De Australische veteraan Will Power heeft op verstand, routine en wilskracht zijn tweede Indycar-titel gewonnen, dankzij een derde plek op Laguna Seca. De Nederlander Rinus van Kalmthout kreeg het ondertussen niet cadeau op zijn 22ste verjaardag.
Van Kalmthout zat bij de start in het gedrang en kreeg later in de openingsronde een zet van Devlin DeFrancesco. Hierdoor viel ‘VeeKay’, zoals zijn bijnaam in Amerika luidt, ver terug. De Hoofddorper leverde daarna nog een prima inhaalrace af inclusief enkele mooie acties, maar moest aan de finish genoegen nemen met de veertiende plek.
Lees ook: Indycar: Van Kalmthout tekent nieuwe deal en blijft ECR trouw
Titelstrijd
In de strijd vooraan stond behalve de zege ook de titel op het spel. De 41-jarige Power had daarbij zaterdag in de kwalificatie al een belangrijke stap gezet. Met zijn 68ste poleposition – waarmee hij en passant het pole-record van legende Mario Andretti brak – verzekerde hij zich van de beste uitgangspositie voor de race.
Power werd daarbij geholpen doordat titelrivalen Josef Newgarden, Scott Dixon en Marcus Ericsson door kwalificatieperikelen van verder terug moesten komen. Ericsson vanaf P9, Dixon van P13 en Newgarden na een spin in de kwalificatie zelfs van de 25ste stek. Door een afwijkende, aanvallende strategie ontpopte Newgarden zich desondanks tot de meest geduchte rivaal van Penske-stalgenoot Power.
(tekst loopt door onder de foto)
In ronde 46 van de 95 buitte Newgarden het bandenvoordeel dat hij toen had, na een korte neutralisatie, uit door Power in Laguna Seca’s beroemde Corkscrew-bocht in te rekenen. Titelverdediger Alex Palou, uit de running voor de kroon van dit jaar, had Power daarvoor al ingehaald. Palou, verwikkeld in een transfersoap met Ganassi en McLaren, pakte op de valreep zijn eerste zege van 2022 in de finalerace.
Lees ook: Indycar-kampioen Palou in 2023 naar McLaren, al denkt Ganassi daar anders over
Kampioen van de regelmaat
Achter Palou finishte Newgarden als tweede en Power als derde. Aangezien Power het weekend met een riante voorsprong was ingegaan, had Newgarden niet genoeg aan de tweede plek. Power deed wat hij dit seizoen wel vaker deed: doorbijten, verstandig rijden en gewoon een resultaat mee naar huis nemen. “Ik moest er echt voor werken. De auto was niet makkelijk vandaag, zat op het randje. Wat een opluchting.”
Power valt ook wel een kampioen van de regelmaat te noemen. Niemand won dit jaar immers meer races dan Newgarden (vijf stuks) terwijl Power ‘maar’ één keer won, maar hij pakte wel acht andere podiumplekken. Een prestatie van formaat in de onvoorspelbare Indycar Series. Na zeventien races is de eindstand op het op het scorebord dan ook 560 – 544 in het voordeel van Power.
Voor de coureur uit het Australische Toowoomba is het zoals gezegd zijn tweede Indycar-titel. In 2014 won hij zijn eerste. Tussendoor won hij in 2018 overigens ook de Indy 500. De eretitel van Rookie of the Year ging ondertussen naar de Deen Christian Lundgaard, voor David Malukas. Van Kalmthout eindigde zijn derde Indycar-seizoen als twaalfde in de stand.
Lees ook: Indycar – Van Kalmthout: ‘Belangrijk dat ik heb laten zien dat dit jaar geen herhaling wordt’
