Na het ongeluk van Jules Bianchi is de aloude veiligheidsdiscussie weer opgelaaid, met het kwetsbare hoofd van de coureur als centraal punt. Rob Smedley, hoofdengineer bij Williams, is van mening dat gesloten cockpits een realistische oplossing zouden zijn.

“Vanuit technisch oogpunt is het makkelijk in te voeren”, aldus Smedley. “We hebben het er al vaak over gehad in vergaderingen van de technical working group van de FIA.” Dat niet alleen: in 2011 voerde de autosportbond al testen uit, waarbij met hoge snelheid wielen af werden geschoten op een cockpitkap van hetzelfde materiaal dat ook voor de cockpits van straaljagers wordt gebruikt. Het materiaal doorstond de impact met gemak.

Dat laat niet onverlet dat het verplicht stellen van gesloten cockpits op Formule 1-auto’s niet zomaar een kleine wijziging zou zijn. “Je kunt natuurlijk zeggen dat het uiterlijk van de wagens dan heel erg veranderd, nu zijn het immers racewagens met open wielen en een open cockpit”, zegt Smedley. “Maar verandert dat wat aan de techniek van de auto’s? De bolides van nu lijken ook niet meer op die uit 1950. Misschien is de esthetiek voor andere mensen een punt – maar voor mij niet.”

Dan blijft alsnog de vraag open staan of een cockpitkap bij het soort ongeluk dat Bianchi meemaakte überhaupt extra bescherming had kunnen bieden. “Dat weet ik niet”, zegt Smedley erover. “We weten gewoon niet hoe een auto op dat soort klappen reageert. Dit was een freak accident.”

Door de enorm toegenomen veiligheid tijdens ‘normale’ crashes zijn het inderdaad vaak juist bizarre, moeilijk te voorziene ongevallen die gevaar opleveren voor het hoofd van een coureur. Neem bijvoorbeeld de startcrash in Spa in 2012, waarbij de vliegende Lotus van Romain Grosjean het hoofd van Fernando Alonso op een haar na miste. Of het ongeluk van Henry Surtees in 2009, dat heel wat minder goed afliep. De zoon van ex-wereldkampioen John Surtees kreeg tijdens een Formule 2-race het wiel van een gecrashte auto tegen zijn helm, en overleefde die klap niet.