Justin Wilson debuteert in 2003 bij Minardi als teamgenoot van de Nederlander Jos Verstappen. Men had hem daar graag eerder laten debuteren als vervanger van Alex Yoong, maar zijn 1.80 meter zat hem in de weg. In 2003 bouwt de Italiaanse renstal een auto waar hij wel in past. De Engelsman is makkelijk herkenbaar, aangezien zijn helm karakteristiek uit de cockpit omhoog rijst.
In 2004 is er geen plek meer voor Justin Wilson en de coureur zoekt zijn heil aan de andere kant van de oceaan. Hij vindt een stoeltje bij het ChampCar-team Mi-Jack Conquest. Een jaar later tekent hij een contract bij RuSport en dat jaar wint hij zijn eerste race in het Canadese Toronto. In 2006 en 2007 eindigt hij als tweede in het kampioenschap, achter de latere Formule 1-coureur Sebastien Bourdais. Hij doet dit achtereenvolgens met RuSport en RSPORT.
De ChampCar Series gaat in 2008 op in de IndyCar Series en Justin Wilson verhuist mee. Hij neemt het stoeltje over van Sebastien Bourdais bij Newman-Haas/Lanigan Racing. Het is voor de voormalig ChampCar-teams niet makkelijk om zich aan te passen aan de nieuwe klasse en met name op de ovals komen ze te kort. Justin Wilson wordt dat jaar elfde in het eindklassement. In 2009 schenkt hij Dale Coyne Racing de eerste overwinning sinds de oprichting van het team in 1986. Decor voor dit hoogtepuntje is het circuit van Watkins Glen.
Door de jaren heen rijdt Justin Wilson nog enkele losse races. Zo neemt hij in 2004 deel aan de 24 uur van Le Mans met de Dome Judd van Racing for Holland, rijdt hij enkele races in de American Le Mans Series en verschijnt hij eenmalig aan de start van een V8-Supercars-race.
HoogtepuntSinds 2006 is Justin Wilson een graag geziene gast op de Daytona International Speedway. In 2012 doet Justin Wilson voor de vijfde keer mee aan de Rolex 24 uur van Daytona met Michael Shank Racing. Samen met zijn teamgenoten A.J. Allmendinger, Oswaldo Negri en John Pew stuurt hij zijn Riley prototype naar de overwinning.
Justin Wilson bekostigt zijn Formule 1-avontuur door zich op de aandelenmarkt te begeven onder zijn eigen naam. De Minardi wordt in het begin van het seizoen dan ook gesierd door de website www.investinwilson.com. Al gauw krijgt Wilson het benodigde geld bij elkaar en blijkt er meer vraag naar de aandelen te zijn dan dat er daadwerkelijk beschikbaar zijn. En nu?
De IndyCar-carrière van Justin Wilson duurt nog altijd voort met wisselend succes. De Engelsman pakt de nodige overwinningen mee, maar is tot nu toe nooit echt een serieuze titelkandidaat geweest. Op 26 mei 2013 behaalt hij zijn beste resultaat in de prestigieuze Indy 500. Hij wordt vijfde. Foto’s: Racepictures en Sutton Images
