FORMULE 1 gaat nu er niet geracet wordt terug in de tijd naar een jaar waarin er wél van alles gebeurde: 2010, toen Ferrari, Red Bull én McLaren tot en met de laatste race om de titel vochten, de spanning hoog opliep en een zekere Michael Schumacher zijn comeback maakte. Vandaag het spektakelstuk (ja, echt) in Valencia.
Het Valencia Street Circuit heeft in Formule 1-kringen niet de naam garant te staan voor goede races, maar de Grand Prix van Europa (zoals de wedstrijd aldaar wordt genoemd) heeft in 2010 toch alles in huis om het een memorabel middagje racen te noemen.
De vrees voor een optocht is bij de start nog groot, met de razendsnelle Red Bulls op de eerste rij. Maar waar polesitter Sebastian Vettel goed wegkomt, wordt teamgenoot Mark Webber gelijk te grazen genomen door Lewis Hamilton en Fernando Alonso. Hamilton ziet zelfs kans Vettel aan te vallen, maar die komt wederom goed weg, nu na licht contact met de Brit.
Horrorcrash Webber
Webber zakt daarna door het veld: Jenson Button, Robert Kubica, Rubens Barrichello en Nico Hülkenberg, ze knokken zich allemaal in ronde één langs de Aussie. Als noodgreep maakt Webber een vroege eerste stop, waarna hij als negentiende weer naar buiten komt, achter Lotus’ Heikki Kovalainen. ‘Je moet Kovalainen zo snel mogelijk voorbij’, maant Red Bull hem. Het wordt erop en erover voor Webber, die achterop rijdt bij Kovalainen, gelanceerd wordt en als een turner een aantal vluchtonderdelen afwerkt: een salto met kurkentrekker, gevolgd door een harde landing waarvoor hij in het turnen flink puntenaftrek had gekregen. Webber staat na de landing ook zeker niet stil, en schuift zelfs nog hard de muur in.(tekst loopt door onder de foto) “Het was de grootste klapper uit mijn Formule 1-loopbaan”, specificeert Webber in zijn boek Aussie Grit, deels uit noodzaak omdat hij in 1999 ook twee immense klappers op Le Mans maakte, inclusief air time. “Ik zag de bomen op Le Mans wel weer even voor me. Terwijl ik er hing, bedacht ik me dat ergens over de baan een brug liep. ‘Jezus, als ik hier iets raak…’, dacht ik nog. Gelukkig kwam de auto weer neer.” ‘Het moet er dramatisch uit hebben gezien, maar de auto was sterk en de gordels deden hun werk. Maar goed ook, want door de klap schoof de betonnen barrière een paar meter naar achter’, memoreert Webber – geparafraseerd – verder.