Hij kreeg brieven waarin hem werd verteld dat zijn keel zou worden doorgesneden als hij niet snel zou stoppen met het F1-commentaar bij Viaplay. Nelson Valkenburg (38) heeft een bewogen jaar achter de rug, maar volgens hem is de storm gaan liggen. “Ik heb een paar keer op weg naar de commentaarbox, lopend tussen het publiek, mijn Viaplay-polo niet aangedaan.”
Hoeveel bagger op sociale media kan een mens verdragen? Nelson Valkenburg lacht minzaam als hij tijdens een onderonsje in het perscentrum van het Marina Bay Street Circuit de vraag hoort. Van alles kreeg Viaplay’s commentator sinds maart naar zijn hoofd geslingerd. Tot doodsbedreigingen aan toe. “Het was heel interessant om een soort van keerzijde van de medaille te zien.”
“Ik ben”, zo vervolgt Valkenburg, “mijn plezier in het werk nooit verloren. Weet je, hiervoor werkte ik bij RTL, Eurosport en ESPN. Op dat niveau en met uitzendingen zoals de 24 uur van Le Mans of de Olympische Spelen, ben je als commentator veel minder een uithangbord. Ik deed het in betrekkelijke anonimiteit, het is heel puur en je bent alleen met sport bezig. Toen ik Formule 1 ging doen voor Viaplay wist ik dat dit erbij hoorde, maar om het dan zelf te ervaren is best wel heftig”, zo geeft Valkenburg direct toe.
Lees ook: Column Stéphane Kox: Online terreur jegens coureurs, media en fans is om van te walgen
Een helse tijd wil hij de afgelopen negen maanden niet noemen. “Want dan zou je vergeten dat dit de mooiste baan ter wereld is.” Intens was het daarentegen zeker, bevestigt hij. “Zeker in het begin. Ik heb er wel eens wakker van gelegen. En het heeft ook niet geholpen dat ik een piekeraar ben. Ik weet nog dat ik televisie zat te kijken op de dag dat er werd aangekondigd dat Melroy en ik het commentaar zouden gaan doen. ‘Wat vertellen ze nou over mij?’, vroeg ik me af. Weet je, je volledig afsluiten voor wat er gezegd en geschreven wordt, kan niet. Dat moet je leren. Wat dat betreft heb ik geluk dat ik dit kan doen met de mensen met wie ik het doe.”
Hoe belangrijk is de rol daarin geweest van Melroy, je beste vriend en collega in de commentaarbox?
“Extreem belangrijk. Het is ook geen grapje als we het over yin en yang hebben, hè. Ik word makkelijk geleid door emotie, Melroy door ratio. Hij is altijd mijn anker geweest, brengt me altijd terug naar centrum. ‘Maak je niet zo druk’, zegt hij dan. Het is de reden waarom we al een eeuwigheid zo close zijn. Wij hoeven nooit te werken aan relatie, als we geen raceweekend hebben eten we nog met elkaar. Dan vraagt zijn oudste dochter: ‘ome Nelson, kom je nu hierheen?’ Als ik het alleen had gedaan, was het zonder twijfel veel moeilijker geweest. Het hele project zou minder leuk zijn als we het niet met zijn tweeën hadden gedaan. En weet je, het idee kwam vanuit Viaplay. Dat maakt het alleen maar mooier.”
De storm is inmiddels wat gaan liggen, toch? Je rept zelf over meer ‘positivisme’.
“Ja, we merkten het de laatste drie races eigenlijk al. Zandvoort was een hele positieve ervaring. Dan sta je dus oog in oog met je publiek. Dat had ik nog nooit zo meegemaakt. Als je tennis of Le Mans verslaat, gebeurt dat niet haha. Ik moest wennen aan het feit dat ik handtekeningen moest uitdelen. Heel positief. Maar het voelt niet gewoon, een gekke gewaarwording. Dan denk je wel: oh ja, zo’n soort project is het dus. Je moet het verder ook niet te belangrijk maken.”
Lees ook: Viaplay breidt samenwerking met Verstappen uit: ‘Streaming de nieuwe manier van uitzenden’
Had je vooraf een vermoeden dat je met name op sociale media zoveel rotzooi over je heen zou krijgen?
“Ik had wel verwacht dat er wat zou gebeuren. Maar als je daar zoals ik geen ervaring mee hebt, is het ook moeilijk in te schatten welke indruk reacties sociale media op je kan achterlaten. Maar ik had geen ja gezegd als ik niet had geloofd dat ik dit zou kunnen. Anders leg je je hoofd van tevoren al op het hakblok. We wisten dat we door het eerste half jaar moesten, alleen is de realiteit wat rauwer. Vooral als je zo’n emootje bent als ik. Ik ben het geloof nooit kwijtgeraakt, het duurde alleen even voordat ik weer mezelf was. Ik merkte dat ik niet vrij was, geldingsdrang had. Nu laat je dat los en gaan dingen zoals ze gaan, ben ik helemaal ontspannen. Ik zit beter in mijn vel dan ooit, heb het ontzettend naar mijn zin met ons geweldige team. Het fijne is dat dit niet als werk voelt en geen opgave is.”
Je hebt doodsbedreigingen gehad. Wat moet ik me daarbij voorstellen?
“ik kreeg thuis brieven en kaarten. Er zaten trouwens wel postzegels op, dat was het fijnste… Want anders zouden ze aan de deur zijn geweest. Ik kreeg ze rond het begin van het seizoen. Wat erop stond? ‘Landverrader’ en ‘Als je het nu niet teruggeeft, snijden we je de keel door’. Mijn mechanisme is om het weg te lachen, de enige manier om het te bagatelliseren. Anders lig ik er wakker van. Het is wel een ervaring, die ik niemand toewens. Na de race in Barcelona waren de scherpe randjes er wel vanaf, richting Hongarije werd het positief. Toch heb ik een paar keer op weg naar de commentaarbox, lopend tussen het publiek, mijn Viaplay-polo niet aangedaan. Doe ik nu wel weer, hoor.”
Heb je aangifte gedaan?
“Heb ik zeker gedaan. Dat mensen een mening hebben is prima, maar er is natuurlijk wel een grens.”
Heb je ooit iets van Olav Mol of Jack Plooij, jullie voorgangers bij Ziggo, gehoord?
“Ik heb Olav kort in Bahrein gesproken bij de wintertest. Hij wenste me succes. Dat is ook genoeg. Ik begrijp het gevoel van Olav en Jack heel goed. Als iets waar je zo mee verstrengeld bent van je wordt losgewrikt, ben je natuurlijk teleurgesteld. Kijk naar Olav, wat hij voor de sport heeft gedaan. Ik heb het grootste respect voor hem en Jack. Maar dingen zijn zoals ze zijn.”
Bevalt het leven van F1-commentator en het vele reizen?
“Het is niet simpel om zo te leven, 25 weken van huis te zijn. Maar dat komt vooral omdat je je beetje schuldig voelt naar de mensen om je heen, zoals mijn vriend – hij gaat soms mee – en familie. Maar het is één reeks van fantastische ervaringen. Om dat te balanceren met bijvoorbeeld mijn ouders en vriend, moet je wel zorgen dat je je niet schuldig gaat voelen op een of andere manier. Wat dat betreft heb ik echter ontzettend veel geluk.”
Lees ook: Nicholas Latifi doet boekje open over online haat na crash in Abu Dhabi
