten zijn.

Ook Hill toont zich nu zo’n twijfelaar. Na de Grand Prix van Canada, waarin hij crasht, maakt Damon Hill wereldkundig dat hij aan het eind van het seizoen zal stoppen. Na de Grand Prix van Frankrijk gaat hij nog een stapje verder. Hij heeft zich niet voor de race gekwalificeerd en valt (nadat hij via de achterdeur is toegelaten) andermaal uit. De moed zakt Hill in de schoenen en hij overweegt met onmiddellijke ingang het bijltje erbij neer te gooien. “De signalen geven aan dat ik moet stoppen, want ik wil liever niet slecht presteren. Heinz (Frentzen, red.) doet wat er van hem verwacht wordt. Ik breng minder dan dat. Mogelijk was dit mijn laatste race.’’

(tekst gaat verder onder de foto)

Hill plots op zijn gemak
Jos Verstappen wordt inderhaast opgetrommeld om op Silverstone te testen. Zijn kansen op een terugkeer in de Formule 1 stijgen als Jordan een persbericht de deur uitdoet met de mededeling dat Hill het voor gezien houdt ná de Grand Prix van Engeland. Maar na een testsessie voorafgaande aan zijn thuisrace houdt Hill plotseling alle deuren open. “Er zitten nu wat dingen op de auto waardoor ik me een stuk beter op mijn gemak voel. Ik kan niet vertellen welke, maar ze maken alle verschil uit voor mijn zelfvertrouwen.” Een afscheid in stijl wordt voor Hill een aanlokkelijk perspectief. “De Grand Prix van Frankrijk was een grote teleurstelling. Dan kan je de handdoek in de ring gooien maar dat is niet de goed manier.”

“Het is altijd mijn bedoeling geweest om de GP van Engeland te rijden”, beweert Hill vanaf dat moment. “Het spijt me als daar verwarring over is ontstaan.” Hij vat het plan op om in een persconferentie op de donderdag voor de race in Engeland aan al die verwarring een einde te maken. Maar de bijeenkomst wordt zonder reden afgelast. De volgende dag verschijnt Hill toch nog, bij de verplichte FIA-persconferentie. Ook dan blijkt Hill zo gesloten als een oester. “Na de Grand Prix komt er duidelijkheid, niet tijdens en ook niet ervoor. Ik heb dit weekend al honderd keer gezegd dat ik geen mededelingen zal doen. Ik heb nooit beweerd dat dit mijn laatste race zou zijn en zal ook geen vragen meer beantwoorden hierover.” Hij wil zo snel mogelijk overgaan tot de orde van de dag. “Ik ben blij dat ik hier ben en moet mijn werk doen. Het gaat mij erom dát te doen wat het beste is voor het team en voor mezelf.” Met mij kun je alle kanten op, is de enige boodschap die de journalisten uit Hills woorden kunnen distilleren.

(tekst gaat verder onder de foto)

Nu eerst een biertje
Met een zesde plaats in de kwalificatie en een vijfde aan de finish doet Hill bij de GP van Engeland redelijke zaken. “Voor de race was er veel druk dus ben ik blij dat de beproevingen voorbij zijn en ik vijfde ben geworden”, vertelt hij. Maar het resultaat is al net zo halfslachtig als Hills besluit om ermee op te houden. Het is geen hoogtepunt, wat een mooi afscheid zou kunnen zijn. Het is ook geen dieptepunt, waardoor Hill het echt zat zou kunnen worden. Een goede aanleiding om dus nog wat mist op te trekken. “Dit hele weekend is fantastisch geweest vanwege de sfeer die de fans creëerden voor alle Britse coureurs. Nu is het plan om een paar biertjes te drinken en na te denken over de toekomst. Vandaag neem ik nog geen beslissing.”

In de Engelse pers bemoeit alles en iedereen zich met wat zo langzamerhand ontgroeit tot de ‘affaire-Hill’. Het oordeel over zijn weifelachtige optreden valt nimmer positief uit. Vooral niet omdat het vermoeden rijst dat het de wereldkampioen van weleer om het geld te doen was. Van zijn geschatte jaarinkomen van vijftien miljoen gulden zou de helft aan zijn neus voorbijgaan omdat hij 8 van de 16 races erop heeft zitten. Vrienden als televisie-commentator Murray Walker, coureur Martin Blundle en teambaas Jackie Stewart vrezen dat het afscheid van Damon Hill, wanneer dat ook mag plaatsvinden, nooit meer een afscheid in stijl kan worden. Voor een coureur van zijn status zou dat zeker jammer zijn.

Verstappen tussen hoop en vrees
Jos Verstappen en zijn manager Huub Rothengatter verkeren ondertussen in net zo’n onzekerheid als ieder ander over wat Damon Hill gaat doen. “Het enige dat ik weet is dat Eddie Jordan tegen mij heeft gezegd dat Jos rijdt als Hill stopt. Zonder een slag om de arm te houden. Maar ondertekend is er natuurlijk nog niets”, zegt Rothengatter. Verstappen reed in twee testdagen 77 ronden op Silverstone en was drie tienden sneller dan Jordan-testcoureur Shinji Nakano. “Het is heerlijk om te rijden in een topauto. De auto voelt goed aan en is zeker snel. Het is aan mij om te laten zien hóé snel ik kan zijn.” Damon Hill reed in de kwalificatie uiteindelijk nog een seconde sneller. De weersomstandigheden waren wel sterk in zijn voordeel, bovendien reed Hill in ‘kwalificatie-trim’. Verstappen reed met op zijn minst halfvolle tanks.