De huiskat van het mediahotel heeft weer een jaar overleefd, de straten zijn nog steeds een openbare vuilnisbelt vol plastic en afgedankt voedsel waar ratten wel raad mee weten en de collega’s van Viaplay wisselen in allerijl van hotel. In Jeddah val je van het ene uiterste in het andere.
Ruim tien jaar geleden werden er in Sotsji nogal wat zwerfhonden afgeschoten om de badplaats aan de Zwarte Zee, decor voor de Winterspelen van 2014 waar schaatser Koen Verweij zijn persconferentie op het grasveld voor de ijsbaan bij +18 graden maar buiten hield, op te schonen en van dit probleem ‘te verlossen’.
In Jeddah zie je geen zwerfhonden, maar zwerfkatten. Tientallen kom ik er onderweg naar het hotel vanwaar de mediashuttle naar het circuit vertrekt, een wandeling van een kwartiertje, dagelijks tegen. Met drie poten, schurftplekken, blind en stuk voor stuk graatmager: het hele oeuvre is inmiddels voorbijgekomen. En hoewel ik geen fan van katten maar wel een groot dierenliefhebber ben, word ik verdrietig van zoveel dierenleed. Net zoals in voorgaande jaren koop ik elke dag een zakje met brokken die ik op de terugweg van de supermarkt onderweg zo eerlijk mogelijk probeer te verdelen.
Voor bijna elk hotel en restaurant liggen katten te wachten op een restje voedsel. Ook de witte van het mediahotel aan een van de drukste wegen in Jeddah. Hij was er weer, of beter gezegd: is er nog steeds. Kennelijk is het leven daar goed, want het is de dikste kat die ik deze week heb gezien. De hele dag ligt hij bij de ingang of op een van de geparkeerde auto’s lui te zijn. Hij heeft zo te zien geen brokjes van mij nodig.
De gemiddelde kat in Jeddah voedt zich met etensreten die werkelijk overal op straat liggen. Maar dat trekt ook ander, minder aangenaam, volk aan. Gisteravond wandelde ik door een stille straat naar mijn hotel en zag ik de ratten voor mijn voeten wegduiken en in de vuilnisbakken ploeteren. Ik weet dat veel grote steden met dit probleem kampen, maar morgen vermijd ik de sluipweg. Want je schrikt soms dood van het ongedierte.
‘Een verschrikkelijk smerige stad’, noemde een collega Jeddah. Hij heeft een punt: de metropool in het steenrijke land is een grote openbare vuilnisbelt waar werkelijk overal plastic of ander afval ligt. Maar twee kilometer van mijn hotel ziet de wereld er heel anders uit: schoon, opgeruimd en georganiseerd. Het is de wereld van Rolls Royces, Cadillacs, Louis Vuitton en luxe. De Saoedische GP is een feest voor rijke locals. Pracht en praal strijden op het moderne Jeddah Corniche Street Circuit, de faciliteiten zijn er spic en span, om voorrang. Het contrast kan niet groter zijn.
Dat laatste ondervonden de collega’s van Viaplay donderdag ook. Wat op het oog en uit reviews een keurig hotel bleek, was in werkelijkheid door huisvesting van klein ongedierte een nachtmerrie. Pech, kan gebeuren. Gelukkig heeft het team een ervaren reisagent in de gelederen die voor de hele ploeg snel een ander hotel voor de resterende nachten heeft geboekt…
