Startnummer 22: De reddingsboei van Brawn die Button een titel en tweede F1-leven gaf

In de rubriek ‘het startnummer’ pakt FORMULE 1 voor elke dag van de maand april het bijbehorende startnummer erbij. Aan de hand daarvan staan we stil bij de historie van het nummer, een grote naam die ermee reed, of juist een grote onbekende. Met nummer 22: Jenson Button, die er kampioen mee werd en zijn dood gewaande Formule 1-loopbaan nieuw leven inblies.

Eind 2008, na 153 Grands Prix en slechts één overwinning, denkt Jenson Button dat het erop zit. Na acht jaar lijkt het klaar voor de pas 28-jarige Brit als Honda de stekker uit haar team trekt. Hij lijkt de zoveelste coureur die zijn belofte niet heeft kunnen inlossen, nadat hij in 2000 als toekomstig superster bij Williams instapte.

Eind 2017, en nog eens 153 Grands Prix verder, neemt Button uiteindelijk pas écht afscheid van de Formule 1, met een wereldtitel en 15 zeges op zak. Wat in het najaar van 2008 het einde leek, bleek een blesssing in disguise en begin van een nieuw leven in de Formule 1.

Na de exit van Honda, gooit Ross Brawn zijn landgenoot begin 2009 een reddingsboei toe als hij het team overneemt. In allerijl wordt een Mercedes-motor achterin de auto gehesen die dan ineens de Brawn BGP 001 heet. Het is een voltreffer. Brawn, Toyota en Williams zijn de enige teams met een zogenaamde dubbeldeksdiffusor. Hét hebbeding voor 2009, onder een nieuw technisch reglement.

Button verschijnt met nummer 22 aan de start, maar na afloop staat er een 1 achter zijn naam – zowel na die race als aan het eind van het jaar. Button wint in Australië en Maleisië (al krijgt hij daar slechts halve punten als de race eerder wordt stilgelegd wegens hevige regenval), Bahrein, Spanje, Monaco en Turkije. Het is 6 uit 7 voor Button en Brawn, dat met een klein budget werkt en wegzakt in de ontwikkelingswedloop. Button wint daarna zodoende geen race meer en wankelt naar de eindstreep, maar claimt een race voor het eind de titel. Dankzij een vijfde plek in Brazilië na een knappe inhaalslag vanaf P14.

In zeker opzicht is Buttons 2009 tekenend voor wat eerder kwam en wat volgt in zijn Formule 1-carrière. Button is qua rijstijl mister smooth, kan een auto perfect aanvoelen en is op sommige dagen onverslaanbaar, maar het is als de auto niet is zoals hij wil ook een nadeel. Zijn titel en het ouder worden, veranderen Button ook. De playboy, het boy band-lid – zoals Renault-teambaas Flavio Briatore en BAR-teamgenoot Jacques Villeneuve een jongere Button noemen – wordt steeds meer een gentleman.

Button past zo perfect bij McLaren, waarvoor hij vanaf 2010 rijdt. Hij scoort tot en met 2012 meer punten dan Lewis Hamilton, wordt in 2011 vice-kampioen en pakt in 2012 McLarens vooralsnog laatste overwinning. Het is een zege zoals zijn eerste, in 2006 met Honda in Hongarije. Button gaat perfect om met de wisselvallige weersomstandigheden, dankzij zijn fingerspitzengefühl voor grip. De zege op een buiig Interlagos in 2012 mag er zijn, maar Buttons beste blijft misschien toch Canada 2011: onvoorspelbaar weer, een herstart waarbij hij laatste ligt, gedecideerde inhaalacties, de juiste calls en Sebastian Vettel onder druk zetten zodat de Duitser een fout maakt – het is Button ten voeten uit.

Ook vanaf 2015 tegenover Fernando Alonso, als McLaren met Honda als motorleverancier auto’s aflevert die hun kwaliteiten eigenlijk te na zijn, bewijst Button goed mee te kunnen komen. Hij scoort in hun eerste jaar samen meer punten, maar in 2016 pakt Alonso er ruim twee keer zoveel. Eind dat jaar gaat Button met sabbatical. Hij verliest zijn liefde voor de sport meer en meer na zijn vaders overlijden begin 2014. Button stapt in 2017 in Monaco nog een keer in, maar dat is voor de statistieken. In 2018 gaat hij full-time aan de slag in de Japanse Super GT – en wordt er gelijk kampioen. Button miste de competitie, maar met de Formule 1 is hij klaar. Negen jaar later dan hij had gedacht en toen nog gevreesd, en met een stuk mooiere erelijst.

Lees hier alle delen van het Startnummer terug!