Alleen achter het stuur van de RB19 had Max Verstappen het voorbije Formule 1-seizoen het rijk voor zich alleen, slechts af en toe werd hij gestoord door de stem van zijn engineer Gianpiero. Naast de auto daarentegen wist hij zich vaak omgeven door celebrities. Aan de hand van een aantal ontmoetingen bespreken we met hem zijn leven naast de Formule 1.
Dit interview verscheen eerder in editie 18/01 van FORMULE 1 Magazine. In het verhaal spreektMax Verstappen onder andere over David Beckham, Brad Pitt, Martin Garrix en André Rieu.
In 1967 nam Tom Jones het nummer Green Green Grass of Home op. Het zou uitgroeien tot een klassieker, ook voor de Verstappens. Max Verstappen associeert het nummer vooral met de lange autoritten in het bestelbusje met zijn vader naar Italië om te karten. De kart achterin, de stem van Jones over de boxen. Ontelbare malen werd het nummer afgespeeld.
Meteen na de door hem gewonnen Grand Prix van Brazilië klonk de Gouwe Ouwe over de boordradio, als ludieke verrassing voor de man die afgelopen seizoen zijn wereldtitel prolongeerde en 19 van de 22 races op zijn naam schreef. Vervolgens werd duidelijk dat aan Max Verstappen geen groot zanger verloren is gegaan, zo geeft hij ruiterlijk toe. Ook geen groot voetballer trouwens.
- Max, laten we eens beginnen met voetbal. Je bent al jaren fan van PSV. Je grapte dit seizoen zelfs dat je een seizoen in de Formule 1 zou willen opofferen voor de eindzege van PSV in de Champions League. Hoe is die liefde voor PSV eigenlijk ontstaan, als Limburger nota bene?
“Dat is bij mijn vader ontstaan in de tijd dat hij door Philips werd gesponsord. In die tijd werd hij geregeld uitgenodigd voor wedstrijden van PSV en soms ging ik mee. Geleidelijk groeit er dan gewoon een bepaalde band, een klik, en kan je je ook met die club associëren. Gevoelsmatig past PSV beter bij mij dan pakweg Ajax. De Amsterdamse mentaliteit is anders dan de Eindhovense warmte. En Limburg ligt natuurlijk ook dichter bij Brabant, qua afstand, maar ook qua mentaliteit.”
‘Ik probeer alle duels PSV te volgen’
“Overigens heb ik niet iets met een specifieke voetballer. Ik ben zelf ook geen voetballer, hoewel ik soms weleens tegen een balletje trap. Ik vind het vooral leuk om wedstrijden te kijken. Wel probeer ik echt alle duels van PSV te volgen, als het lukt qua planning tenminste.”
(Tekst gaat verder onder de foto)
- Noah Lang heeft laatst een rapnummer uitgebracht: Noano 7k op je feestje.
“Ja, ik heb het gezien. Een beetje hiphop-achtig.”
- We hebben je afgelopen seizoen even kort mee horen zingen met Green Green Grass of Home over de boordradio, een totaal ander genre, maar wat heb je zelf eigenlijk met muziek?
“Niet veel. Ik luister bijna nooit naar muziek. Ook niet voor een race. Ik weet dat andere sporters dat wel doen, om te ontspannen of zich op te laden. Zelf heb ik die behoefte totaal niet. Ik speel soms wel muziek af in de auto als ik ergens naartoe moet, maar dat is het ook wel. Nee, ook bij trainingen niet of tijdens saaie geestdodende duurlopen. Ik haat het bijvoorbeeld om oordopjes in te hebben met hardlopen. Ik vind het dan überhaupt vreselijk onhandig om iets te dragen. Armbanden of mijn horloge doe ik ook af. Het enige wat ik wel draag zijn mijn kleren, dat lijkt me wel verstandig, haha.”
‘Altijd sfeer in de tent met die kleine’
- En thuis, staat de muziek dan ook niet aan?
“Nee, eigenlijk heel weinig. Het is vooral de tv die aanstaat. Voor de sfeer hoef ik ook geen muziek aan te hebben staan. Er is altijd wel sfeer in de tent met de kleine (Penelope, de dochter van zijn vriendin Kelly Piquet, red.) die rondloopt of de katten die elkaar aan het terroriseren zijn.”
Lees ook: Jos Verstappen openhartig over titel Max en operatie
- Over tv gesproken. In Qatar heb je David Beckham ontmoet, zag ik. Heb je de documentaire over hem op Netflix gezien?
“Zeker. Mooi gemaakt. Indrukwekkend verhaal ook.”
- Eén aflevering gaat volledig over een onnodige rode kaart die hij kreeg en de enorme impact die dat op zijn leven had, maar ook op dat van zijn gezin, zijn ouders en andere mensen in zijn omgeving.
“Dat was wel heel erg. Dat soort extremiteiten heb je ook meer in voetbal dan in Formule 1. En zeker in Engeland natuurlijk, waar voetbal enorm leeft.”
“Wat ik meemaak staat niet in verhouding met wat hij heeft meegemaakt. In de docu zag je wel hoe mentaal sterk hij was. Want ondanks alles focuste hij zich gewoon op zijn carrière en trainingen. En vaak liet hij het daarna op het veld weer zien en kreeg hij iedereen weer aan zijn kant. Dat vond ik mooi, op het veld je voeten laten spreken.”
- Is de impact van kritiek van de buitenwacht, die jij ook weleens krijgt, één van de redenen dat je persoonlijk niet heel actief bent op social media?
“Ja. Maar daarnaast heb ik ook zoiets van: wat ik privé doe, gaat verder niemand iets aan.”
(Tekst gaat verder onder de foto)
- Het maakt je ook wel minder kwetsbaar lijkt me, voor mensen die je willen raken. Je krijgt dan sommige zaken niet of minder snel mee?
“Dat klopt. Maar ik volg sowieso niet zo heel veel Formule 1-gerelateerde accounts of mensen. Ik negeer veel Formule 1-nieuws bewust, dan komt het op een gegeven moment ook niet meer voorbij in mijn tijdlijn. Eigenlijk volg ik alleen andere sporten en sporters, ook om op die manier balans in mijn leven te krijgen. Ik wil – en helemaal als ik thuis ben – niet alles weten over wat er speelt in de paddock.”
‘Op gegeven moment ben je erover uitgepraat’
“Dat geldt zeker ook voor familiebezoek in Brazilië, als ik mijn schoonvader (drievoudig wereldkampioen Nelson Piquet, red.) zie. Dan hebben we het echt niet over autosport. Hij heeft daar in zijn leven meer dan genoeg over gepraat. Op een gegeven moment heb je daar ook helemaal geen zin meer in, ben je erover uitgepraat. Ik begrijp dat wel, er is meer in het leven.”
- Voel je in de auto nog wel dezelfde prestatiedruk? Jij bent oppermachtig en ook dit seizoen was de titelstrijd snel beslist, dat de druk er op het laatst niet altijd vol op stond.
“Om eerlijk te zijn stond ik er altijd wel hetzelfde in. Ik verlang standaard van mezelf dat ik het goed doe en het uiterste uit een raceweekend haal. Al is het alleen maar zodat ik mezelf achteraf niets kan verwijten. Het is niet zo dat ik bang ben om te falen en ik kan zaken vrij snel van me af zetten. Zolang je tegen jezelf blijft zeggen: ‘Formule 1 is mooi en het is leuk als je succesvol bent, maar het is niet alles’. Dat is belangrijk, dat je je dat realiseert. Sportief succes bepaalt niet mijn hele leven, daardoor sta ik er wel vrij relaxed in. Sinds de eerste wereldtitel sowieso. Ik heb het vaker gezegd: alles wat erna komt, is een bonus. Die benadering werkt goed.”
- Je bent bevriend met Martijn Garritsen, beter bekend als DJ Martin Garrix. Hij is ook geregeld bij F1-races aanwezig. Volgens mij gaan jullie een beetje op dezelfde manier met succes om.
“Ja, hij is ook gewoon normaal in de omgang, lekker relaxed.”
- Hoe hebben jullie elkaar eigenlijk leren kennen, want jullie leven in twee totaal verschillende werelden?
“In 2014 kreeg ik bij het sportgala van NOC*NSF de Young Talent Award. Martijn deed de prijsuitreiking, maar die viel destijds totaal in het water, omdat ik op dat moment in een taxi in Engeland zat en de live-verbinding steeds wegviel. Daarna hebben we een beetje contact gehad en kwam ik hem spontaan een keer tegen op vakantie op Ibiza. En eigenlijk klikten we gewoon goed. Hij is ook redelijk normaal, net als ik, zonder gekke dingen of toestanden.”
‘We zijn allebei normaal in de omgang’
“Natuurlijk leiden we allebei geen normaal leven, hij als DJ, ik als coureur. Maar ik durf wel te zeggen dat we allebei normaal zijn in de omgang. Eerder dit jaar was hij nog een week in de buurt in Saint-Tropez. Lekker relaxed. Volgens mij was dat voor hem ook een soort van detox, een beetje bijkomen van zijn drukke werkschema en leven.”
- Jullie leven in andere werelden weliswaar, maar jullie rollen zijn vergelijkbaar: jong, succesvol en idolen voor de jeugd met name.
“Daar staan we niet echt bij stil hoor. We doen allebei ons ding. En als je normaal bent en gewoon doet, je goed kunt praten over dingen die je onderweg tegenkomt, dan helpt dat natuurlijk om overal mee om te gaan. En de goede mensen om je heen hebben, is natuurlijk heel belangrijk. Mensen die je met beide benen op de grond houden. Die mensen heb ik gelukkig genoeg in mijn omgeving.”
(Tekst gaat verder onder de foto)
- Ik snap wat je zegt, maar uiteindelijk ben je toch een jeugdidool. Alle kinderen, vanaf de peuterschool, zijn ongeveer fan van Max Verstappen of weten op z’n minst wie je bent. Dat brengt ook een enorme verantwoordelijkheid met zich mee.
“Dat klopt en natuurlijk is dat ook heel mooi, maar ik hoop vooral dat kinderen zichzelf willen zijn. Zo was ik vroeger zelf ook altijd. Ik keek tegen niemand op. Ik hoop dat ze dat misschien een beetje van mij meekrijgen: altijd proberen jezelf te zijn en te blijven en niet iemand anders na proberen te doen. Natuurlijk is het ook leuk om fan van iemand te zijn of dat ze denken: dat wil ik later ook doen. Want succes inspireert. Maar ze moeten geen tweede Max willen worden. Ik had vroeger als kind alleen een poster van mijn vader aan de muur van mijn slaapkamer hangen. Ik denk dat mijn moeder die had opgehangen.”
‘Hoef van mijn eigen sport geen film te zien’
- Over idolen gesproken. Je hebt dit seizoen Brad Pitt een paar keer ontmoet, ook omdat hij natuurlijk de hoofdrol vertolkt in een nieuwe bioscoopfilm (Apex) over de Formule 1. Heb je al films van hem gezien?
“Ja, zoveel. Ocean’s Eleven, Ocena’s Twelve enzo, die rollen staan me wel bij. Ik hou sowieso wel van films en Brad Pitt is natuurlijk een superacteur. Voor de Amerikaanse Grand Prix in Austin heb ik een paar clips gezien van de nieuwe film. Zie werden getoond tijdens de Drivers Meeting met daarbij de uitleg hoe ze het allemaal hadden gefilmd. Mooi om te zien hoor, daar niet van, maar eigenlijk interesseert het me niet zo heel veel. Ik hoef van mijn eigen sport geen film te zien. Deze film is natuurlijk een verzonnen verhaal en alles wordt altijd over-gedramatiseerd, daar moet je van houden. Ik heb daar persoonlijk niet zo heel veel mee.”
- Hoe staat het met jouw acteerkwaliteiten? Jij moet in de paddock ook wel eens acteren of in ieder geval zaken soms wat scherper neerzetten of juist afzwakken met een bepaalde bedoeling.
“Dat vind ik niet echt acteren. Het is gewoon de wereld waarin je leeft, zo werkt het nou eenmaal. Het is meer bespelen af en toe. Ik doe dat liever niet natuurlijk, maar het hoort een beetje bij het politieke spel in de Formule 1 en heel veel andere sporten. Ik ben er in de loop der jaren wel iets handiger, iets wijzer in geworden, in wat ik wel en niet zeg. Maar over het algemeen ben ik toch wel vooral mezelf en zeker geen acteur.”
‘Bij Messi is het veel extremer’
- Je had het net over Ocean’s Eleven en dat je wel van films houdt. Ga je wel eens naar de bioscoop?
“In Monaco ben ik wel een paar keer geweest, maar niet veel. Meestal kijken we thuis een filmpje, dat is ook wel zo makkelijk. Het is ook een beetje de prijs die je moet betalen voor de bekendheid, nu, maar op een gegeven moment als je ouder wordt en niet meer racet, zwakt dat allemaal wel weer af. Ik weet het ja, er is een filmpje van Messi dat er honderden mensen voor de deur van een restaurant staan, terwijl hij daar binnen met zijn vrouw zit te eten. Zoiets is niet te doen. Hij voetbalt nu in Miami, maar ook daar of in Argentinië zal hij niet normaal over straat kunnen. Zo extreem is het bij mij gelukkig lang niet.”
- Ik kan me wel het verhaal herinneren dat jij je moeder voor haar verjaardag een nieuwe tv wilde geven en haar meenam naar de Mediamarkt in Roermond en dat je door de achterdeur naar buiten moest.
“Haha, dat was denk ik in 2015. Ik werd natuurlijk herkend. Dat was denk ik de laatste keer dat ik daar was. Als ik dat nu weer zou doen, zou dat denk ik niet heel verstandig zijn.”
(Tekst gaat verder onder de foto)
- Het seizoen zit er nu op. De hoogste tijd voor vakantie dus. Ga je weleens op wintersport of ben je heel bewust met de risico’s bezig? Iedereen kent het verhaal van Michael Schumacher.
“Ja, dramatisch natuurlijk en triest. Maar aan de andere kant kun je ook uitglijden in de douche en je nek breken. Overal zit een risico aan. Maar om je vraag te beantwoorden, ik heb al vijf jaar niet meer geskied vanwege het risico om iets te breken of te verdraaien met alle gevolgen van dien. En natuurlijk ook in de wetenschap dat er nog jaren aankomen waarin ik een grote kans heb om opnieuw kampioen te worden en races te winnen. Als je daaraan denkt, neem je automatisch wel wat minder risico’s.”
- Voetballers hebben het vaak in hun contract staan dat ze niet mogen skiën…
“Ik ook. Geen gevaarlijke sporten.”
‘Ik ga bewust met risico’s om’
- Met je vader mee in een rally-auto, is dat ook een gevaarlijke sport?
“Haha, zeg jij het maar. Fietsen is ook gevaarlijk. Als ik ga wielrennen, zet ik in ieder geval een helm op. Maar rallyrijden, met 180 kilometer per uur tussen de bomen door, dat zie ik mezelf niet doen. Maar op een afgelegen plek misschien weer wel. Ik ga in ieder geval bewust met risico’s om.”
- Even iets heel anders: Je bent geboren in België en tegenwoordig woonachtig in Monaco, maar voel jij je een Limburger eigenlijk?
“Absoluut! Ik kan me niet met een andere regio dan Limburg vereenzelvigen. Ik ben een Limburger en geen Brabander of Amsterdammer.”
- Ben je ook trots op de successen van andere Limburgers, zoals Tom Dumoulin in het verleden of – op een heel ander vlak – iemand als André Rieu, die dit seizoen bij de Formule 1 in Zandvoort met zijn complete orkest het Wilhelmus nog ten gehore bracht.
Droogjes: “Als een Nederlander goed presteert vind ik dat automatisch mooier dan iemand met een andere nationaliteit.”
‘Veel respect voor wielrenners’
- Dumoulin is vorig jaar gestopt, omdat het heilige vuur een beetje gedoofd was en hij de motivatie niet meer had.
“Wielrennen is wat dat betreft ook wel heel extreme sport, hoe je daarvoor moet leven. Dat zou ik zelf in ieder geval niet kunnen. Het is veel eenzamer dan Formule 1. Ik zie ze veel in Monaco, al die wielrenners met een trainingsplan. En daar gaan ze, vijf of zes uur fietsen per dag. Ik zou dat echt niet kunnen opbrengen. Als ik bijvoorbeeld zelf ga hardlopen, doe ik dat met mijn vaste trainer. Ik heb écht iemand nodig om goed te trainen. Alleen zou ik het niet redden. Wielrenners vormen natuurlijk vaak groepjes, maar in de regel doen ze veel alleen. Daar heb ik veel respect voor.”
(Tekst gaat verder onder de foto)
- Nog even over André Rieu dan. Hij is inmiddels 74 jaar, is nog steeds bevlogen en reist de hele wereld nog over met zijn orkest.
“Nou, ik denk niet dat ik hier nog rondloop in de paddock als ik 74 ben. Ze lopen er rond, mannen van die leeftijd, maar ik zou dat niet willen.”
- Kun je je later wel een leven zonder autosport voorstellen, dat je er op een gegeven moment volledig afstand van neemt?
“Dat kan in theorie, maar nee, op dit moment kan ik me dat niet voorstellen. Ik zit er nu nog middenin en we zijn met van alles bezig, ook met Verstappen.com Racing. We zien het allemaal wel wat de komende jaren brengen. Maar geloof me, op mijn 74e komen we elkaar in de paddock niet meer tegen.”
