Jules Bianchi en Robin Frijns zullen nooit de beste vrienden worden. Daarvoor is er in de laatste race van de World Series te veel gebeurd. Ik zocht Bianchi op in Abu Dhabi voor zijn kant van het verhaal. Met als resultaat een woedende Bianchi die middenin het interview kwaad wegloopt.

Voor wie het gemist heeft: Frijns en Bianchi streden in Barcelona om de titel Formule Renault 3.5. Frijns heeft bij het ingaan van de laatste race vier punten meer dan de Fransman. In ronde 21 wordt hij ingehaald door Bianchi. Nog niks aan de hand, maar de Nederlander lijkt verrast en duikt meteen weer naast Bianchi. De actie is dermate ongelukkig dat hij de Tech1-coureur toucheert waarna hij in de grindbak belandt. Frijns wordt schuldig bevonden, krijgt 25 strafseconden, maar behoudt wel de titel.

Bianchi is woedend en eist dat de regels aangepast worden zodat in de toekomst niemand meer door een crash een kampioenschap kan winnen. Op zich een nobel streven, maar uit de mond van Bianchi vrij schijnheilig.

“Ik heb de data bekeken en het leek alsof Robin zijn rempunt miste”, legt hij uit. “Ik weet niet wat er in zijn hoofd omging, maar hij raakte me van de zijkant waarna ik crashte. Het is moeilijk te zeggen of hij het expres gedaan heeft, want ik kan niet in zijn hoofd kijken. Maar als je een professioneel coureur bent is het wel raar dat je iemand inhaalt, vervolgens twintig meter later remt en tot zo’n actie overgaat.”

“Ik vind niet dat ik overdreven reageer. Dit is niet de manier om een kampioenschap te winnen. Als je crasht en daardoor het kampioenschap wint, verdien je de titel niet. Dat is niet de juiste manier.”

Als ik zeg dat ik zijn teleurstelling begrijp, maar zijn reactie voor regelwijziging overdreven vindt, zegt hij dat niet te begrijpen. Als ik hem erop wijs dat hij persoonlijk verantwoordelijk is voor het verpesten het GP2-seizoen van Giedo van der Garde in 2011 speelt hij de vermoorde onschuld. “Dat kan ik me niet herinneren.” Als ik hem wijs op de crashes in Barcelona, Monaco en Valencia zwijgt hij alleen maar.

“Heb ik een reputatie als crasher? Wat wil je dat ik zeg? Ik denk dat de mensen in Nederland mij niet mogen. Waarom weet ik niet, maar dat kan me ook niet schelen…”

Door hem met zijn eigen crashes te confronteren probeer ik Bianchi een spiegel voor te houden. Frijns’ actie wil ik zeker niet goedpraten, maar Bianchi’s reactie na afloop was er één van een slecht verliezer. Dat bevestigt hij alleen maar door zonder pardon tijdens ons interview weg te lopen.