Lewis Hamilton komt in Canada aan met de teleurstelling van de Grand Prix van Monaco vers in het geheugen. Een strategische miskleun kostte hem de zege, maar in Canada valt alles weer zijn kant op. Hij domineert de race waarin Max Verstappen door een gebrek aan topsnelheid slechts als vijftiende finisht. Het raceverslag van vorig jaar lees je hier.
Kubica passeert de gestrande auto’s van Hamilton en Räikkönen op weg naar zijn eerste zege.
2005: Kimi Räikkönen
2006: Fernando Alonso
2007: Lewis Hamilton
2008: Robert Kubica
2009: nvt
2010: Lewis Hamilton
2011: Jenson Button
2012: Lewis Hamilton
2013: Sebastian Vettel
2014: Daniel Ricciardo
2015: Lewis Hamilton
2016: ?
Kubica gaat er ontstellend hard vanaf in 2007.
In 2008 keert BMW Sauber-coureur Robert Kubica terug op het circuit waar hij het jaar ervoor een doodsmak maakte, eveneens in een BMW Sauber. De wereld hield destijds de adem in, maar de talentvolle Pool miste slechts één race. Hij ziet er dan ook niet tegenop om gewoon weer dat circuit op te rijden. Kubica onderstreept dat door op zaterdag zijn bolide naar de eerste startrij te sturen. Hij komt een halve seconde tekort op de pole position-tijd van Lewis Hamilton. De Brit bouwt in de openingsfase van de race een voorsprong op van zo’n vijf seconden, maar die wordt tenietgedaan door een safety car-fase. Hamilton duikt, evenals zijn achtervolgers, de pits in, maar moet toezien hoe zowel Räikkönen als Kubica in de pits aan hem voorbij gaan. En dan schakelt Hamilton zichzelf op stupide wijze uit. Räikkönen en Kubica stoppen aan het eind van de pitstraat naast elkaar voor het rode licht, maar Lewis Hamilton ziet én het rode licht én twee afremmende auto’s compleet over het hoofd. Hij boort zijn McLaren in de Ferrari van de Fin en de al evenmin wakkere Nico Rosberg maakt de driemans-kettingbotsing compleet. Het incident maakt de weg vrij voor de beide BMW Sauber-coureurs die na de tweede serie stops aan de leiding gaan. Nick Heidfeld rijdt vóór Kubica, maar de Pool is de snellere van de twee en gaat zijn teamgenoot voorbij in de eerste linkerknik. Hij staat de leiding geen moment meer af en scoort zodoende de eerste en vooralsnog enige overwinning voor het team dat nu door het leven gaat als Sauber. Nick Heidfeld maakt er bovendien een fraaie één-twee van. In de spotlights
Max Verstappen kende op zijn zachtst gezegd niet het allerbeste weekend in Monaco. Hij zag na de derde crash van het weekend de finish niet en dus zinspeelt Verstappen op eerherstel in Canada. “Het podium is het doel”, aldus de Red Bull-coureur. In de jacht daarop wordt hij geholpen door het feit dat ook hij in Canada over de geüpdatete Renault-motor beschikt. Of hij daarmee ook automatisch de Ferrari’s voorblijft valt te bezien, aangezien ook zij worden voorzien van een verbeterde Ferrari-krachtbron. Daarnaast heeft ook McLaren tokens ingezet om met betere turbo’s ten tonele te verschijnen. Vlak ook niet Williams en Force India uit. Die teams zullen hopen op een herhaling van 2015. Van de eerste zeven auto’s op de grid werden er zes aangedreven door Mercedes-motoren. In de eindrangschikking van de race waren dat er zes bij de eerste acht. Natuurlijk is het prettig om op poleposition te staan, maar in Canada mag je jezelf dan nog niet rijk rekenen voor wat betreft de overwinning. De voorbije tien jaar won de polesitter slechts in vijftig procent van de gevallen. In de tien jaar daarvoor werd er zelfs maar drie keer gewonnen vanaf het op papier beste startplekje.
Le Mans 1992. Derek Warwick wint met Peugeot en teamgenoten Dalmas en Blundell.
De Italiaanse bandenfabrikant neemt, net zoals twee weken eerder in Monaco, de drie zachtste compounds mee naar Canada: de softs, supersofts en ultrasofts.
