De Fransman Sébastien Bourdais komt in 2008 als ware grootheid vanuit de Champ Car Series over naar de Formule 1. Vier kampioenschappen op rij maken hem klaar voor de Europese tegenhanger van de Amerikaanse raceklasse. Toro Rosso plaatst hem naast supertalent Sebastian Vettel en daar gaat het eigenlijk al mis voor Bourdais. De eigenzinnige Bourdais verbleekt zowel op als naast de baan tegenover de flamboyante Vettel. Vettel is het troetelkind van de Red Bull-familie en is bovendien de snellere coureur van de twee. Terwijl de jonge Duitser de Grand Prix van Italië op zijn naam schrijft, komt Bourdais niet verder dan twee zevende plaatsen. Het is dan ook lange tijd onduidelijk of hij in 2009 mag blijven, maar men besluit de Fransman aan te houden als racecoureur. Bourdais heeft opnieuw moeite met het tempo van zijn nieuwe teamgenoot, Sebastien Buémi. Voor de Grand Prix van Hongarije wordt Bourdais vervangen door Jaime Alguersuari. Overstap
In hetzelfde seizoen vindt Sébastien Bourdais onderdak in de Superleague Formule, de raceklasse waarin voetbalclubs worden gekoppeld aan raceteams. Voor Sevilla FC wint hij twee races in de laatste drie raceweekenden en het levert hem voor 2010 een contract op bij Olympique Lyonnais. Hij rijdt daar een half seizoen, waarin hij één overwinning behaalt. Sébastien Bourdais rijdt de 24 uur van Le Mans wanneer hij kan. Hij heeft in totaal al tien keer deelgenomen aan het historische evenement. Tussen 2007 en 2011 komt hij vier uit voor het fabrieksteam van Peugeot. Drie keer haalt hij ook daadwerkelijk de finish en evenzoveel keren eindigt hij op de tweede plaats. De felbegeerde overwinning laat voorlopig op zich wachten en het is maar de vraag of hij ooit nog zo’n goede kans zal krijgen.
In 2011 doet Sébastien Bourdais ook mee aan de Gold Coast 600, een V8 Supercars-race, waarin vaste rijders worden gekoppeld aan gastrijders. Decor voor dit evenement is het stratencircuit van Surfers Paradise. Bourdais stuurt zijn Team Vodafone Holden Commodore samen met Jamie Whincup naar de eerste plaats in race één en de tweede plaats in race twee. Het levert hem de Dan Wheldon Memorial Trophy op, bedoeld voor de best presterende gastrijder. Dan Wheldon zou zelf deelnemen aan de race, maar verloor een week eerder het leven tijdens de seizoensfinale van de IndyCar Series. Bourdais doet in 2012 opnieuw mee aan het evenement en gaat wederom met de Dan Wheldon Memorial Trophy naar huis. De Fransman is tot op de dag van vandaag de enige coureur die zowel met een Indy -of Champ Car als met een V8 Supercar heeft gewonnen in de straten van Surfers Paradise. Opmerkelijk
Het had niet veel gescheeld of Sébastien Bourdais zijn carrière had er heel anders uitgezien, zonder alle Champ Car-titels. In 2002 tekent Bourdais een contract met Arrows om het jaar later voor het Britse team uit te komen als racecoureur. Arrows gaat echter halverwege het seizoen 2002 failliet en Bourdais moet op zoek naar een ander stoeltje. In de Formule 1 is dan nog geen plek voor hem en dus besluit hij naar Amerika te gaan en ‘The American Dream’ na te jagen.
Vandaag de dag rijdt Sébastien Bourdais nog altijd zijn rondjes in de Izod IndyCar Series. Hij rijdt voor Dragon Racing en weet zelden potten te breken. Zo goed als hij was in de Champ Car, zo bleekjes rijdt hij rond in de IndyCar Series. Vaak valt hij op door foutjes die je met zijn staat van dienst eigenlijk niet mag maken. Hij bezet op dit moment de zestiende plaats in het kampioenschap, met als uitschieters een tweede en derde plaats vorige week op het stratencircuit van Toronto, de beste klasseringen van de Fransman in tweeënhalf jaar IndyCar.
