Leclerc was vroeger mentaal ‘een zwakkeling’: ‘Ik kon geen vuist maken’
Jo Bossuyt
6 mei 2019
Charles Leclerc wordt momenteel niet alleen vanwege zijn rijkunsten bewierookt maar menig volger (en ook coureurs) zijn onder de indruk van zijn rustige, volwassen uitstraling. “Het is iets wat je leert. Acht, negen jaar geleden was ik mentaal heel zwak”, zegt de Monegask in gesprek met FORMULE 1.
Hij werd op de kartbaan van Phillipe Bianchi, de vader van Jules, besmet met het racevirus. “Ik zag die karretjes en vroeg of ik het eens mocht proberen. Het was liefde op het eerste gezicht.” Vanaf dat moment was het duidelijk, kleine Charles wilde niet anders dan autocoureur worden. Maar hij had een tekortkoming, zo vertelt hij.
“Acht, negen jaar geleden was ik mentaal heel zwak. In de kartjaren was ik een zwakkeling, kon ik geen vuist maken.” Een karaktertrek waarvan je het bestaan nu nauwelijks kan voorstellen. “Maar in de jeugdopleiding van Ferrari hebben we daar zeer hard aan gewerkt, met speciale technieken. Ik kreeg allerlei sensoren op mijn hoofd. Die dingen hingen aan een computer met geavanceerde software die je leert begrijpen hoe je brein werkt. Fantastisch, in elk geval voor mij. Mentale weerbaarheid, vroeger mijn achilleshiel, is nu mijn sterke kant.”
Lees ook: Leclerc verguld met complimenten van Hamilton: ‘Natuurlijk, wat dacht je?’
‘Het heeft me goed geholpen’
En dan zegt hij, na een korte pauze, blik even weg van de journalist die tegenover hem zit: “Het heeft me ook in het leven goed geholpen. Er zijn de voorbije jaren immers dingen gebeurd die me niet alleen sterker maakten, maar waarvoor je ook zelf heel sterk moet zijn.” Dingen gebeurd: noem het gerust een understatement. Zijn beste vriend, Jules Bianchi, overleed in juli 2015 na een maandenlange coma, gevolg van een verschrikkelijke crash op het Japanse Suzuka in oktober 2014. En dan was er zijn vader, Hervé, die vanaf die dag in Brignoles een andere afrit in zijn leven koos om zoontje Charles te laten racen. Hij overleed in maart 2017 na een slepende ziekte, amper 54 jaar oud. Een paar dagen later moest Charles racen in de Formule 2, in Bakoe. Hij pakte poleposition en won de race met een dominantie die vriend en vijand versteld background image deed staan. ‘Merci papa’, stond op zijn helm. Hij was nog maar negentien, een kind maar tegelijk man en gehard. Lees ook: Charles Leclerc geeft geen krimp ondanks nieuwe status van Ferrari-coureur In de nieuwste editie van FORMULE 1, nu in de winkel of hier te bestellen, lees je alles over de opmars van Charles Leclerc in de Formule 1, zijn mentale zwakheid als jonge karter en de krachten van de familie Todt die zijn carrière zeker hebben geholpen.
En dan zegt hij, na een korte pauze, blik even weg van de journalist die tegenover hem zit: “Het heeft me ook in het leven goed geholpen. Er zijn de voorbije jaren immers dingen gebeurd die me niet alleen sterker maakten, maar waarvoor je ook zelf heel sterk moet zijn.” Dingen gebeurd: noem het gerust een understatement. Zijn beste vriend, Jules Bianchi, overleed in juli 2015 na een maandenlange coma, gevolg van een verschrikkelijke crash op het Japanse Suzuka in oktober 2014. En dan was er zijn vader, Hervé, die vanaf die dag in Brignoles een andere afrit in zijn leven koos om zoontje Charles te laten racen. Hij overleed in maart 2017 na een slepende ziekte, amper 54 jaar oud. Een paar dagen later moest Charles racen in de Formule 2, in Bakoe. Hij pakte poleposition en won de race met een dominantie die vriend en vijand versteld background image deed staan. ‘Merci papa’, stond op zijn helm. Hij was nog maar negentien, een kind maar tegelijk man en gehard. Lees ook: Charles Leclerc geeft geen krimp ondanks nieuwe status van Ferrari-coureur In de nieuwste editie van FORMULE 1, nu in de winkel of hier te bestellen, lees je alles over de opmars van Charles Leclerc in de Formule 1, zijn mentale zwakheid als jonge karter en de krachten van de familie Todt die zijn carrière zeker hebben geholpen.