Controle van de lichaamstemperatuur? Mondkapjes? Ik heb dit soort preventieve maatregelen bij alle Formule 1-reportages die ik dit jaar heb gemaakt nergens ter wereld meer op een luchthaven ontdekt. Maar in Osaka herinnerde de steriele, maar allervriendelijkste entree me direct weer aan coronatijd. Welkom in Japan!
Hel lijkt alsof er in vergelijking met een jaar geleden, Japan was ten tijde van de Grand Prix in Suzuka nog gesloten voor toeristen, niets is veranderd. Overal in de aankomsthal staan bemande posten, flessen desinfecterende gel en zie je een leger witte jassen. Contrôledwang. Corona mag dan een nare geest uit een lichtgrijs verleden zijn, in Japan zijn de voorzorgsmaatregelen onder het motto voorkomen is beter dan genezen nog steeds groot.
Stap in de toekomst
Verrassend is dat niet. Geen enkel land ter wereld is zo goed georganiseerd als Japan, het lijkt alsof je er elke keer weer een stap in de toekomst zet. Voor ongeduldige types zoals ik is dit land een paradijs: alles gaat snel, veel automatisch. Aan wachten doen we in Japan niet, perfectie en service zijn de toverwoorden.
Inchecken in het hotel in Osaka doe je bijvoorbeeld door simpel je paspoort aan een desk te scannen, meer niet. Wel zo handig ook. Treinen rijden altijd tot op de seconde nauwkeurig. Ik heb door de jaren heen veel met de (schitterende en smetteloze) Japanse treinen gereisd en nooit enige vertraging gehad. Bijkomend voordeel: je reist altijd ‘in de goede richting’, de stoelen worden daartoe voor elke rit steeds (en in recordtempo uiteraard) omgedraaid.
Geen wachtrijen
De formaliteiten bij de douane zijn ook altijd een feest, in tegenstelling tot Amerika waar ik vorig jaar vier uur op JFK moest wachten om het land binnen te komen. Het Japanse apparaat dat de vingerafdrukken scant, werkt altijd. Verder staan er zelden lange wachtrijen en heb je binnen een minuut je paspoort met visum terug. De douanedame die mij hielp was trouwens een pietje-precies, zoals waarschijnlijk alle Japanse werknemers. Ik moest op het inklaringsformulier nog iets aanvullen (ik had achter de vraag hoelang ik in Japan zou blijven alleen het getal 7 ingevuld en moest dat van haar per se aanvullen met days) en had de pen vervolgens niet in de houder teruggeplaatst. Het leverde een vriendelijke, doch dwingende terechtwijzing op.
Alles wat je moet weten over de Grand Prix van Japan
Japan is anders dan anders. Datzelfde geldt voor de Grand Prix in Suzuka en de fans, bij wie altijd en soms ook heel origineel de voorkeur voor een team of coureur te zien is. Met complete boekwerken en foto’s staan ze hun helden bij de ingang van de paddock op te wachten voor een bijpassende handtekening. En soms hebben ze ook nog een kleine, speciale gift voor hun favoriete coureur. “Het is altijd een genot op het circuit aan te komen”, vindt Nico Hülkenberg. “Ik heb door de jaren heen een paar hele coole cadeautjes van fans gekregen. Ik ben benieuwd wat ze dit jaar voor me in petto hebben…”
