In deze onregelmatig verschijnende webserie haalt Formule 1 herinneringen op aan Grand Prix-circuits die ooit – min of meer – roemrijk waren, maar tegenwoordig nog slechts een voetnoot vormen in de geschiedenisboeken. In deel 3 Clermont-Ferrand in Frankrijk.

Clermont-Ferrand (ook bekend als het Circuit de Charade)

Waar: Net buiten de stad Clermont-Ferrand, in het vulkaanrijke en heuvelachtige Centraal Massief in Frankrijk. Vlakbij de beroemde Puy de Dôme, een uitgedoofde vulkaan met een rijk wielerverleden.

Wanneer: De Formule 1 bezocht Clermont-Ferrand vier keer: in 1965, 1969, 1970 en in 1972.

Bijzonder: Het acht kilometer lange parcours was bijna drie keer zo kort als de oude Nürburgring, maar minstens zo spectaculair en snel. Eind jaren vijftig was het circuit samengesteld uit bestaande openbare wegen die door de vulkanische heuvels bij Clermont-Ferrand slingerden. Het bleken prachtige racewegen, die de coureurs geen moment rust gunden. De ene bocht volgde op de andere, rechte stukken waren er bijna niet. In 1969 kozen sommige coureurs zelfs voor een open helm, in plaats van een dichte: ze waren bang dat ze door wagenziekte over hun nek zouden gaan.

Memorabel: De bodem in de regio rond de stad Clermont-Ferrand bestaat uit zwart vulkanisch gesteente. Stukken van het vlijmscherpe materiaal braken continu af van de bergwanden naast het circuit en belandde zo op het asfalt. Tijdens de Grand Prix in 1972 reden liefst tien coureurs een band lek op een stuk steen. Onder hen eeuwige pechvogel Chris Amon, die voor de zoveelste keer een zekere overwinning misliep. Maar het kon nog erger. Tijdens dezelfde race doorboorde een steen, opgeworpen door de auto van Emerson Fittipaldi, het vizier van de Oostenrijker Helmut Marko – juist, de huidige talentenscout van Red Bull Racing. Marko verloor een oog.

Einde: Het stenendebacle zorgde ervoor dat de Formule 1 niet meer terugkeerde naar Clermont-Ferrand. Het circuit was ook in een ander opzicht te gevaarlijk: nergens langs de baan was ruimte voor uitloopstroken. De koningsklasse verkaste de jaren na 1972 naar Dijon en Le Castellet, speciaal aangelegde racecircuits die een stuk veiliger waren.

Tegenwoordig: Het oude, lange circuit van Clermont-Ferrand ging in 1988 dicht. Een deel van vier kilometer met daarin het start/finish-gedeelte en een aantal bochten van de originele piste werd opgeknapt. Dat deel is nu nog steeds in gebruik als circuit. Je kunt er racecursussen volgen. De snelle slingerwegen van het oude parcours liggen er allemaal nog. Ze zijn onderdeel van de provinciale weg D5.

Winnaars in Clermont-Ferrand:

1965 – Jim Clark (Lotus)
1969 – Jackie Stewart (Matra)
1970 – Jochen Rindt (Lotus)
1972 – Jackie Stewart (Tyrrell)