De wereldtitel is binnen, zijn ‘levenswerk’ voltooid. Duizenden uren, spaargeld en kennis investeerde Jos Verstappen ruim tien jaar in de bijna academische raceopleiding van zoon Max. Dat is het volgens hem allemaal waard geweest. “Soms was ik helemaal gesloopt en dacht: wat doe ik hier?”

Met een kampioensshirt over het overhemd en een biertje in de hand, geniet Jos Verstappen met volle teugen van de eerste wereldtitel van zoon Max. Na een absolute thriller heeft 2021 de gewenste ontknoping gekregen. Maar daar had hij aanvankelijk een hard hoofd in. “Tijdens de race ben ik weggelopen. Ik geloofde er niet meer in”, verklapt hij. Maar door de safetycar komt er in de slotfase nog één kans. Meer heeft zijn zoon niet nodig.

Lees ook: Trotse Jos Verstappen: ‘Ik geloofde er niet meer in’

Dat zijn zoon de klus zou klaren, met een stoutmoedige inhaalactie in de slotronde, daar bestond voor Jos Verstappen geen twijfel over. Niet alleen vanwege het ongekende talent waar Verstappen junior over beschikt, ook vanwege zijn karakter. “Er zat altijd al karakter in hem”, vertelt Verstappen in een exclusief interview in de FORMULE 1 special ‘Het kampioensjaar van Max’. “Dat zag je toen hij jong was al aan hoe hij dingen deed. Hij gaf nooit op.”

Dat heeft hij van zijn vader?
“Max zag niks anders, zag mij alleen als een mafketel tekeer gaan in die kartjaren. Dat was gewoon zo. Ik ben daar in die jaren zo ver in gegaan… Soms moesten we nog dingen doen, terwijl ik helemaal gesloopt was. Dan dacht ik wel eens: wat doe ik hier? Misschien was het soms allemaal wel wat te veel. Maar dan ging ik slapen, werd ik wakker en voelde me weer goed. En dan ging ik direct weer als een malle door: zeven dagen in de week, 16 uur per dag. De rest kon me niks schelen, ik ging vol voor Max. En dat zag hij natuurlijk.”

Kun je een voorbeeld geven?
“In de Formule 3 waren we aan het testen en kreeg Max pijn in zijn nek. Hij hing met zijn hoofd tegen de zijkant van de auto. Toen zei ik: wat ben jij nou voor slappeling, man. Ik denk dat als hij nu pijn aan zijn nek heeft, hij aan dat moment zal terugdenken. Heel veel kleine dingen triggeren hem. Als er nu iets is, denkt hij aan dat soort lessen uit het verleden. En laat één ding duidelijk zijn: voor mij is dat altijd met de beste bedoelingen geweest. Ik wou iemand maken. Nou ja maken, hem gewoon zo veel mogelijk leren. Daar bedoel ik mee als ik iets tegen hem zeg over die nek: als hij pijn heeft, moet hij zijn nek gaan trainen en niet zijn hoofd tegen de auto leggen. Ik kan me trouwens niet herinneren dat hij sindsdien nog pijn in zijn nek heeft gehad. Dat typeert ook zijn karakter.”

Hij oogt koelbloedig en weet goed wat hij wil. Is dat zijn grote kracht?
“Ja, vind ik wel. Maar dat heeft hij altijd gehad. Kijk, Max is iemand die heel snel beslist. Als je iets probeert is het bij hem goed of slecht, het wordt beter of het wordt niet beter. Er is geen tussenweg en dat is wel goed. Hij zegt direct: ja, of nee. Dat deed -ie met karten ook. Hij voelde direct: dit is beter, die kant moeten we opgaan. En dat maakt hem door het weekend steeds beter. Er zijn heel veel coureurs die twijfelen. Zo van: ja, maar… Max is echt zo klaar. Hij zegt wat en zo is het.”

Bestel het dubbeldikke kampioensnummer van FORMULE 1 Magazine hier en krijg hem gratis thuisbezorgd. Hierin lees je het volledige interview met Jos Verstappen, een exclusief interview met Christian Horner, unieke foto’s en nog veel meer!