Rinus van Kalmthout staat dit weekend aan de zijlijn bij de Indycar-race op Road America vanwege een sleutelbeenbreuk na een fietsongeluk, maar hoopt er zo snel mogelijk weer bij te zijn. “Het eerste waar ik na die val aan dacht, was het kampioenschap.”
Rinus, je viel maandag van de fiets tijdens een trainingsrit. Wat gebeurde er?
“Het was heel raar. Ik was aan het fietsen met mijn trainer Raun Grobben. Op een fietspad door het bos. Rechtdoor, geen drukte. We fietsen langzamer dan normaal, waren rustig aan het trappen. Ineens raakte ik de controle over mijn fiets kwijt en vloog er voor overheen. Dat gebeurde heel snel. Raun probeerde me nog te grijpen, maar greep mis. Ik maakte in de lucht een draai en kwam op mijn linkerschouder. Ik deed mijn ogen dicht, maar rolde voor mijn gevoel nog drie keer door. Ik had geen pijn, maar toen ik mijn schouder optrok, merkte ik dat ie verder omhoog kwam dan normaal en zag het bot onderhuids uitsteken. Ik was gelijk kalm en zei: ‘shit, volgens mij heb ik mijn sleutelbeen gebroken’. Ik ben wel heel blij dat ik mijn helm op had – zoals altijd. Anders had het erger kunnen uitpakken.”
En toen?
“Ik ben geopereerd en had de hoop gewoon te racen dit weekend. De dokter zei echter dat het niet mocht, niet verantwoord was. Toen woensdag de verdoving was uitgewerkt, voelde ik de kracht niet en had echt te veel pijn om te rijden. Dat het gevoelsmatig echt niet kan, geeft wel rust. Als het voor mijn gevoel zou kunnen maar niet zou mogen, zou ik dat minder fijn vinden. Inmiddels valt het mee met de pijn. Ze hebben echter een incisie moeten maken om een titaniumplaat te plaatsen. Daar zit een wond. Daarom mag ik niet rijden.”
Lees ook: Van Kalmthout mist Indycar-race op Road America door sleutelbeenblessure
Hoe reageerde je teambaas, Ed Carpenter?
“Ik ben woensdag bij het team geweest en heb met Ed gepraat. Hij neemt me niets kwalijk. Het was pech. Ed weet dat Raun en ik geen gekke dingen doen. Hij en de rest van het team waren vooral blij dat het goed ging.”
Ga je nog naar Road America?
“Zeker. Ik zou met onze speciale Direct Supply-kleurstelling rijden en had wat sponsordingetjes staan. Daar ga ik ook gewoon heen. Ik ga alles doen wat ik normaal doe, behalve rijden. Door mee te lopen met het team, hoop ik daarover wat te leren. Ik ga bij de trainingen ook met een driver coach in een aantal bochten staan, kijken wat mensen doen en dingen opschrijven voor volgend jaar. En pitstops afkijken bij andere teams.”
Lees ook: Voormalig F1-coureur Magnussen maakt Indycar-debuut bij McLaren
Je staat vijfde in het kampioenschap, dan is een race missen niet lekker…
“Dat was het eerste waar ik aan dacht na die val. Het is niet anders. Hopelijk hebben de andere jongens in de top vijf een minder weekend. Het gaat zondag misschien regenen, dat kan helpen. Ik geef sowieso niet op. De top vijf in de eindstand is ook als ik een race mis haalbaar. Het wordt iets moeilijker, maar dat geeft me alleen maar extra motivatie.”
(tekst loopt door onder de foto)
Je wordt vervangen door Oliver Askew. In de Indy Lights was hij je rivaal en pakte de titel. Vorig jaar versloeg je hem in Indycar in de strijd om Rookie of the Year. Vreemd?
“Een beetje gek, want we zijn altijd concurrenten geweest. Al werd die rivaliteit een beetje gecreëerd door de media. Ik denk dat Askew voor Ed de beste keuze is. Ik had in zijn geval dezelfde gemaakt. Oliver staat erom bekend dat ie geen auto’s afschrijft en is snel. Hij is bovendien gemotiveerd, want hij is vorig jaar zijn zitje kwijtgeraakt, maar wil in 2022 weer Indycar rijden. Voor hem is dit een mooie kans. Hij viel in Detroit ook al in (bij McLaren, voor Felix Rosenqvist, red.) en rijdt nu weer met een Chevy. Zo anders zal het dus niet voor hem zijn.”
Wanneer zien we jou terug in de auto?
“Mid-Ohio, de race na Road America (op 4 juli, red.). De dokter vertelde me dat alles dan weer sterk genoeg moet zijn. Ik moet ook zeggen dat het verschil tussen dag één en dag twee al als dag en nacht was. Gaat het zo door qua herstel, dan maak ik me echt geen zorgen.”
Lees ook: Luyendyk: ‘Toekomst ziet er heel goed uit voor Van Kalmthout in Indycar’
Je bent wel een pechvogel. Eerder dit jaar brak je een vinger bij een crash op Indianapolis. Al ging dat een stuk harder…
“Dat laat wel zien hoe veilig een Indycar is! Op een fiets heb je niets van bescherming, behalve je helm dan. Ik kan er inmiddels een soort van om lachen. Natuurlijk baal ik, maar ik probeer altijd het positieve te zien. Als je positief bent, herstel je sneller. Hopelijk is dit het qua pech geweest dit jaar. Er komt sowieso nog genoeg moois aan.”
