Daniel Ricciardo had meer verwacht van zijn overstap van Red Bull naar Renault, maar is nog altijd van mening dat het een goede stap was. “Ik had verandering nodig.”

Renault en jij hebben veel tegenslagen te verduren gehad, zoals jouw straf in Singapore en de diskwalificatie in Japan. Is het moeilijk om dat achter je te laten?

“Je moet vooruit. Als we blijven zwelgen in zelfmedelijden, komen we niet verder. Maar het is dit jaar zeker lastig voor ons geweest om momentum vast te houden. Mijn komst naar het team ging gepaard met hoge verwachtingen en die we hebben niet waar kunnen maken. Telkens als het goed ging, was er weer iets dat in de weg stond van een passend vervolg. Maar het heeft geen zin om bij de pakken neer te zitten. Dit is mijn favoriete doubleheader van het seizoen, twee races waar ik erg naar uitkijk, dus hopelijk kunnen we die positiviteit omzetten in goede resultaat.”

Ga je nog met een goed gevoel naar bed?

“Ik slaap op de vloer, dat is goed voor mijn rug”, grapt Ricciardo. “Als ik naar bed ga, denk ik eerlijk gezegd niet zoveel aan races. Ik luister liever naar podcasts of muziek. Maar als ik terugkijk op dit seizoen zie ik nog altijd progressie. De eerste races presteerde ik niet op mijn niveau, nu ben ik een stuk gelukkiger. Toen ik van Red Bull hiernaartoe kwam, had ik zeker gehoopt dat het gat naar de topdrie gedicht zou zijn, dat is niet het geval. Maar we hebben nog een jaar om dat alsnog te realiseren. Pas als we helemaal geen vooruitgang hadden geboekt, zou ik ongelukkig zijn. Ik spring niet op en neer op mijn bed, maar ik lig ook niet in een poel van tranen.”

Lees ook: Ricciardo baalt na Q2-exit in Mexico: ‘Ik had het team iets te juichen willen geven’

Ben je een betere coureur geworden?

“Dat denk ik wel. Al heb ik mijn poleronde van vorig jaar teruggekeken om me op te peppen voor deze race en die was behoorlijk goed. Maar ik heb zeker meer geleerd, over raceauto’s en hoe ik meer uit mezelf kan halen. Bijvoorbeeld met remmen. Dat was een sterk punt van Red Bull en mijzelf. Ik dacht dat ik daar gewoon goed in was, maar ik begrijp nu beter wat een auto sterk maakt bij het aanremmen. Ik weet meer wat ik wil en prettig vind in een auto. Het is nog niet perfect, maar ik heb mezelf zeker verbeterd. Eerlijk gezegd geldt dat voor elke coureur. We worden allemaal steeds beter, het gaat erom hoeveel. De sport ontwikkelt zich voortdurend en er is zo veel te leren. Niemand gaat als perfecte coureur met pensioen. Maar ik heb zeker het gevoel dat ik ben gegroeid als coureur.”

En als persoon?

“Ook. Een jaar geleden was ik, op mijn pole hier na, behoorlijk gefrustreerd. Met alles en iedereen. Ik had een verandering nodig, een frisse uitdaging. Dus hoewel de uitslagen dit jaar niet geweldig zijn, denk ik dat de nieuwe omgeving wel goed voor me is. Ik kom nu als volwassene een team binnen, in plaats van als kind toen ik bij het juniorteam van Red Bull begon. Ik voel meer verantwoordelijkheid. Ook na een slecht weekend rekenen mensen op mij om de kar te trekken. Als ik mijn hoofd laat hangen, is niemand daar gebaat. Ik begrijp mijn rol in het team beter en daardoor ben ik gegroeid als persoon. Soms heb ik wel eens de neiging om tegen een deur te rammen, maar ik hou me in. Ik hou het grotere geheel in het oog en realiseer me welk effect het zou hebben op anderen. Op mijn dertigste word ik een beetje volwassen…”

Hoe blijf je kalm en positief?

“Dat is het moeilijkste van onze sport. Er zijn zo veel variabelen, zo veel dingen die mis kunnen gaan.  Op dit moment voel ik me goed en denk ik dat het een goede race kan worden, maar het hoeft er maar iets te gebeuren en het is weg. Het is daarom niet altijd de leukste sport, maar als je een goed weekend hebt, is de voldoening dubbel zo groot. De hoogtepunten zijn hoger. De dieptepunten zijn niet per se lager, maar er zijn er wel meer van. Hoe je daar overheen komt? De liefde voor de sport. Soms vraag ik me wel eens af waarom ik voor deze sport heb gekozen, maar diep van binnen hou ik van de uitdaging. Je moet de goede dagen waarderen. Het is belangrijk die te vieren.”

Is die uitdaging zeker dit jaar vooral mentaal van aard?

“Ik draai nu lang genoeg mee in de sport om te weten wat me fysiek te wachten staat. De emotionele achtbaan is een onbekende factor. Vorig jaar had ik ook veel te verwerken, maar dit jaar lijkt het nog lastiger om in een goed ritme te komen. Het is een moeizaam seizoen. Maar dat maakt me sterker. Met ervaring en leeftijd komt ook meer discipline. Ik kijk ook verder vooruit. Ik wil mijn carrière niet dit jaar afsluiten, maar nog lang actief zijn. Wat ik nu doe, kan later invloed hebben op mijn positie in de sport. Dus moet je slim zijn. Hopelijk hou ik me aan mijn woord en sla ik niets kapot later”, sluit hij met een brede grijns af.

Lees ook: Abiteboul niet bang dat Renault stekker uit F1-team trekt