Vanaf het moment dat hij bij Red Bull teamgenoot wordt van Max Verstappen is Sergio Pérez al onderwerp van discussie. Desondanks is hij ook dit seizoen nog de teamgenoot van Max Verstappen. Voldoende aanleiding voor een verhaal dat een keer niet over zijn teleurstellende prestaties op de baan gaat, maar over andere – wat minder bekende – kanten van Pérez. Oftewel, het andere gezicht van Checo.
In de Preview Special van FORMULE 1 Magazine belichtten we onlangs een aantal andere aspecten van Sergio Pérez, zoals zijn eigen stichting, zijn politieke betrokkenheid en zijn ziekte trypofobie. En het ging over voetbal en zijn liefde voor Club América. Hieronder een passage uit het verhaal.
Naast Formule 1 geldt Sergio Pérez (34) ook als een enthousiast voetballiefhebber. Checo droomt als jongetje van een carrière als profvoetballer. Zijn idolen zijn geen coureurs, maar voetballers: Cristiano Ronaldo, Zinedine Zidane, Lionel Messi en de Chileense spits Iván Zamorano.
Club América boven kartrace
Op zijn achtste ontdekt hij het karten, nadat hij van zijn vader een kart cadeau heeft gekregen voor zijn verjaardag. Maar de meeste uren brengt hij nog altijd door op het voetbalveld. Pérez komt zelfs uit voor een jeugdelftal van Club América uit Mexico-Stad, de club waar hij nog altijd supporter van is. Bekend is het verhaal dat hij ooit een belangrijke kartrace mist, omdat hij een belangrijke voetbalwedstrijd van Club América wil zien.
De definitieve keuze voor pk’s boven voetbal wordt gemaakt als hij veertien is en de kans krijgt om in Europa te racen, in de Duitse Formule BMW ADAC serie. Hij volgt het voetbal nog steeds intensief als supporter van Real Madrid en het Mexicaanse Club América. Pérez bezoekt regelmatig – als de agenda het toelaat – duels van de Koninklijke in Madrid. Zijn idool Cristiano Ronaldo heeft hij in het verleden meermaals ontmoet. Op de foto hierboven staat Pérez met Club América-aanvaller Henry Martin.
‘Veel geleerd over het leven’
“Ik ben al sinds ik klein ben fan van Club América. Het is een club die me veel emoties heeft gegeven, zowel goede als slechte, en een club die altijd vecht voor de titel, die altijd ambitieus is. Het is een club die me veel heeft geleerd over het leven”, aldus Pérez.
Nog altijd speelt hij af en toe een voetbalwedstrijd, voor een goed doel of in Mexico met zijn vrienden. “Ik denk dat ik mezelf een goede voetballer mag noemen, een goede aanvaller”, meent hij. En gevraagd naar hoe zijn ideale raceloze zondag eruit ziet, zegt hij: “Voetballen in de ochtend, daarna naar de kerk gaan en lunchen met de familie.”
Lees het volledige verhaal over het andere gezicht van Checo in de seizoengids van FORMULE 1 Magazine.
