Om de première van Azerbeidzjan op de Grand Prix-kalender te promoten, hadden de organisatoren twee coureurs als ambassadeur aangesteld. De eerste was Fernando Alonso, onbetwist een van de grootste autocoureurs van deze tijd. De ander was Gulhuseyn Abdullayev, de bekendste – en tevens enige – autocoureur van Azerbeidzjan. Abdullayev mocht in de aanloop naar die eerste race een paar rondjes rijden in een oude GP3-auto op het toen nog niet voltooide stratencircuit. De 20-jarige inwoner van Bakoe noemde de ervaring ‘het hoogtepunt uit mijn carrière’. Het zou voorlopig het enige hoogtepunt blijven, want na vijftien starts in het Euroformula Open-kampioenschap eindigde Abdullayev dat jaar puntloos buiten de eindklassering. In 2017 reed hij in het Russische Formule 4- kampioenschap, en werd twintigste met twee punten. Zijn droom om in eigen land in een Grand Prix te starten, is voor de dit jaar naar de Formula Gulf 1000 uitgeweken Abdullayev nog heel ver weg. Het tekent het gebrek aan autosporttraditie in het land dat weliswaar de Grand Prix van Europa heeft georganiseerd – zoals de race in 2016 officieel op de kalender stond – maar niet tot de Europese Unie behoort. Sterker nog, het is bijna drieduizend kilometer verwijderd van de hoofdstad van de dichtstbijzijnde EU-lidstaat, Roemenië. Muggenzifterij, zullen ze in Azerbeidzjan denken. Het land heeft 48 miljoen dollar aan Bernie Ecclestone betaald om de Grand Prix van Europa te mogen houden en nog eens dik 30 miljoen neergeteld om architect Hermann Tilke het circuit te laten aanleggen. Wie maalt er dan nog om iets triviaals als topografie? De Grand Prix van Zwitserland werd in 1982 immers verreden in het Franse Dijon en in 1997 en 1998 was er zelfs een Grand Prix van Luxemburg op de Nürburgring. Niettemin heet de race in Bakoe vanaf dit jaar gewoon de Grand Prix van Azerbeidzjan. Nieuwsgierigheid
De automobielfederatie van Azerbeidzjan laat trots weten dat er sinds kort ook nationale autosport is in het land. Het lanceerde enige jaren geleden de V1 Challenge, een lokale raceklasse met ‘beroemde internationale coureurs’, zoals de driftkampioen van Bulgarije. Er wordt geracet met de Volkicar, een merkwaardig karretje van Turkse makelij, dat een kruising is tussen een Smart en een Legends-auto. De klasse werd gelanceerd onder toeziend oog van Ecclestone en Tilke, die zoals destijds op te maken uit hun blikken, ook niet goed wisten wat ze van het initiatief moesten denken. Goedbedoeld als het is: de eerste Azerbeidjaanse Formule 1-coureur zal het voorlopig niet opleveren, net zomin als de aanwezigheid van de gesjeesde Formule 4- coureur Abdullayev veel toeschouwers naar Bakoe zal trekken. Dat hoeft ook niet, want volgens Arif Rahimov is het de organisatoren niet te doen om winst uit kaartverkoop. Er was voor de debuutrace in 2016 plaats voor slechts 28.000 toeschouwers en vorig jaar was dat niet veel meer. “We zijn geen autosportland en het heeft geen zin te doen alsof dat wel zo is”, zegt Rahimov. “De mensen uit Azerbeidzjan die zijn komen kijken, deden dat vooral uit nieuwsgierigheid. Ze wilden zien wat Formule 1 is.” Het publiek, dat volgens Rahimov in elk geval in 2016 voor een groot deel uit Russen bestond, kreeg de afgelopen twee jaar twee totaal verschillende races te zien. Die van 2016 was een tamme vertoning, waarbij het alleen even tot een ongeluk dreigde te komen toen winnaar Nico Rosberg na een vreugdesprong bijna van het podium donderde. De editie van 2017 was een knotsgek spektakelstuk. Benieuwd wat de kleine club toeschouwers dit jaar te zien krijgt…
Vrijdag
11:00 – 12:30 1e vrije training
15:00 – 16:30 2e vrije training
Zaterdag
12:00 – 13:00 3e vrije training
15:00 – 16:15 kwalificatie
Zondag
14:10 – 16:00 race Dit artikel is een aangepaste versie van een artikel uit FORMULE 1 nr. 8, 2017.