Het decor is fantastisch, de nachtrace een beleving en de race een fysieke beproeving. Zeker wanneer het drinkwatersysteem niet functioneert, zoals bij Giedo van der Garde. Hij is in 2013 na de Grand Prix van Singapore uitgeput. “Ik stapte bibberend uit de auto.”
Giedo van der Garde is in 2012 op slag verliefd geraakt op het Marina Bay Street Circuit. En niet alleen door zijn overwinning in de sprintrace van de GP2 Series, waarmee hij zijn allerlaatste wedstrijd in de opstapklasse in stijl afsluit. De bochtige baan van ruim vijf kilometer door de straten van Singapore fascineert hem. “Ik vond het vanaf het begin een vet circuit. Het is heel technisch”, herinnert Van der Garde zich nog. “Dat is met stratencircuits sowieso altijd het geval: één foutje en je ligt in de muur. Singapore vereist een hoge concentratie, ook omdat de race er bijna twee uur duurt.”
Lees ook: Weerbericht GP Singapore: erg benauwd mét grote kans op regen en onweer
De duur van de Grand Prix, de hoge luchtvochtigheid, het kunstlicht en liefst 23 bochten maken het nummer in de Aziatische metropool tot een ware krachtproef. In 2012 ontdekt Van der Garde dat racen er fysiek meer dan pittig is. “We reden in de GP2 overdag In Singapore, dus niet ‘s avonds. Dat was met die hitte en luchtvochtigheid helemaal lekker: nog warmer dan normaal. Ik was na die race echt helemaal kapot”, bekent hij. “Maar het was natuurlijk wel een lekker gevoel om de GP2 met een overwinning af te sluiten.”
Het jaar erop heeft Van der Garde zijn droombestemming bereikt. Samen met de Fransman Charles Pic vormt hij het rijdersensemble van Caterham, Cyril Abiteboul is de teambaas. Het achterhoedeteam moet het van incidentele opstekers hebben, zoals eerder dat jaar in Monaco, waar Van der Garde in de CT03 – met Renault-motor – doordringt tot Q2. Hij herhaalt dat kunstje drie maanden later in België. Op een opdrogende baan kiest Van der Garde als eerste voor slicks, waardoor hij Q1 als derde afsluit en uiteindelijk als veertiende start.
Lees ook: Tijdschema GP Singapore: Terugkeer van de nachtrace
Pak slaag
In Singapore lijdt de Nederlander een vrij zeldzame kwalificatienederlaag tegen collega Pic. “Ik gaf hem meestal een pak slaag, maar verneukte de kwalificatie daar gewoon helemaal zelf”, stelt Van der Garde. “Het liep dat weekend eigenlijk heel goed, alleen raakte ik de muur. Anders was het gat een halve seconde geweest.” Nu is Pic een fractie sneller en staat één plek (P19) voor zijn Nederlandse teamgenoot op de startgrid.
Een etmaal later en voor volle tribunes draait de nachtrace voor Van der Garde uit op een slijtageslag. Hij eindigt als zestiende, vóór Pic. Maar dat is niet wat hem negen jaar na dato nog het meeste bijstaat. “Ik was na afloop 2,5 kilo lichter en was helemaal gesloopt”, geeft hij toe. Niet omdat hij niet fit genoeg was: het drinkwatersysteem hapert. “Na een rondje of twintig kon ik niet meer drinken. Dan moet je met 300 km/uur allerlei procedures op je stuur gaan uitvoeren. Dat kost al energie…”
Lees ook: Marko acht kans op titel Verstappen in Singapore ‘zeer groot’, maar hoopt op Japan
Van der Garde krijgt het systeem niet aan de praat. “Dan heb je nog veertig ronden te gaan in die hitte en denk je: hoe gaan we dat voor elkaar krijgen? Ik was de laatste ronden echt aan het aftellen.” Hij laat zich niet kennen, rijdt volgens eigen zeggen een ‘super race’ en finisht na ‘leuke gevechten’ met collega Pic, Valtteri Bottas (Williams), Jules Bianchi en Max Chilton (Marussia) als zestiende.
“Ik was helemaal kapot, stapte bibberend uit de auto. Die race in Singapore was mijn zwaarste ooit”, verzekert Van der Garde. “Het eerste dat ik na afloop wilde was een blikje cola om wat suiker binnen te krijgen.” Afgezien van de problemen die hij in 2013 had, vindt hij Singapore een aanwinst voor de Formule 1. “De Grand Prix is uitgegroeid tot een klassieker. Singapore was destijds wat Zandvoort nu is: vernieuwend qua evenement.”
