Van kopman tot exit: hoe Vettel in een jaar tijd zijn Ferrari-droom uit het zicht verloor

Een jaar kan een wereld van verschil maken, zeker in de Formule 1. Begin 2019 was Sebastian Vettel nog vol vertrouwen over zijn toekomst met en bij Ferrari, zijn doel en droom om in de voetsporen van Michael Schumacher te volgen en kampioen te worden met de Scuderia. Een jaar later kondigt hij, nog voor de uitgestelde seizoensstart, zijn vertrek aan het eind van 2020 aan.

Door Ralf Bach en Daan de Geus

Maart, 2019. Vettel gaat uitgebreid zitten voor een open en eerlijk gesprek met de Duitse Formule 1-journalist Ralf Bach. Het nieuwe seizoen staat op het punt van beginnen, Vettel is hoopvol – en in een goed humeur als Bach hem beleefd als Herr Vettel aanspreekt – een Duits gebruik, alle atleten en zeker kampioenen zijn daar ‘meneer’ of ‘mevrouw’). “Herr Vettel? Dat hoeft niet, ik ben gewoon Sebastian.”

Het gesprek is ontspannen, het thema in zekere zin bekend terrein: Vettels toekomst bij Ferrari, waar hij dan nog de onbetwiste kopman is. Teamgenoot Charles Leclerc is immers de nieuwkomer. Zelfs Mattia Binotto is na vele jaren in technische functies ‘nieuw’, want hij heeft net het stokje als teambaas overgenomen van Maurizio Arrivabene. Als er één vaste waarde rondloopt bij Ferrari, is het Vettel.

2019 wordt Vettels vijfde jaar in Ferrari-rood. Het roept de vergelijking op met zijn grote voorbeeld Michael Schumacher, die in zíjn vijfde Ferrari-jaar zijn eerste titel voor de Scuderia pakte. Moet het voor Vettel dan ook nu gebeuren? “Ach, je telt die jaren niet echt zo uit toch?”, reageert hij. “Je vraagt je vooral af, waarom het zolang duurt”, zegt hij over het uitblijven van titelsucces bij Ferrari.

Het jeukt bij de altijd ambitieuze Vettel, maar hij heeft geduld. Hij weet dat Ferrari achter hem staat.

Podcast: Tarantella om Ferrari-zitje begonnen: Ricciardo? Sainz? Hülkenberg?

‘Er is iets gebroken bij Vettel’

Hoe anders is dat niet alleen een jaar later, maar zelfs medio 2019 al.

Leclerc grijpt na een voorzichtige start het initiatief in het teamduel met Vettel. Hij heeft de overhand in het kwalificatieduel en is de eerste Ferrari-coureur die in 2019 een race wint, in België. De nieuwe ster bevestigt daarna onder luid gejuich van tienduizenden tifosi zijn doorbraak met nog een zege, in Ferrari’s achtertuin Monza.

En Vettel? Zijn carrière is half 2019 aan afbraak onderhevig. Uitgerekend op Monza beleeft hij zijn dieptepunt: hij spint, krijgt straf voor onveilig terugkeren op de baan en wordt slechts dertiende.

Het is de zoveelste in een lange reeks fouten. Het is een viervoudig kampioen onwaardig. Het is, stellen sommigen, een Ferrari-coureur onwaardig. “Er is iets gebroken bij Vettel”, stelt de populaire Italiaanse krant Corriere dello Sport zelfs.

Vettel countert met een ijzersterke zege in Singapore (zijn misschien wel beste race voor Ferrari van de laatste jaren) maar de tweede seizoenshelft staat vooral bol van de frictie en teamorderperikelen tussen Vettel en Leclerc, die culmineert in een botsing in Brazilië. De situatie oogt steeds minder houdbaar, terwijl Leclerc zich steeds meer als nieuwe nummer één profileert.
Lees ook: Officieel: Vettel en Ferrari na 2020 uit elkaar
(tekst loopt door onder de foto)

Voorschot op pensioen?

De nieuwe orde vertaalt zich tijdens Vettels contractonderhandelingen met Ferrari in een lager salaris, geen gegarandeerde nummer-één-status en een korter lopend contract dan door Vettel gehoopt.

Kon Vettel begin 2019 in gesprek met Bach nog lachen om de vraag of hij er wel eens over heeft gedacht de handdoek te werpen bij Ferrari (‘Misschien, haha! Maar serieus: nee, het is gewoon nee!’) of met pensioen te gaan (‘daar denk ik nog lang niet aan’), daar klinken er een jaar later hele andere geluiden.

“Ik ga de tijd nemen om na te denken over wat echt belangrijk is in mijn toekomst”, is het nu. En: “Wat er de laatste maanden in de wereld is gebeurd, heeft ons allemaal doen nadenken over onze prioriteiten in het leven.” Het lijkt een voorschot op een pensioen.

Lees ook: Coronel: ‘Het egootje is toch gaan spelen bij Vettel, Ferrari moet voor Sainz gaan’

Scherp randje

De uitspraken zijn Vettel ten voeten uit: de coureur die achter het stuur een kort lontje heeft (‘f**k you Charlie!), zich door impulsen laat leiden (Bakoe 2017) en het te vaak Ferrari-rood voor de ogen wordt, leeft buiten de auto in een wereld waarin meer speelt dan de Formule 1.

Vettel is weloverwogen, welbespraakt. Een te slimme jongen ook om niet aan zichzelf te twijfelen. Misschien zitten zijn fouten van de laatste jaren hem ook daar in, waren het monomane en meedogenloze karaktereigenschappen van vóór hij een viervoudig kampioen en familieman was. Is het scherpe randje weg.

Geen droom maar werkelijkheid

Natuurlijk zijn er opties voor Vettel in de Formule 1 – denk aan Renault en McLaren – maar kan hij zich daar sportief voor opladen? Iemand die al voor het seizoen is begonnen, aankondigt dat dit zijn afscheidstournee van Ferrari wordt? Veel zal het tussen nu en het einde daarvan gaan over waar het is misgegaan. Door de fouten van Vettel, falen van Ferrari, de komst van Leclerc of Mercedes’ overmacht.

“Kampioen worden met Ferrari is voor mij het ultieme”, mijmerde Vettel een jaar geleden nog. “Ik doe er alles aan die droom waarheid te maken.” Inmiddels lijkt Vettel uit die droom ontwaakt, deze te hebben opgegeven. Hij rept erover zijn laatste Ferrari-jaar ‘met mooie momenten’ af te sluiten. In het besef dat niet elke droom werkelijkheid wordt.

Lees ook: Weblog: Hülkenberg is de perfecte opvolger van Vettel