Terugblik 2010: Vettel verrassend naar de titel in finale, rekenfout Ferrari nekt Alonso

FORMULE 1 gaat nu er niet geracet wordt terug in de tijd naar een jaar waarin er wél van alles gebeurde: 2010, toen Ferrari, Red Bull én McLaren tot en met de laatste race om de titel vochten, de spanning hoog opliep en een zekere Michael Schumacher zijn comeback maakte. Vandaag dee finale in Abu Dhabi, waar alles dus op aankwam.

Als aan de vooravond van het allesbepalende weekend in Abu Dhabi de verplichte persconferentie wordt gehouden, geeft de tafelindeling wel weer wie de echte titelkandidaten zijn. Sebastian Vettel, Fernando Alonso en Mark Webber zitten van-links-naar-rechts op de eerste rij: kampioenschapsleider Alonso in het midden, geflankeerd door de Red Bull-rijders die in de aanval moeten.

Van een omsingeling is echter geen sprake, want Vettel en Webber zijn verre van vrienden, en ook geen goede teamplayers. Daarvoor is er te veel tussen de twee gebeurd. Dat blijkt wel als Vettel wordt gevraagd wat hij zou doen in een scenario waarin hijzelf in een positie zit die niet genoeg is voor de titel, maar Webber daaraan kan helpen door aan de kant te gaan. Een echt antwoord, kan Vettel niet geven.

De vraag moet steken bij Webber, die Red Bull middels manager Flavio Briatore in de tweede seizoenshelft heeft gelobbyd om zich volledig achter zijn (zeker vlak na de zomerpauze) kansrijke titelcampagne te scharen. Het team – vooral Helmut Marko, schrijft Webber in zijn boek Aussie Grit – wil er echter niet aan. Zo is de titelstrijd in Abu Dhabi nog altijd een drie- in plaats van tweestrijd.

Red Bull-eigenaar Dietrich Mateschitz drukt het in de aanloop naar Abu Dhabi ook nog eens luid en duidelijk uit: “We laten onze coureurs vrijuit racen en wat er dan gebeurt, gebeurt. Als Alonso dan wint, hebben we pech gehad.” Waarschijnlijk niet wat Webber en Vettel wilden horen, maar aan hun blikken te zien, zien ook zij liever Alonso dan hun ’teammaat’ met de titel aan de haal gaan.

‘Vol gas geven’

Op papier gaat het in Abu Dhabi overigens zelfs nog tussen vier coureurs, maar Lewis Hamilton zit zowel in de persconferentie als WK-stand tweede rang. Met 24 punten achterstand en maximaal 25 punten te verdienen, moeten de drie op de eerste rij allemaal uitvallen en Hamilton winnen wil hij nog met de titel aan de haal gaan. “Ik heb niks te verliezen”, is zijn antwoord dan ook op de vraag hoe hij zijn kansen ziet.

Ook Vettel (derde, 15 punten achter Alonso) ziet zichzelf als outsider. “Fernando en Mark zijn de favorieten”, voert hij de druk nog even op. Aan alle mogelijke permutaties, strategieën en theorieën vooraf heeft hij verder geen boodschap. “Tactiek heeft geen rol in dit soort wedstrijden. De enige tactiek is gewoon vol gas geven”, spreekt hij woorden die nog geen drie dagen later profetisch blijken.
(tekst loopt door onder de foto)

Ferrari in de fout

De Grand Prix van Abu Dhabi begint tijdens de zondagse zonsondergang namelijk met Vettel op pole, en de Duitser scheert gelijk weg bij de start. Hamilton volgt, terwijl Alonso en Webber vierde en vijfde liggen. Voor Alonso zelfs met Vettel op kop genoeg om kampioen te worden, mits hij in vierde (en voor Webber) blijft, maar die gedachtegang wordt uiteindelijk Alonso’s ondergang.

Ferrari en Alonso kijken namelijk alleen maar achteruit, dus als Webber al in ronde elf zijn pitstop maakt en daarna eerst tijd verliest achter Jaime Alguersuari, maar vervolgens snel tijd goedmaakt als de Toro Rosso-coureur hem voorbij laat is, ziet de Scuderia het gat naar Webber slinken. Het probeert Alonso’s teamgenoot Felipe Massa er nog met een pitstop tussen te gooien, maar dat biedt geen soelaas.

“We gaan nu”, klinkt het dan ook over de radio naar Alonso, vier ronden na Webbers stop. “Box now.” Het lukt: Alonso komt vóór Webber weer naar buiten. Maar: hij zit wel achter Nico Rosberg en Vitaly Petrov, die hun enige stop al in ronde één hebben gemaakt tijdens een safetycar. Zo zit Alonso ineens klem, zo beseft Ferrari: “We moeten die Renault voorbij, want die gaat toch geen stop meer maken…”
(tekst loopt door onder de foto)

Alonso doet wat hij kan, maar komt er niet voorbij. Petrovs Renault is op het rechte stuk als een raket. Zelfs ‘nuttige’ aanmoedigingen als “gebruik al je talent”, veranderen daar niks aan, helpen Alonso er niet langs. En zo gaat het rondenlang, met Petrov die in een duel dat uiteindelijk om de zesde plek gaat, geen krimp geeft. Terwijl zevende niet genoeg is voor Alonso, hij moet minstens vijfde worden…

‘Du bist Weltmeister!’

Vooraan komt Vettel na 55 ronden als eerste over de streep, maar dan is het wachten – afwachten of het Alonso in de laatste ronde toch niet is gelukt. Het duurt tien, twintig, dertig, veertig tellen, die in de auto vast nog veel langer voelen. Dan klinken voor Vettel de beslissende woorden: “Du bist Weltmeister! Je bent wereldkampioen!”

“Dank je jongens… Ongelofelijk…”, huilt Vettel over de radio, als jongste wereldkampioen ooit. En ondanks vijf zeges in 2010 uiteindelijk ook een onverwachte kampioen. “Sebastian stond maar na één race bovenaan”, baalt Webber na afloop, “maar dat was wel na de laatste .” De enige race waarna het écht telt. “Petje af, Sebastian”, kan er nog wel af bij de Aussie.

Webber ziet zijn beste kans op de titel zo verloren gaan. Alonso grijpt er niet voor het eerst – en niet voor het laatst – net naast. “Zo op het laatst de titel verliezen, doet pijn. Maar dat hoort bij de sport, hoort bij het racen.”

En Vettel, die kan het nog lang niet geloven. “Ik probeerde de race gewoon te winnen, meer niet. Ik wist tot ik over de finish kwam ook helemaal niet hoe het zat”, lacht Vettel. “Ik weet eigenlijk niet wat je op een moment als dit moet zeggen”, grijnst hij. De drie seizoenen na het binnenslepen van zijn eerste titel, krijgt Vettel echter nog kansen genoeg daarop te oefenen…

Lees hier de andere delen uit onze terugblik op 2010 terug!