Voormalig Formule 1-coureur Tony Brooks is op 90-jarige leeftijd overleden. Brooks reed tussen 1956 en 1961 36 Grands Prix, waarvan hij er zes won.
Brooks werd in 1932 geboren in Dukinfield, in het noordwesten van Grooot-Brittannië. Hij begon begin jaren vijftig tijdens zijn studie tandheelkunde met autosport. In 1955 kreeg hij de kans om in een Connaught mee te doen aan de Syracuse Grand Prix, een Formule 1-race op het Italiaanse eiland Sicilië die niet meetelde voor het kampioenschap. Brooks won de race en mocht een jaar later bij BRM meedoen aan het echte werk. Hij startte in 1956 in twee Grands Prix (Monaco en Groot-Brittannië), maar maakte geen indruk. In 1957 stapte Brooks over naar Vanwall en bij dat team volgden de eerste successen. Samen met Stirling Moss won hij op Aintree – in een gedeelde auto – de Britse Grand Prix.
Een jaar later won Brooks zelfs drie Grands Prix (België, Duitsland en Italië) en dat leverde hem een zitje bij Ferrari op. In zijn enige seizoen bij de Scuderia 1959) boekte hij twee overwinningen (Frankrijk en Duitsland) en eindigde hij op de tweede plaats in het wereldkampioenschap. Brooks reed vervolgens nog twee jaar bij het Yeoman-team en BRM, maar kon zijn eerdere successen geen navolging geven. Eind 1961 besloot hij te stoppen.
Na het overlijden van Stirling Moss in 2020, was Brooks de enige overgebleven coureur die in de jaren vijftig – het eerste decennium van de Formule 1 – een race wist te winnen.
Palmares Tony Brooks
| Grand Prix-starts | 38 |
| Overwinningen | 6 |
| Podiums | 10 |
| Polepositions | 3 |
| Snelste ronden | 3 |
| Punten | 75 |
| Beste WK-resultaat | 2de (1959) |