Vorig jaar was het rond deze tijd een stuk spannender in Formule 1-land. Fernando Alonso, Sebastian Vettel en Mark Webber maakten alle drie nog kans om de wereldkampioen van 2010 te worden. Dit jaar is het misschien ondenkbaar, maar in Zuid-Korea waren de titelkansen van Webber een stuk groter dan die van Vettel.

Voordat de eerste Zuid-Koreaanse Grand Prix verreden werd, was de Australiër de leider in het kampioenschap. Hij had 220 punten, terwijl Vettel en Alonso met 206 punten op gelijke hoogte stonden.

Mark Webber begon een jaar daarvoor met races te winnen. Eerst op de Nürburgring en daarna volgde Sao Paolo. Dat hij in 2010 voor de titel zou vechten hield niemand eigenlijk voor mogelijk. Vettel was toch het grote talent binnen de Red Bull-formatie? Jazeker. Maar Webber was in 2010 in staat de competitie met zijn Duitse teamgenoot aan te gaan.

En dat leidde tot frictie tussen de twee teamgenoten. De eerste zes races liep het redelijk bij Red Bull Racing. Vettel won de derde race in Maleisië en vervolgens kwam Webber op stoom door de races in Spanje en Monaco te domineren. Daarna ontplofte de boel bij Red Bull Racing.

In de Grand Prix van de Turkije reden Webber en Vettel aan de kop van het veld. Toen Vettel Webber wilde inhaalde ging het mis. De Duitser stuurde voor de linkerbocht naar rechts om goed in te sturen terwijl Webber daar nog zat. Gevolg was een botsing dat einde wedstrijd betekende voor Vettel en waardoor Webber de race in Istanboel niet meer kon winnen.

Red Bull leek zich geen houding te kunnen geven in deze plotseling ongemakkelijke situatie. Pardoes kreeg Webber onterecht de schuld van het incident, al werd dat later weer ingetrokken. Vervolgens won Vettel een aantal races later de Europese Grand Prix in Valencia, terwijl Webber puntloos bleef. De Australiër sloeg vervolgens op Silverstone echter bikkelhard terug.

Nadat Vettel zijn nieuwe voorvleugel op de zaterdag beschadigde moest Webber zijn nieuwe voorvleugel aan Vettel afstaan en zelf met een ouder type rijden. Des duivels was de Australiër. Hij zat daarna niet bij de pakken neer en won de Grand Prix van Groot-Brittannië. Om vervolgens via de radio tegen het team te zeggen: “niet slecht hè, voor een tweede rijder”.

Nadat hij twee races later ook in Hongarije won leek Webber de titelkandidaat nummer één te worden bij Red Bull Racing. Vervolgens ging er een heleboel mis bij de Australiër. In de week voor de Grand Prix van Japan brak hij zijn schouder tijdens het mountainbiken. Dat hij vervolgens, achter Vettel, tweede werd mag een bijzondere prestatie genoemd worden. Feit blijft wel dat Webber vervolgens in de rest van het seizoen het onderspit delfde tegen zijn teamgenoot.

Mede door eigen toedoen. Webber reisde dus als kampioenschapsleider af naar Zuid-Korea. In de kwalificatie werd hij al afgetroefd door Vettel en in de race ging het niet veel beter. Webber rijdt op de tweede plaats, achter zijn teamgenoot, als hij uit de race spint. In zijn val neemt hij ook nog Nico Rosberg mee.

Het had dé dag van Webber kunnen zijn. Helemaal toen teamgenoot Vettel in de 45e ronde in leidende positie zijn motor opblies. Zomaar had Webber 39 punten voorsprong kunnen hebben op Vettel en 21 op Alonso. Met de kennis van nu was Webber dan de kampioen geweest. Maar as is verbrande turf.

In de resterende twee races kon Webber niet meer tippen aan het niveau dat hij eerder dat jaar in ijzersterke races als Monaco en Silverstone liet zien. Vorige week citeerde een website Webber. “2010 was mijn enige kans op de titel”, zou de 35-jarige coureur gezegd hebben. Niet lang daarna zei hij dat nooit gezegd te hebben.

Maar zou hij diep van binnen weten dat het wel klopt? Of gelooft hij nog altijd dat hij Vettel, na een seizoen als dit, toch nog een keer kan verslaan?