In 1997 maakt Alexander Wurz zijn debuut in de Formule 1 bij Benetton. Hij vervangt de zieke Gerhard Berger in de Grands Prix van Canada, Frankrijk en Engeland. De Oostenrijker maakt vooral indruk in Engeland, waar hij een podiumplaats behaalt. In de volgende race, de Grand Prix van Duitsland, is Berger echter weer beter en wordt Wurz weer derde rijder. Van 1998 tot en met 2000 rijdt Wurz opnieuw voor Benetton, naast Giancarlo Fisichella. Zijn grootste wapenfeit in die periode is de Grand Prix van Monaco in 1998. Lange tijd rijdt Wurz tweede, maar een heftig gevecht met Michael Schumacher eindigt uiteindelijk in tranen. Ook bij de Grand Prix in Canada valt hij op. Na eerst enkele malen over de kop te zijn gegaan bij een startcrash, rijdt hij na de herstart naar de vierde plaats. Hoewel hij het podium niet haalt dat jaar, wordt hij maar liefst vijf keer vierde en één keer vijfde. Vanaf 2001 tot en met 2005 is Wurz testcoureur van McLaren. In 2005 mag hij in San Marino instappen, omdat Juan Pablo Montoya een schouderblessure heeft opgelopen. Na diskwalificatie van beide BAR-Honda coureurs, wordt hij derde. In 2006 is de Oostenrijker testcoureur bij Williams en in 2007 heeft hij voor het eerst sinds 2000 weer een racezitje voor een volledig seizoen. Het is een vrij kleurloos seizoen voor de Oostenrijker met een podium in Canada en een vierde plaats in Grand Prix van Europa op de Nürburgring als schaarse hoogtepunten.
Overstap
In 2008 is Wurz opnieuw veroordeeld tot een rol als testcoureur. Dit keer bij Honda. Daarom besluit de Oostenrijker zijn oude liefde weer op te pakken: de langeafstandsracerij. Hij rijdt dat jaar zowel de 24 uur van Le Mans, als de 1000 Km van Spa. In Le Mans wordt hij vijfde, in Spa valt hij uit. Na 2009, als hij nog testcoureur is bij Brawn GP, keert hij voor een aantal jaren de Formule 1 geheel de rug toe. Hoogtepunt
In 2009 wint Alexander Wurz samen met David Brabham en Marc Gené de 24 uur van Le Mans. Het is zijn tweede overwinning in de prestigieuze race. Nog voor zijn Formule 1-carrière won de Oostenrijker de prestigieuze race in 1996 met Davy Jones en Manuel Reuter. In 2011 wint hij de 1000 km van Spa en nog enkele andere races in de langeafstandsracerij. Opmerkelijk
In 2008 in Singapore rijdt Wurz zijn laatste rondjes tijdens een Grand Prix-weekend. Opvallend genoeg niet in een raceauto, maar in de doktersauto. De Oostenrijker is op het circuit aanwezig als testcoureur voor Honda. Op het moment dat Jacques Tropenat, de bestuurder van de doktersauto, ziek wordt, vindt de organisatie in Wurz zijn vervanger. Voor één weekend is hij de persoonlijke chauffeur van de huisdokter van de Formule 1. Wurz begon zijn sportieve carrière overigens opmerkelijk genoeg op de fiets. In 1986 won hij al op 12-jarige leeftijd de jeugdwedstrijd van BMX-World Championship. Uiteindelijk bleek hij karten leuker te vinden en is hij zich gaan focussen op de autosport. En nu?
Anno 2013 houdt Alex Wurz zich nog steeds bezig met langeafstandsracerij. Zo staat hij alweer in ingeschreven voor Le Mans in de hybride Toyota. Voor hetzelfde merk test hij ook hybride straatauto’s. Daarnaast zet hij zich als ambassadeur van de FIA in voor veiligheid op de openbare weg.
Sinds 2011 is de Oostenrijker verbonden aan de FIA Institute Young Driver Excellence Academy. De rol van Wurz is het geven van workshops aan racetalenten door het jaar heen. Onder andere de Belg Stoffel Vandoorne en het Nederlandse talent Robin Frijns hebben deze lessen gevolgd.
Ook is Wurz sinds 2012 weer betrokken bij de Formule 1. Hij fungeert als van mentor voor de onervaren coureurs van Williams.
Foto’s: Racepictures and Sutton Images
