In wat het weekend van de Dutch GP had moeten zijn, neemt FORMULE 1 je alsnog mee naar Zandvoort. Met herinneringen, hoop, en mooie verhalen. Koen Vergeer neemt je mee terug in de tijd naar 1984, toen Huub Rothengatter in barre tijden voor volk en vaderland de eer moest hooghouden.
Begin jaren tachtig werd het circuit van Zandvoort steeds verder in het nauw gedreven. Sluiting dreigde. Een faillissement dreigde.
Ook de Grand Prix dreigde verloren te gaan. Tot er te veel races van de kalender vielen en Bernie nog eens met zijn hand over zijn hart (lees: portemonnee) streek. Maar met de Formule 1 in Nederland ging het nooit wat worden. Niemand in Nederland was bereid geld te steken in dat geldverslindende en levensgevaarlijke lawaaicircus vol list en bedrog.
De oorspronkelijk witte Spirit…
Toch wilde Huub Rothengatter per se Formule 1-coureur worden. In 1984 mocht hij voor 50.000 dollar per race instappen in een Spirit-Hart, zo’n beetje de meest kansloze auto uit het veld.
Voor zijn thuisrace wist hij zich net niet te kwalificeren. Maar omdat voor Tyrrell diskwalificatie dreigde mocht Rothengatter toch als 27
e van start. Het kon toen allemaal.
Net als dat Rothengatter op zaterdagavond het witte bodywork van de Spirit het circuit afsmokkelde om het helemaal oranje te laten spuiten. In de hoop publiciteit te genereren en sponsoren te interesseren.
… werd met wat creativiteit en nachtwerk een oranje Spirit.
Op zondag joeg hij in fraai oranje het veld voor zich uit. Onderweg ging er van alles kapot, tot in de 54e ronde ook de gaskabel brak. Race over.
Extra sponsoren meldden zich niet. Nee, het ging nooit wat worden met die Formule 1 in Nederland.
Een heel boek over Zandvoort van Koen Vergeer bestel je hier!
Lees hier de andere delen van ‘Terug naar Zandvoort’!
