Sutton Images
Jan van der Burgt
11 maart 2015
Het lange wachten is weer voorbij. In Australië barst het geweld weer los en worden de kaarten voor het eerst echt geschud. Is Mercedes echt nog steeds de dominante factor? Maakt Max Verstappen de hoge verwachtingen waar en is hij überhaupt de enige Nederlander op de grid? We gaan het allemaal zien.
Een betere locatie om een nieuw Formule 1-seizoen te starten valt eigenlijk niet te bedenken. Gelukkig weten de samenstellers van de kalender dat al sinds 1996, met uitzondering van de black-outs die ze klaarblijkelijk hadden toen Bahrein de aftrap mocht verzorgen (’06, ’10).
Eens per jaar verandert het rustige Albert Park in het strijdtoneel dat men de Grote Prijs van Australië noemt. Openbare wegen worden afgesloten en samengevoegd met de permanente delen van het circuit. De bouw begint zo’n twee maanden van tevoren en de transformatie is groot. Buiten de Grand Prix om is de startfinishlijn feitelijk niet meer dan een soort weiland met een weg en een pitsgebouw.
Komende zondag wordt er 58 ronden lang geracet op het 5303 meter lange circuit dat om Albert Park Lake cirkelt. De coureurs mogen elke ronde twee keer van hun DRS-systemen gebruik maken, namelijk op het rechte stuk en na de eerste van vele chicanes.
Melbournes eerste
Was in 1995 de Australische Grand Prix nog de seizoensafsluiter, in 1996 vormt ‘s werelds kleinste continent het decor voor de eerste race van het jaar. Adelaide wordt echter ingeruild voor het semi-stratencircuit in Melbourne. Nieuwkomer Jacques Villeneuve is gezien zijn recente ervaring in de IndyCar Series niet vies van een vangrail meer of minder en bovendien is de baan nieuw voor iedereen. Het helpt hem de dat jaar dominante Williams-Renault op poleposition te zetten. Teamgenoot Damon Hill staat naast hem op de eerste rij. De Brit verspeelt die tweede plaats echter door in de eerste bocht dwars te gaan, waardoor beide Ferrari’s aan hem voorbij komen. Het is slechts een bescheiden drama in vergelijking met wat er een bocht later gebeurt. De auto’s hopen zich in de aanremzone op en Martin Brundle ziet in de Jordan geen kans op tijd af te remmen. Hij zeilt over de Sauber van Herbert ondersteboven de grindbak in, waar hij door het stof aan het zicht onttrokken enkele zijwaartse salto’s maakt. Tot opluchting van velen loopt Brundle ogenblikken later op een drafje terug naar de pits. Het incident levert een herstart op en Damon Hill de kans zijn verprutste start over te doen. Dit keer slaagt hij erin het Ferrari-duo Schumacher/Irvine achter zich te houden. Vanaf dat moment ontvouwt de wedstrijd zich tot een ware Williams-tweestrijd. Villeneuve maakt indruk door herhaaldelijk de snelste rondetijd aan te scherpen, maar Hill verliest hem geen moment uit het oog. Hij weet door de pitstops zelfs voorbij te komen aan de flamboyante Canadees, maar op koude Goodyears weet hij de brutaal aanvallende IndyCar-ster niet lang van zich af te houden. Villeneuve laat duidelijk weten niet voor de lol aan de F1 mee te doen en lak te hebben aan reputaties van welke coureur dan ook. Maar ook Damon Hill heeft in 1996 grote plannen. Zijn aartsrivaal Michael Schumacher is overgestapt van Benetton naar Ferrari en in die functie wordt Schumacher niet direct een kans op de wereldtitel toegedicht. Daarom moet 1996 het jaar van Hill worden en dus zit hij niet te wachten op een nieuwkomer die hem bij de eerste de beste gelegenheid piepelt. Hij werkt zich op naar de achterkant van Villeneuve en bouwt de druk op. Met succes. Villeneuve gaat dwars in de eerste chicane, maar weet zijn Williams vóór die van zijn concullega te houden. Ronden later krijgt Hill de leiding min of meer alsnog in de schoot geworpen. Villeneuves Williams spuwt olie uit die neerdaalt op de auto van Hill. Het team bestempelt de situatie als penibel en sommeert de Canadees Hill voorbij te laten. Die lijdt in eerste instantie aan Oost-Indische doofheid, maar geeft uiteindelijk toch toe. Hill stuurt zijn door olie besmeurde FW18 naar de overwinning (zie album). Hij zou later verklaren dat het kleverige, bruine goedje zelfs aan de binnenkant van zijn vizier naar beneden liep. Villeneuve wordt nog wel tweede en wordt gezien als morele winnaar van de inaugurele Grand Prix in Melbourne. Jos Verstappen slaat de meeste ontwikkelingen vanuit de pits gade. De Limburger heeft na een kortstondig avontuur bij Simtek in 1995 de overstap gemaakt naar Footwork, het latere Arrows. De FA17 is dat jaar voorwaar geen trage auto, getuige de twaalfde startpositie van Verstappen. De betrouwbaarheid laat echter te wensen over en Verstappen staakt de race na vijftien ronden met een motorprobleem. Vorig jaar
2014 luidt een nieuw tijdperk in de Formule 1 in. De nieuwe reglementen zijn met name de Mercedes-aangedreven teams goed gezind. Dat bewijs wordt al direct in Albert Park geleverd. De enige die het tempo een beetje kan volgens is Red Bulls Daniel Ricciardo, maar de thuisracer wordt na afloop van de race gediskwalificeerd. Het levert McLaren een dubbele podiumfinish op, pal achter racewinnaar Nico Rosberg. Het raceverslag van vorig jaar lees je hier. In de spotlights
Niet alleen in ons pieterpeuterig kleine landje volgen we de verrichtingen van Max Verstappen op de voet. Van over de hele wereld zal men de ogen richten op de jongeling en diens verrichtingen om een eerste oordeel te kunnen vellen over het Red Bull-talent. De wintertests verliepen prima voor Verstappen, maar het aangaan van de competitie is een uitdaging van een hele andere orde, eentje die je niet zo eenvoudig kan simuleren in de winter. Het leerproces van Verstappen is dan ook nog lang niet ten einde, ook niet als zondagochtend om 06.00 uur de lichten doven. Waar Verstappen zich kan verheugen op hooggespannen verwachtingen, zullen slechts weinigen hun geld durven inzetten op de combinatie McLaren/Honda. De wintertests verliepen ronduit dramatisch, met de toch wat mysterieuze crash van Fernando Alonso als dieptepunt. De situatie is wellicht vergelijkbaar met Red Bull vorig jaar. De renstal uit Oostenrijk werkte een weinig indrukwekkend winterprogramma af, maar leverde wel Daniel Ricciardo af op het Australische podium. Het was daarom extra zuur dat hem die klassering werd afgenomen. Zeg dus nooit nooit, maar het zal zeker niet gemakkelijk worden voor Jenson Button en Kevin Magnussen, voor de gelegenheid de vervanger van Fernando Alonso. Een nog groter vraagteken is de renstal Manor Marussia. Het team doet in Australië gewoon mee, ondanks enorme financiële zorgen aan het eind van vorig seizoen. Het team verdient alleen al voor hun aanwezigheid een pluim, maar de 107 procentregel hangt als een zwaard van Damocles boven de hoofden van rijders Will Stevens en Roberto Merhi. Aan hen de taak om te bewijzen dat de interim-auto een plekje op de grid verdient. Giedo van der Garde is sowieso van mening dat hij een plekje op de grid verdient en met hem een handvol aan rechters. Sauber zou immers contractbreuk hebben gepleegd door Van der Garde te passeren ten faveure van Felipe Nasr en Marcus Ericsson. Het Zwitserse team wil echter van geen wijken weten en gaat in beroep tegen de uitspraak dat de Nederlander recht heeft op een racestoel in 2015. Wordt ongetwijfeld vervolgd! Banden
Pirelli neemt naar de Grand Prix van Australië de medium en de zachte banden mee.
Was in 1995 de Australische Grand Prix nog de seizoensafsluiter, in 1996 vormt ‘s werelds kleinste continent het decor voor de eerste race van het jaar. Adelaide wordt echter ingeruild voor het semi-stratencircuit in Melbourne. Nieuwkomer Jacques Villeneuve is gezien zijn recente ervaring in de IndyCar Series niet vies van een vangrail meer of minder en bovendien is de baan nieuw voor iedereen. Het helpt hem de dat jaar dominante Williams-Renault op poleposition te zetten. Teamgenoot Damon Hill staat naast hem op de eerste rij. De Brit verspeelt die tweede plaats echter door in de eerste bocht dwars te gaan, waardoor beide Ferrari’s aan hem voorbij komen. Het is slechts een bescheiden drama in vergelijking met wat er een bocht later gebeurt. De auto’s hopen zich in de aanremzone op en Martin Brundle ziet in de Jordan geen kans op tijd af te remmen. Hij zeilt over de Sauber van Herbert ondersteboven de grindbak in, waar hij door het stof aan het zicht onttrokken enkele zijwaartse salto’s maakt. Tot opluchting van velen loopt Brundle ogenblikken later op een drafje terug naar de pits. Het incident levert een herstart op en Damon Hill de kans zijn verprutste start over te doen. Dit keer slaagt hij erin het Ferrari-duo Schumacher/Irvine achter zich te houden. Vanaf dat moment ontvouwt de wedstrijd zich tot een ware Williams-tweestrijd. Villeneuve maakt indruk door herhaaldelijk de snelste rondetijd aan te scherpen, maar Hill verliest hem geen moment uit het oog. Hij weet door de pitstops zelfs voorbij te komen aan de flamboyante Canadees, maar op koude Goodyears weet hij de brutaal aanvallende IndyCar-ster niet lang van zich af te houden. Villeneuve laat duidelijk weten niet voor de lol aan de F1 mee te doen en lak te hebben aan reputaties van welke coureur dan ook. Maar ook Damon Hill heeft in 1996 grote plannen. Zijn aartsrivaal Michael Schumacher is overgestapt van Benetton naar Ferrari en in die functie wordt Schumacher niet direct een kans op de wereldtitel toegedicht. Daarom moet 1996 het jaar van Hill worden en dus zit hij niet te wachten op een nieuwkomer die hem bij de eerste de beste gelegenheid piepelt. Hij werkt zich op naar de achterkant van Villeneuve en bouwt de druk op. Met succes. Villeneuve gaat dwars in de eerste chicane, maar weet zijn Williams vóór die van zijn concullega te houden. Ronden later krijgt Hill de leiding min of meer alsnog in de schoot geworpen. Villeneuves Williams spuwt olie uit die neerdaalt op de auto van Hill. Het team bestempelt de situatie als penibel en sommeert de Canadees Hill voorbij te laten. Die lijdt in eerste instantie aan Oost-Indische doofheid, maar geeft uiteindelijk toch toe. Hill stuurt zijn door olie besmeurde FW18 naar de overwinning (zie album). Hij zou later verklaren dat het kleverige, bruine goedje zelfs aan de binnenkant van zijn vizier naar beneden liep. Villeneuve wordt nog wel tweede en wordt gezien als morele winnaar van de inaugurele Grand Prix in Melbourne. Jos Verstappen slaat de meeste ontwikkelingen vanuit de pits gade. De Limburger heeft na een kortstondig avontuur bij Simtek in 1995 de overstap gemaakt naar Footwork, het latere Arrows. De FA17 is dat jaar voorwaar geen trage auto, getuige de twaalfde startpositie van Verstappen. De betrouwbaarheid laat echter te wensen over en Verstappen staakt de race na vijftien ronden met een motorprobleem. Vorig jaar
2014 luidt een nieuw tijdperk in de Formule 1 in. De nieuwe reglementen zijn met name de Mercedes-aangedreven teams goed gezind. Dat bewijs wordt al direct in Albert Park geleverd. De enige die het tempo een beetje kan volgens is Red Bulls Daniel Ricciardo, maar de thuisracer wordt na afloop van de race gediskwalificeerd. Het levert McLaren een dubbele podiumfinish op, pal achter racewinnaar Nico Rosberg. Het raceverslag van vorig jaar lees je hier. In de spotlights
Niet alleen in ons pieterpeuterig kleine landje volgen we de verrichtingen van Max Verstappen op de voet. Van over de hele wereld zal men de ogen richten op de jongeling en diens verrichtingen om een eerste oordeel te kunnen vellen over het Red Bull-talent. De wintertests verliepen prima voor Verstappen, maar het aangaan van de competitie is een uitdaging van een hele andere orde, eentje die je niet zo eenvoudig kan simuleren in de winter. Het leerproces van Verstappen is dan ook nog lang niet ten einde, ook niet als zondagochtend om 06.00 uur de lichten doven. Waar Verstappen zich kan verheugen op hooggespannen verwachtingen, zullen slechts weinigen hun geld durven inzetten op de combinatie McLaren/Honda. De wintertests verliepen ronduit dramatisch, met de toch wat mysterieuze crash van Fernando Alonso als dieptepunt. De situatie is wellicht vergelijkbaar met Red Bull vorig jaar. De renstal uit Oostenrijk werkte een weinig indrukwekkend winterprogramma af, maar leverde wel Daniel Ricciardo af op het Australische podium. Het was daarom extra zuur dat hem die klassering werd afgenomen. Zeg dus nooit nooit, maar het zal zeker niet gemakkelijk worden voor Jenson Button en Kevin Magnussen, voor de gelegenheid de vervanger van Fernando Alonso. Een nog groter vraagteken is de renstal Manor Marussia. Het team doet in Australië gewoon mee, ondanks enorme financiële zorgen aan het eind van vorig seizoen. Het team verdient alleen al voor hun aanwezigheid een pluim, maar de 107 procentregel hangt als een zwaard van Damocles boven de hoofden van rijders Will Stevens en Roberto Merhi. Aan hen de taak om te bewijzen dat de interim-auto een plekje op de grid verdient. Giedo van der Garde is sowieso van mening dat hij een plekje op de grid verdient en met hem een handvol aan rechters. Sauber zou immers contractbreuk hebben gepleegd door Van der Garde te passeren ten faveure van Felipe Nasr en Marcus Ericsson. Het Zwitserse team wil echter van geen wijken weten en gaat in beroep tegen de uitspraak dat de Nederlander recht heeft op een racestoel in 2015. Wordt ongetwijfeld vervolgd! Banden
Pirelli neemt naar de Grand Prix van Australië de medium en de zachte banden mee.
Gerelateerd nieuws
Norris heeft na zijn derde plek in Australië een ongewenst record in handen
24 maart 2024 14:31 - GP Australië
Alonso moet doorbijten: ‘Herstellen van crash in Australië duurt nog twee of drie maanden’
01 juni 2022 12:00 - Nieuws