Weblog: De dunne lijn tussen vastberaden en onbezonnen
Eelco den Boer
29 mei 2019
Monaco is een harde leerschool. Max Verstappen kan daar over meepraten. Hij zette de opgedane kennis dit jaar om in een sterk optreden. Charles Leclerc kan daar wat van leren.
Met een crash in de derde vrije training gooide Max Verstappen een jaar geleden een mogelijke zege in het prinsdom weg. Het was een harde klap die nog lang nadreunde. Hoewel hij zelf blijft volharden dat hij niets aan zijn aanpak heeft veranderd en dat de reeks incidenten in de eerste seizoenshelft een gevalletje ‘soms zit het mee, soms zit het tegen’ was, vormde de pijnlijke les in Monaco wel degelijk een kantelpunt. Sindsdien oefent Verstappen meer geduld uit en dat vertaalde zich in een indrukwekkende reeks podiumplaatsen en een voortvarend begin van het nieuwe seizoen.
Een jaar na dato zijn de verschillen evident. Zo drukt Verstappen niet door bij de start wanneer hij aan de binnenkant van Bottas zit, maar wacht zijn kans af. Dat hij hem in de pits wel raakt, valt hem niet aan te rekenen. Groen licht betekent gas geven, dan moet je op je team vertrouwen dat je niet in het pad van een concurrent terecht komt. Ook in zijn voortdurende jacht op Hamilton neemt hij geen onnodige risico’s, al is zijn slotoffensief op het randje.
Natuurlijk is het mooi dat hij het tenminste probeert en veel was er niet te verliezen gezien de tijdstraf die hem boven het hoofd hing, maar het had ook slecht kunnen aflopen. Een klein tikje kan genoeg zijn voor een lekke band bijvoorbeeld. Gezien de schone lei van Verstappen dit jaar verdient hij het voordeel van de twijfel.
Nu was het Charles Leclerc die in de hoek zat waar de klappen vielen. Na een dramatisch verlopen kwalificatie met fouten van zowel zichzelf als het team, moest hij wel in de aanval in de race. Dat gaat aanvankelijk goed, onder meer met een gewaagde inhaalactie op Romain Grosjean in La Rascasse. Wanneer hij dezelfde manoeuvre ook bij Nico Hülkenberg probeert, loopt het echter net spaak. Zo ben je de held, zo ben je de schlemiel. Het imago van het supertalent, dat in Bahrein zo dichtbij een overwinning was, loopt een deukje op, zeker wanneer hij op doldrieste wijze terugrijdt naar de pits.
In de tijd van Gilles Villeneuve werd zoiets nog toegejuicht, tegenwoordig wordt je verketterd op social media. Iedereen heeft een mening paraat. Als Leclerc iets van Verstappen kan leren, is het wel dat hij zich daar niets van aan moet trekken en gewoon lekker zijn eigen weg moet blijven gaan. Soms zit het mee, soms zit het tegen. En volgend jaar net een paar millimeter verder van de vangrail vandaan blijven.
Gerelateerd nieuws
Column Rob Kamphues: Ik heb precies genoeg talent om te zien hoe goed anderen zijn
21 december 2024 09:00 - Column
Verstappen geëerd door Foundation Princess Charlene voor uitzonderlijke prestatie en steun
11 december 2024 09:30 - Nieuws
Column Jeroen Bleekemolen: ‘Beetje overdreven Hamilton-show, maar: vlak ’m niet uit voor 2025’
09 december 2024 06:59 - Column Jeroen Bleekemolen
Column Jeroen Bleekemolen: ‘Ongelooflijk dat F1-teams hun eigen auto niet begrijpen’
02 december 2024 06:59 - Column Jeroen Bleekemolen