Het keiharde straatgevecht in 2021 was de strijd tussen de gevestigde orde en jonge uitdager. Lewis Hamilton en Max Verstappen dreven elkaar tot het uiterste: mentaal, verbaal en op de baan. Hoe anders is het kampioenschap van 2022 dan? Druk is er altijd geweest maar na zo’n bokspartij als vorig jaar valt alles mee, zou je zeggen. Of het nu ging om een slechte vrijdag, een gridstraf of mechanische pech: in 2022 heeft Verstapppen altijd een antwoord, altijd een counterpunch.
Malheur in Melbourne
De eerste drie wedstrijden zijn vallen en opstaan. Er was het tikkie in de kwalificatie in Bahrein, het besef dat Ferrari er bovenop zit en snel is. Er volgt een prachtig gevecht met Charles Leclerc in de race en de domper in de slotfase: meteen een 0 in de openingswedstrijd. Herstel is er in Saoedi-Arabië. Opnieuw een heerlijke knokpartij met Leclerc, dit keer met Verstappen als overwinnaar. De 0 van Bahrein is snel vergeten, maar dan sputtert de RB18 in de volgende wedstrijd in Melbourne opnieuw.
Het beeld van Verstappen bij zijn rokende auto is treffend, op dat moment wil hij het niet meer over de titel hebben: “Met een achterstand van 45 punten heb ik wel meer dan 23 wedstrijden nodig om kampioen te winnen. Winst zat er ook niet in, we hadden teveel slijtage op de banden. Ik moest ontzettend veel managen, dat was ook waardeloos.” Zelfs de immer branievolle Marko moet pas op de plaats maken: “Ik maak me meer dan zorgen. Ferrari is direct snel én betrouwbaar.”
Het is het moment in het seizoen dat Verstappen en Red Bull zich oprichten. Het sprintweekend in Imola is het eerste attest. Pole voor de sprint, daarin laat Verstappen zich nog verrassen bij de start door Leclerc maar countert hij zich naar de winst. Op zondag is hij ongenaakbaar in de race en laat Leclerc voor het eerst (en niet voor het laatst) zien vatbaar te zijn voor foutjes. Hij spint in de slotfase finisht slechts als negende. En zo zijn 45 punten achterstand plots slechts 27.
In de hitte van Miami levert Verstappen twee weken later een fraai staaltje kopmanschap af na een desastreus verlopen vrijdag. Er zijn koelingsproblemen in de eerste training, in de tweede komt hij niet verder dan 1 rondje. “We moeten de weekenden minder moeilijk maken voor onszelf. Op deze manier wordt het altijd lastig”, spreekt hij bestraffend na een derde plek in de kwalificatie. Op zondag er de counterpunch: Sainz heeft hij bij de start te pakken, Leclerc volgt niet lang daarna. Verstappen ligt nog onder vuur in de slotfase maar zwicht niet. Het is een signaal naar zijn team: zorg dat de zaken voor elkaar zijn, geef mij de auto en ik lever.
In Barcelona neemt Verstappen definitief de leiding in het kampioenschap. Dit keer is het Leclerc die in de steek wordt gelaten door zijn materiaal, hij moet opgeven terwijl hij riant aan de leiding ligt. Verstappen overwint zijn eigen kopzorgen, hij belandt even in de grindbak en heeft geen DRS. Geholpen door een dip van Ferrari bouwt Verstappen en ook Red Bull vervolgens snel aan de voorsprong. In Monaco geeft de Scuderia de zege weg na strategische blunders, in Bakoe vallen beide auto’s uit.
Red Bull speelt het slimmer
In Canada moet Leclerc zijn eerste gridstraf slikken, Verstappen pakt er de pole in een regenkwalificatie waarna Red Bull op zondag laat zien strategisch gezien de voorloper te zijn van het veld. De neutralisaties vallen gunstig en Verstappen profiteert daar optimaal. Na een late SC wordt hij nog 16 ronden lang opgejaagd door een snellere Sainz op versere banden. De winst in Canada is tekenend voor 2022 tot dan toe: Ferrari en Red Bull ontlopen elkaar weinig, Ferrari is vaak sneller maar Red Bull is simpelweg beter in de executie. Er wordt geen stap verkeerd gezet.
Carlos Sainz doorbreekt de hegemonie in Silverstone na zes Red Bull-overwinningen op rij. Al is dat ook bij de gratie van Verstappen. Hij is tot dat moment in de race duidelijk de snelste als hij in leidende positie een kapotte vloer oploopt door een brokstuk op de baan. Tijdens het sprintweekend in Oostenrijk wordt Red Bull wel op waarde geklopt. In de enige training voor de kwalificatie worden de verkeerde keuzes gemaakt, de pole wordt nog wel gepakt in de sprint maar op zondag is Leclerc op alle fronten sterker. Veel zoden zet het niet aan de dijk, die zes puntjes winst.
Helemaal niet gezien de volgende counterpunch in de vorm van zes zeges op rij. Hierin legt Verstappen de basis voor zijn titel, de ene zege is nog mooier dan de ander en dat moet toch ook zijn effect hebben gehad op de psyche van zijn rivalen. Op Paul Ricard geeft Leclerc overigens zelf de voorzet voor open doel met een rare spin en een DNF.
Op de Hungaroring geeft Verstappen een show weg, het is zijn eerste remontada. Vanaf P10 na een motorwissel knokt hij zich naar voren, herstelt hij zich na een spin en pakt hij knap de zege. En dat op een circuit waar in 30 jaar niet zoveel is ingehaald als die dag. Het is ook de dag dat Ferrari tegen alle signalen in besluit om Leclerc op de harde band te zetten, opnieuw geen goede beurt en fors puntenverlies voor de Monegask.
Masterclass in Spa
Op zijn geliefde Spa volgt een nieuw huzarenstukje. Verstappen slikt opnieuw een gridstraf maar weet dat zijn RB18 in de Ardennen superieur is. De auto loopt op banen waar er met minder vleugel gereden kan worden, zoveel harder dat winnen vanaf P14 gewoon mogelijk is. Het dan ook doen is een tweede. Om hem heen gebeurt er van alles, in ronde 12 rijdt Verstappen alweer op kop.
Teamgenoot Pérez (als 2e gestart) kan nog binnen de 20 seconden van hem finishen, Sainz (van pole) en Russell (vanaf P5) komen 26 en 29 seconden later binnen. Na deze onwaarschijnlijke demonstratie van superioriteit zakt de moed bij de concurrentie in de schoenen: “De beide Red Bulls kwamen vandaag van een andere planeet”, constateert Sainz.
In Zandvoort sorteert Verstappen nog eens voor op de titel. Hij kent weer eens een vrijdag waarop het niet goed loopt, op zaterdag staat hij er weer en pakt hij pole. Op zondag volgt er een strategische race waarbij Red Bull weer goed bij de les is, alles wat Verstappen op zijn weg vindt, lost hij samen met het team op. Dat hij in de slotfase nota bene Lewis Hamilton na een herstart op snellere banden weet te verschalken, doet Zandvoort helemaal gloeien.
De zegereeks wordt afgesloten met een klinische race in Monza, vanaf P7 laveert Verstappen soepel door het veld. “We hadden een geweldige race”, blikt Verstappen terug. “We waren op elke bandencompound de snelste, de bandenslijtage was goed. We hoefden op het einde alleen het gat vast te houden.”
De eerste (minimale) titelkans volgt in Singapore. Een blunder met de benzine in de kwalificatie levert echter een achtste startplek op, in de race probeert Verstappen met geduld de punten te sprokkelen maar vergaloppeert hij zich ook bij een actie op Lando Norris. De zevende plek is slechts een smetje op een soeverein seizoen waarbij Verstappen in stijl de titel pakt op Suzuka. Ondanks dat het een ingekorte race betreft, zet Verstappen toch weer een demonstratie op in de regen. De concurrentie wordt op grote achterstand gereden, een beter statement kun je niet maken als kampioen. En mooier kan ook niet met de Honda-fans op de tribune.
