Zo heel veel regenraces hebben we nog niet gezien in Melbourne, maar de keren dat het regende, was spektakel gegarandeerd op het sowieso al tricky Albert Park Street Circuit. Een greep uit het archief. 2003
De race begint op een opdrogende baan, met verschillende coureurs die voor een gok op slicks gaan. Na een vroege safety car in ronde negen, koren op de molen van de coureurs die op slicks zijn begonnen of overgestapt – zoals McLarens David Coulthard (de winnaar) en Kimi Räikkönen, die derde wordt nadat hij na de installatieronde al naar binnen is gedoken. De tweede plek is voor Juan Pablo Montoya, polesitter Michael Schumacher, die zijn plek later maakt, finisht vierde.
![](https://www.formule1.nl/app/uploads/2018/03/2010-Melbourne-600x400.jpg)
Button (rechts) duelleert met Michael Schumacher in 2010. Foto: Sutton Images.
In zijn eerste race voor McLaren is het mister smooth, titelverdediger Jenson Button, die de wisselende weersomstandigheden perfect naar zijn hand zet. Na een start op intermediates valt hij in het begin wat terug, maar een vroege call om voor droogweerbanden te gaan, betaalt zich uit: Button heeft nog even een slippertje, maar schuift later door naar P2. Dat wordt de eerste plek als Sebastian Vettel uitvalt. 2013
Geen regenrace, maar wel een natte kwalificatie. In Q1 is er nog een moment waarop regenbanden voor intermediates kunnen worden omgeruild, al gaat dat niet voor iedereen zonder problemen: een aantal coureurs crashen. Voor het begin van Q2 regent het weer harder, en uitstel leidt tot afstel: het wordt te donker en Q2 en Q3 worden zondagochtend afgewerkt. 2014
Weer droog op zondag, maar zaterdag regen. Na een droog Q1, gaat het los in de tweede heat van de kwalificatie. Het begint van Q2 of Q3 ook harder te regenen, maar zo gek als een jaar eerder wordt het niet.
![](https://www.formule1.nl/app/uploads/2018/03/2014-Melbourne-1500x1000.jpg)
Daniel Ricciardo in 2014 in actie in de regen. Foto: Sutton Images.